اسکلت‌هایی که در ساحل می‌دوند

مرگ تدریجی آهوهای جزیره هرمز، موضوعی تلخ برای هنرمندی است که با خلق آثار هنری‌ و برگزاری نمایشگاهی در گالری اعتماد، این روزها در تلاش است تا این درد را به نوعی با مخاطبانش شریک شود.

نمایشگاه عکس و مجسمه «عزای عمومی» از علیرضا معتمدیان از ۹ آذر ماه در گالری اعتماد در حال برگزاری است و تا تاریخ ۱۱ دی ماه برپا خواهد بود.

در بدو ورود به نمایشگاه، فضای سفید آمیخته با رنگ‌های مشکی و طلایی، بیش از همه به چشم می‌خورد و تلاش دارد بعدی معنوی را به مخاطبش القا کند؛ سفید به رنگ کفن و سیاه به رنگ عزا. اما طلایی؛ می‌توان گفت که این رنگ نمادی از ایزد و معنویت است. در قدم دوم، پس از مواجهه و خو گرفتن با رنگ‌ فضا، آثار موجود در گالری است که توجه مخاطب را به خود جلب می‌کند. مجسمه‌هایی از اسکلت آهو و تابلوهای عکس با همین حال و هوا. اسکلت‌های آهو به‌ رنگ طلایی، در بین تابلوهای عکس دیده می‌شوند و درواقع مکمل تابلوها هستند.

نمایشگاهِ «عزای عمومی» همانطور که از نامش برمی‌آید، حسی قوی از مرگ و سوگواری را به تماشاگرش منتقل می‌کند؛ درواقع حسی از مرگ طبیعت یا مرگ آهوها. بخشی از دلایل القای این حس، به‌واسطه اسکلت‌هایی است که همه جا دیده می‌شود و البته در تابلوها هم تصاویری را می‌بینیم از افرادی کفن که به تن کرده و اسکلت‌های آهوها در اطراف آنها به وفور دیده می‌شود؛ گویی هنرمند قصد داشته با این تصویرها مرگ آهوها را همانند مرگ خود انسان‌ها بداند یا از طرفی قصد داشته زندگی انسان و طبیعت را به یکدیگر پیوند بزند و بگوید که انسان و طبیعت دو عنصر جدایی‌ناپذیر هستند و زندگی آنها بدون یکدیگر ممکن نیست.

در بخش دیگری از نمایشگاه، اسکلت آهوها را می‌بینیم که در دشت جزیره هرمز در حال دویدن هستند. چنین تصاویری همانند خیال و وهم است و می‌تواند بیانگر این حسرت باشد که دیگر در هرمز آهویی نیست و زندگی این حیوانات رو به پایان است.