نیروی ماورایی در کمین جنین جنزده
کارگردان و بازیگر نمایش «جنین جنزده» معتقد است حضور بازیگران چهره در یک نمایش نمیتواند تضمینکننده جذب مخاطب باشد اما میتواند نقش تقویتکننده در یک اثر ایفا کند. سلمان فرخنده که این روزها نمایش «جنین جنزده» با بازی و کارگردانی وی در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه است، درباره اجرای این اثر نمایشی به مهر گفت: خوشبختانه بازخوردهایی که از نمایش گرفتیم خیلی راضیکننده بوده است و حتی بسیاری از مخاطبان این گلایه را مطرح میکردند که چرا در تبلیغات بر وجه کمدی نمایش تأکیدی نداشتیم که البته این اتفاق به خواست گروه صورت گرفت، چون نمیخواستیم تماشاگران به صرف دیدن یک کار کمدی به دیدن نمایش بیایند. فرخنده درباره داستان نمایش عنوان کرد: نمایش داستان یک زن و شوهر است که بچهدار شدهاند اما زن بر این تصور است که نیروهای ماورایی مثل اجنه میخواهند فرزندش را از او بدزدند. البته این ظاهر داستان است که باعث لحظات کمدی میشود اما در بطن ماجرا یک تراژدی عمیق در جریان است. موسیقی این نمایش به صورت زنده در صحنه توسط علی سینارضانیا ساخته و نواخته میشود که فضای جذابی را به کار بخشیده است. طراحی صحنه نیز به صورت رئالیستی فضای یک خانه را تداعی میکند که به جای درها از ۳۶ پرده استفاده کردهایم که نمایانگر ۳۶ هفته بارداری نیز است. این بازیگر تئاتر درباره ویژگیهای نمایش که یک «کمدی وحشت» است، بیان کرد: بازیهای این نمایش رئالیستی هستند که البته تلاش کردیم بازیها را با یک رئالیسم جادویی تلفیق کنیم. وقتی یک موقعیت وحشتناک به شکلی طبیعی در حال رخ دادن است با خودش فضایی کمدی را هم به همراه میآورد. اساساً هر مساله ترسناکی از زاویهای دیگر میتواند مسخره هم باشد و با خودش کمدی به همراه بیاورد.