گذارِ سیاوش‌وار از آتشِ تحریم‌ها
سیدجواد سلیمانی مدیرعامل سایپا
مدیرعامل گروه خودروسازی سایپا در یاداشتی که در رسانه‌های سراسری کشور منتشر شد به گذار موفقیت‌آمیز این مجموعه و صنعت خودروسازی از تحریم‌ها اشاره کرده و نوشته است عملکرد بهار 98 این صنعت، باید فراتر از مقایسه‌های کمی و کیفی و در متن تحمل تحریمی ظالمانه و جنگ تمام‌عیار اقتصادی ارزیابی شود. سیدجواد سلیمانی در این یادداشت نوشته است که تولید و تحویل خودرو در بهار 98، زیر فشار و محدودیت‌ها در حالی رخ داد که پاره‌ای تصمیمات بعضا دور از کارشناسی در گذشته و خوشبینیهای زیاده از حد، سایپا را به تحویل محصولاتی متعهد کرده که می‌شد پس از بروز نشانه‌های شروع تحریم‌های دوباره، کمی محتاط‌تر عمل کرد تاتعهدات غیرقابل تحقق امروز را شاهد نباشیم.
متن کامل یادداشت مدیرعامل گروه خودروسازی سایپا به‌شرح زیر است:
واقعیت این است که تحریم و تولید، دو روی یک سکه نیستند. چه، یکی نقیض دیگری است و چون آب و آتش، هم‌نشین نمی‌توانند بود. در گروه خودروسازی سایپا، اما گریز و گزیری نبود که تولید در وضعیت تحریم هم «باید» ادامه یابد؛ چندان که در عرصه‌های دیگر نیز، زندگی از جریان نیفتاد. مگر می‌توان از ترس مرگ، خودکشی کرد و دست‌ها را به نشان تسلیم بالا برد؟
بهار ۱۳۹۸ خورشیدی، نه‌تنها در تاریخ «گروه خودروسازی سایپا» که در «صنعت خودرو ایران» به‌مثابه یک نقطه عطف، ثبت خواهد شد و این، نه شعاری اغراق‌آمیز و از سرِ تبلیغات که بیان یک واقعیت ملموس و قابل اثبات است.
گواه این مدعا نیز اگرچه تولید ۱۰۱ هزار و ۲۶ دستگاه خودرو و تحویل ۶۰هزار دستگاه به مشتریان در بهار۹۸ است، اما اهمیتِ همتِ سترگِ مدیران و کارکنان مجموعه را هنگامی می‌توان به تمامی دریافت که به یاد داشته باشیم این اتفاق، در هنگامه تشدید تحریم‌های غیرقانونی و یک‌جانبه ایالات متحده علیه «کیان اقتصاد ملی» ما رخ داده است.
بهار ۹۸ از این حیث متمایز است که «تحریم» نتوانست «تولید» را از پا بیندازد و اهمیت آن البته از خودروسازی فراتر است؛ آنجا که به یادآوریم خودروسازی، پیش‌رانِ دیگر صنایع است و محصولات ۶۴رشته صنعتی دیگر به صنعتگرانِ خودرو عرضه می‌شود. رونق خودروسازی به منزله رونق صنایع و اقتصاد کشور است و خدای ناخواسته رکود و از نفس افتادن آن نیز وارونه آن گزاره می‌تواند باشد. از همین منظر نیز می‌توان دریافت که چرا تحریم‌های ظالمانه امریکا بر آن بود- و هنوز هم هست- که به موازات صنعت نفت، خودروسازان را نیز از پا بیندازد. اقتصاد ایران، پس از صنایع نفت و گاز، با صنعت بزرگ خودروسازی شناخته می‌شود و گروه خودروسازی سایپا، به نقش خود در این صنعت می‌بالد و همواره برای رفع کاستی‌ها و ارایه محصولات بهتر و خدمات بیشتر می‌کوشد، اما این واقعیت را نباید از دیده دورداشت که عملکرد بهار98، باید فراتر از مقایسه‌های کمّی و کیفی و در متن تحمل تحریمی ظالمانه و جنگ تمام عیارِ اقتصادی ارزیابی شود.
تولید 100هزار محصول و تحویل 60هزار خودرو در بهار 98، زیر فشار و محدودیت‌های ناشی از تحریم‌ها در حالی رخ داد که پاره‌ای تصمیمات بعضا دور از کارشناسی در گذشته و خوشبینیهای زیاده از حد، سایپا را به تحویل محصولاتی متعهد کرده که می‌شد پس از بروز نشانه‌های شروع تحریم‌های دوباره، کمی محتاط‌تر عمل کرد تاتعهدات غیرقابل تحقق امروز را شاهد نباشیم. تصمیم و اقدام مهم دیگر در این مدت، برنامه‌ریزی برای تسریعِ تأمینِ قطعات و تکمیلِ خودروهایی بوده که به خاطر کاستی در برخی قطعات -بعضا حساس و برخوردار از فناوری بالا- وارد بازار نشده بودند یا هنوز نشده‌اند و امید داریم با انجام آن به روند عرضه شتاب دهیم هر چند که اولویت ما افزایش کیفیت و رفع کاستی‌هاست و خوشبختانه درک و آگاهی مشتریان، به روند رو به بهبود یاری رسانده است.
امروز، ما در مجموعه سایپا بیش از هر زمان دیگری احساس می‌کنیم که قصه ما فراتر از کار در وضعیتِ عادی یا مانند همتایان‌مان در دیگر نقاطِ جهان است چرا که در کوران و توفان یک جنگ اقتصادی از جریان و شریان اقتصاد ملی، صیانت می‌کنیم و در مقابل انتظار داریم در داوری‌ها و ارزیابی‌ها به این واقعیت توجه شود.واقعیت عیان و عریان هم جز این نیست که «تولید» کنونی در وضعیت «تحریم» صورت می‌پذیرد و اینگونه است که بر عدد 101 هزار و 26دستگاه در بهار۹۸ می‌توان و سزاست که بیشتر درنگ شود. کارنامه خودروسازی ایران با اشتغال ملی، گردش مالی و شاخص‌های کلان اقتصادی گره خورده و فراز و فرود آن بر دیگر صنایع اثر مستقیم و غیرمستقیم بر جای می‌گذارد.
آغوش ما به روی مشارکت همواره گشوده است، که تبلور آن در ماه‌های گذشته و در پویش ملی بومی‌سازی قطعات صنعت خودرو از سوی سایپا مشهود بوده است. خودروسازی ایران و مشخصا سایپا نشان داده می‌تواند به حیات خود ادامه می‌دهد و کدام نشان و نشانه مهم‌تر و ملموس‌تر از تولید بیش از 100 هزار دستگاه در کمتر از سه ماه؟ در این بزنگاه، نمی‌توان به سادگی از نقش بی‌بدیل زنجیره تامین و قطعه‌سازان نیز چشم پوشید، چرا که آنان گام به گام و لحظه به لحظه خود را به ایستایی و استمرار صنعت خودرو اختصاص داده‌اند.
تحریم، آتشی بود تا صنعت خودروسازی ما را بسوزاند، ما را در خود فروبلعد و از نفس بیندازدمان؛ اما سایپا، «سیاوش»وار از هیمه انبوهی که دشمنان این سرزمین فراهم کرده بودند به سلامت خارج شد و این جز با لطف خداوند، منویات داهیانه رهبر معظم انقلاب به ویژه در محور رونق تولید، تدبیر دولت محترم، حمایت وزیر صنعت، معدن و تجارت، همت یکایک کارگران، مهندسان، کارکنان، و مدیران این مجموعه ملی و همیاری، همکاری و شکیبایی مشتریان و درک شرایط تازه میسر نمی‌شد، جای آن است که جبینِ شُکر بر خاک بساییم و خداوند بزرگ را به پاسِ این توفیق، سپاس گوییم.
فراموش نکنیم که کلّیت خودروسازی ما یکی از اهداف تحریم‌کنندگان بوده و هست، و به صورت مشخص «سایپا» در نقطه هدف قرار داشته و دارد، اما ماندیم و هستیم و به حول و قوّه الهی می‌مانیم و به تولید و عرضه ادامه می‌دهیم و در این مسیر سرمایه‌ای بالاتر از همراهی و صبوری مشتریان نمی‌شناسیم.
تحریم، با همه زشتی و تلخی مانند جنگ است که در عین ویرانی و جان ستانی جلوه‌هایی ناب از فداکاری و همیاری را نیز در پی دارد و افتخاری اگر هست که هست، کار در این فضا و این حال و هواست...
