خروج انگلیسی‌ها از ایران پس از کودتا
دهم اردیبهشت 1300 پس از کودتای رضاخان و استقرار دولت سیدضیاءالدین طباطبایی و آسوده خاطر شدن دولت انگلیس از تامین منافعشان در ایران، نیروهای انگلیس شامل 11هزار و 600 سرباز انگلیسی و هندی به فرماندهی ژنرال آیرون‌ساید برای خارج شدن از ایران، قزوین را تخلیه و به طرف همدان حرکت کردند.
ایران در زمان شروع جنگ رسما اعلام بی‌طرفی کرده بود. با این حال در عمل نیروهای ایران توسط قدرت‌های مرکز و نیروهای متفقین جنگ جهانی اول تحت تاثیر شرایط از یکی از طرفین طرفداری می‌کردند. منافع غربی در ایران برمبنای منابع قابل توجه نفت و موقعیت مهم ایران که بین افغانستان و نیروهای متخاصم عثمانی، روس و بریتانیا قرار داشت، ایران را در شرایط خطیری قرار داده بود. ایران آن زمان با قرارداد سن‌پترزبورگ، ۱۹۰۷میلادی به منطقه تحت نفوذ شمال و منطقه تحت نفوذ جنوب تقسیم شده بود.
نیروهای اشغالگر انگلیس تمام منابع و تولیدات کشاورزی را برای گذران نیاز نظامیان در جنگ خود، خریداری کرده و احتکار می‌کردند. عجیب‌تر اینکه ارتش بریتانیا مانع از واردات مواد غذایی از بین‌النهرین و هند و حتی از امریکا به ایران شد. سربازان انگلیسی علاوه براین به دلیل عدم رعایت بهداشت موجب شیوع بیماری‌هایی نظیر آنفلوآنزا و وبا در ایران شدند که به دلیل قحطی و عدم توانایی مردم برای مقاومت در برابر بیماری‌ها، مبتلایان جان خود را از دست می‌دادند. در نهایت با کودتای رضاخان و مشخص شدن تامین منافع انگلیس در ایران، نیروهای انگلیسی به مرور از ایران خارج شدند.
