ایستگاه

«انسی» به سراغ آفریقا می‌رود

آفریقا به عنوان منطقه‌ای که در دوره بعدی برگزاری جشنواره انیمیشن «انسی» مورد توجه قرار می‌گیرد، معرفی شد. به گزارش ورایتی، در دوره ۲۰۲۰ جشنواره بین‌المللی «انسی» آفریقا در مرکز توجه خواهد بود. به این ترتیب انسی میزبان نمایش‌ها، نشست‌ها و کنفرانس‌هایی درباره چشم‌اندازهای متفاوت تولید انیمیشن در آفریقا می‌شود.این انتخاب پس از آن صورت گرفته که «انسی» همکاری خود را با انیماتورهای آفریقایی گسترش داده است. سال ۲۰۱۷ بازار فیلم بین‌المللی انیمیشن «انسی» (MIFA) با همکاری سازمان‌های انیمیشن آفریقایی اولین همکاری انیماتوری را آغاز کرد و انیماتورهای آفریقایی در برنامه Animation du Monde حضور پیدا کردند. این یک برنامه جهانی رقابتی با حمایت «انسی» برای ساخت انیمیشن است. مارسل ژان مدیر هنری جشنواره «انسی» گفت: دوست داریم همکاری در تولید را با همه کشورهای این قاره افزایش دهیم و آنها را نیز در مرکز توجه قرار دهیم؛ از کارهای پیشگامانه تا فیلمسازان جوان معاصر، از مغرب تا جنوب آفریقا و از سنگال تا مصر.  امسال ژاپن به عنوان منطقه در مرکز توجه انتخاب شده است و در جشنواره بین‌المللی «انسی» که اکنون در حال برگزاری است، مباحثی با تمرکز بر انیمیشن این کشور دنبال می‌شود.

بازیگر «کابوی نیمه شب» درگذشت

سیلویا مایلز بازیگر «کابوی نیمه شب» در ۹۴ سالگی درگذشت. به گزارش ورایتی، سیلویا مایلز بازیگر امریکایی که  ۲ بار نامزدی اسکار را کسب کرده بود، در ۹۴ سالگی درگذشت. این بازیگر برای ایفای نقش مکمل در فیلم‌های «کابوی نیمه شب» و «بدرود محبوب من» نامزد جایزه اسکار شده بود. هر چند درباره سن این بازیگر اما و اگرهای زیادی وجود دارد، اما گفته می‌شود سن واقعی او ۹۴ سال بود. موستو روزنامه‌نگاری که خبر درگذشت این بازیگر را تایید کرد درباره وی گفت: او یکی از اولین چهره‌های مشهوری بود که من در دهه ۱۹۷۰ با او مصاحبه کردم. او شخصیتی کاریزماتیک داشت و بسیار به دریافت ۲ نامزدی اسکار افتخار می‌کرد. نخستین نقش جدی مایلز در سال ۱۹۶۹ در فیلم «کابوی نیمه شب» جان شلزینگر رقم خورد که در کنار جان وویت و داستین هافمن جلوی دوربین رفت. گرچه او تنها ۶ دقیقه در برابر دوربین بازی کرد اما نقش‌آفرینی او آنقدر تاثیرگذار بود که برای آن نامزدی اسکار را کسب کرد. البته جایزه آن سال در نهایت به گلدی هاون برای «گل کاکتوس» اهدا شد. دومین نامزدی وی نیز برای بازی در «بدرود محبوب من» در سال ۱۹۷۵ بود که او باز حضوری کوتاه در فیلم داشت ولی نامزدی اسکار را کسب کرد. در نهایت لی گرانت جایزه آن سال را برای «شامپو» برد. مایلز که کارش را همزمان با نقش‌آفرینی بر صحنه تئاتر و سینما در دهه ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ شروع کرده بود، بازیگر فیلم‌های دیگری هم بود که «وال استریت» اولیور استون در سال ۱۹۸۷ و دنباله آن «وال استریت: پول هرگز نمی‌خوابد» در سال ۲۰۱۰، «سان‌ست بلوار» و «آخرین فیلم» دنیس هاپر از جمله آنها هستند. از دیگر نقش‌های قابل توجه او بازی در اقتباس سال ۱۹۸۲ از رمان آگاتا کریستی با عنوان «شیطان زیر خورشید» و ایفای نقش مادر مریل استریپ در کمدی «زن شیطان» در سال ۱۹۸۹ بود.