تشخیص «آنوریسم مغزی» با کمک هوش مصنوعی
استنفورد| پژوهشگران دانشگاه استنفورد موفق شدند یک الگوریتم مبتنی بر هوش مصنوعی را برای تشخیص «آنوریسم مغزی» آموزش دهند.
رادیولوژیستها به زودی میتوانند با کمک یک الگوریتم هوش مصنوعی، تشخیص خود را در مورد “آنوریسم مغزی “ بهبود بخشند.آنوریسم مغزی، شرایطی است که به ورم رگهای خونی در مغز میانجامد و میتواند به فشار داخل عروق، سکته یا مرگ مغزی منجر شود. آنوریسم که در اندازهها و شکلهای گوناگونی ظاهر میشود، یک بیرون زدگی است که به صورت حباب در جدار شریانهای مغزی خود را نشان میدهد.
این ابزار مبتنی بر هوش مصنوعی که توسط پژوهشگران “دانشگاه استنفورد “ ابداع شده، میتواند آن دسته از نواحی مغز را که احتمال آنوریسم مغزی در آنها وجود دارد، اسکن کند.
«آلیسون پارک» از فارغالتحصیلان دانشگاه استنفورد و سرپرست این پژوهش گفت: در حال حاضر نگرانیهای بسیاری در مورد به کار گرفتن هوش مصنوعی در حوزه پزشکی وجود دارد. این پژوهش میتواند مثال خوبی در مورد استفاده از هوش مصنوعی در این حوزه و کمک آن به انسان در فرآیند تشخیص باشد.
این ابزار جدید که با کمک یک الگوریتم هوش مصنوعی موسوم به “هد ایکس نت “ساخته شده، توانست توانایی پزشکان را برای شناسایی صحیح آنوریسم مغزی افزایش دهد و از عهده شناسایی شش نوع آنوریسم مغزی در ۱۰۰ اسکن برآید.
اگرچه موفقیت هد ایکس نت در این آزمایشها امیدوارکننده بوده اما پژوهشگران تاکید دارند که برای ارزیابی کاربرد هوش مصنوعی در جهان واقعی، به بررسیهای بیشتری نیاز است.
ادغام اسکنهای مغزی برای یافتن نشانههای آنوریسم، به ثبت و بررسی صدها تصویر نیاز دارد. “کریستن یئوم “ استادیار رادیولوژی دانشگاه استنفورد و از نویسندگان این پژوهش گفت: جستوجوی آنوریسم، یکی از تهاجمیترین و بحرانیترین کارهایی است که رادیولوژیستها با آن روبرو هستند. چالشهای ذاتی آناتومی پیچیده عصبی- عضلانی و نتایج بالقوه مرگ و میر ناشی از آنوریسم، ما را بر آن داشت تا نسبت به پیشرفت علم رایانه و تصویربرداری عصبی اقدام کنیم.یئوم، این ایده را به حوزه هوش مصنوعی وارد کرد تا گروه یادگیری ماشینی دانشگاه استنفورد آن را اجرا کنند. چالش اصلی پژوهش، ابداع یک ابزار هوش مصنوعی بود که بتواند تصاویر سه بعدی بسیاری را پردازش و تشخیص بالینی را کامل کند. یئوم و گروهش برای آموزش الگوریتم خود، آنوریسم موجود در ۶۱۱ اسکن را مورد بررسی قرار دادند.
الگوریتم پس از آموزش توانست اسکنهایی که آنوریسم در آنها وجود داشت، مشخص کند. با کمک این الگوریتم، تصمیمگیری در مورد اسکنها برای پزشکان سادهتر خواهد بود.