قطعات بدون کد هواپیما فاقد ارزش هستند
علیرضا منظری، معاون اسبق سازمان هواپیمایی با بیان اینکه اگر قطعات کدها و تاییدیه‌های مورد نظر را نداشته باشند، جزو قطعات هواپیما شناخته نمی‌شوند، گفت: قطعاتی که کد ندارند یا متعلق به هواپیماهای اسقاطی باشند، آهن قراضه محسوب می‌شوند و فاقد ارزش در صنعت هوایی هستند و هر فردی می‌تواند خریدار آن باشد.
علیرضا منظری در گفت‌وگو با ایلنا درباره فروش قطعات هواپیما در بازار آزاد که به تازگی در شبکه‌های اجتماعی تصاویری از آن منتشر شده است، گفت: اجزای مهم هواپیما براساس تعریفی که وجود دارد به یکدیگر متصل می‌شوند و وقتی که این قطعات در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند، هواپیما تشکیل می‌شود، بنابراین این قطعات به خودی خود نمی‌توانند جزئی از یک هواپیما باشند تا زمانی که شماره و کدهای مورد نظر ثبتی را نداشته باشند. در نتیجه اگر قطعاتی از این لوازم در هر مکانی دیده شود، مصداق هواپیما را نمی‌توانند داشته باشند.
وی ادامه داد: برای اینکه این قطعات به یکدیگر متصل شود تا تعریف هواپیما را داشته‌باشند و معتبر شناخته شوند باید دارای یک شماره باشند، زمانی که این قطعات به یکدیگر متصل می‌شوند یا زمانی که هواپیما مورد تعمیر قرار می‌گیرد، قطعات با این شماره‌ها و کدها معتبر شناخته می‌شوند. اگر قطعات این شماره‌ها را نداشته باشند، جزو قطعات هواپیما شناخته نمی‌شوند.
منظری با بیان اینکه قطعاتی که کد ندارند یا متعلق به هواپیماهای اسقاطی باشند، آهن قراضه محسوب می‌شوند و فاقد ارزش در صنعت هوایی هستند، اظهار کرد: حال اینکه در صنعت هواپیمایی این موتوری را که در شبکه‌های اجتماعی درباره فروش آن صحبت می‌شود، موتور هواپیما نمی‌دانند و یک آهن قراضه بیشتر نیست چراکه دیگرتاییدیه‌های مورد نظر و کد مورد نظر را ندارد. فقط در اصطلاح عام به آن موتور هواپیما یا قطعه‌ای از هواپیما گفته می‌شود. البته اساسا هم از میزان صحت آن اطمینان نداریم که خبر فروش این قطعه درست است یا خیر.
معاون اسبق سازمان هواپیمایی ادامه داد: وقتی هواپیماها از رده خارج می‌شوند و به محض اینکه سند پرواز هواپیمایی باطل می‌شود، دیگر آن را هواپیما نمی‌دانیم بلکه آن یک آهن قراضه است. این آهن قراضه می‌تواند هر جایی مورد استفاده قرار بگیرد یا در اطراف فرودگاه تلمبار شوند یا در بازار به فروش برسد.
وی تاکید کرد: هر فردی می‌تواند خریدار این آهن قراضه‌ها باشد و سیستم فروش خاصی یا بورس خاصی برای فروش آهن قراضه‌های به جا مانده از یک هواپیما وجود ندارد. اگر این آهن قراضه‌ها دزدی باشند با قیمت نازلی در بازار به فروش می‌رسند.
وی ادامه داد: احتمال این وجود دارد که برخی از این آهن قراضه‌ها سرقتی باشند و از این طریق سر از بازار درآورده باشند. البته بسیاری از مالکان این آهن قراضه‌ها آن را به صورت رایگان در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌دهند یا اینکه به صورت کیلویی به فروش می‌رسانند. فروش این آهن آلات هیچ مقررات خاصی ندارد چراکه دیگر فاقد ارزش شده‌اند و قیمت‌گذاری آن شخصی است و معیار خاصی ندارد.
منظری گفت: نگهداری این آهن قراضه‌ها برای مالکان آن هزینه دربردارد بنابراین در بسیاری از کشورها این آهن قراضه‌ها را در بیابان‌ها رها می‌کنند یا اینکه آنها را دفن می‌کنند. البته گاهی مواقع استفاده‌های تزیینی در مراکز تفریحی از بدنه این هواپیماهای از کار افتاده می‌شود که نمونه آن در ایران هم دیده شده است که کاربری رستوران پیدا کرده‌اند.
وی ادامه داد: در دنیا این قطعات ارزش قابل توجهی ندارد و کمتر کسی سراغ آنها می‌رود مگر اینکه بخواهند بخش‌هایی از آن را بازیافت کنند. اساسا برای صاحبان این هواپیماهای از رده خارج شده نگهداری آهن قراضه‌هایشان صرفه ندارد بنابراین عمدتا رها می‌شوند.
معاون اسبق سازمان هواپیمایی تاکید کرد: اما فروش جلیقه نجات با آرم و نشان شرکت هواپیمایی در بازار موضوع دیگری است که بطور قطع این جلیقه‌ها به سرقت رفته‌اند و باید طبق مقررات عمومی با متخلفین برخورد شود و مالک یعنی مسوولان آن شرکت هواپیمایی حق پیگیری قانونی را دارد.
