سیاست‌ها در رابطه با استخراج ارز دیجیتالی متناقض است
رییس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی تهران معتقد است که سیاست‌های دولت در رابطه با استخراج ارزهای دیجیتالی متناقض است.
مجید حسینی‌نژاد در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به حواشی به وجود آمده در حوزه ماین (استخراج) ارزهای کدگذاری شده (بیت‌کوین)، اظهار کرد: برای مشخص شدن ابعاد دقیق این ماجرا، باید به عملکرد سیاست‌های اجرایی دولت نگاه کرد. ما در خراسان شمالی یک نیروگاه تولید برق راه‌اندازی کرده‌ایم و در طول سال محصول این نیروگاه آماده عرضه است، اما دولت اعلام می‌کند که جز ایام پیک مصرف (سه ماهه گرم سال) نیازی به محصول ما ندارد. از سوی دیگر ضریب تعدیل نرخ برق که به نیروگاه پرداخت می‌شود، از سوی دولت با ارز ۴۲۰۰ تومانی محاسبه می‌شود اما برای خرید تجهیزات لازم برای نیروگاه در بهترین حالت به سرمایه‌گذار ارز نیمایی می‌دهند.
وی ادامه داد: سرمایه‌گذاری که در یک نیروگاه سرمایه‌گذاری می‌کند با ظرفیت مجموعه خود در ماه‌هایی که دولت تقاضایی ندارد، باید چه کار کند؟ یکی از این گزینه‌ها بحث ماین کردن ارزهای دیجیتال است. این موضوع سال قبل به وسیله یک مصوبه رسمی دولت، جزو صنایعی شناخته شده که امکان سرمایه‌گذاری دارد اما حالا که در ایام پیک مصرف برق قرار داریم، ناگهان این مساله مطرح می‌شود که این کار باید متوقف شود.
این عضو اتاق بازرگانی تهران با بیان اینکه سرمایه‌گذار در این وضعیت راهی جز تغییر موقعیت خود ندارد، تصریح کرد: وقتی ما می‌بینیم که برایمان هیچ راهی باقی نمانده، به گزینه‌هایی همچون حضور در عرصه‌های خارجی فکر می‌کنیم.
نیروگاه با انتقال به صد کیلومتر بالاتر به ترکمنستان انتقال می‌یابد و به راحتی با فروش تضمینی محصول، کار خود را ادامه می‌دهد.
حسینی‌نژاد توضیح داد: نگاهی به تجربه ارز چند نرخی در ماه‌های گذشته به خوبی نشان می‌دهد که این قانون چه ظرفیتی برای دور زدن دارد. ما از سویی برای واردات برخی تجهیزات، ارز ۴۲۰۰ تومانی می‌دهیم، در حالی که سازندگان همین تجهیزات در ایران، برای دریافت مواد اولیه خود باید با ارز نیمایی کار کنند. در چنین فضایی آیا تولیدکننده شانسی برای رقابت دارد؟
وی افزود: محصولی همچون کیک برای روغن و شکر، ارز ۴۲۰۰ تومانی می‌گیرد و بعد از یک فرایند، تولید صادر می‌شود. وقتی سیاست‌های اجرایی چنین فضایی را به وجود آورده، آیا می‌توان به فعال اقتصادی ایراد گرفت؟
او با بیان اینکه چنین رویه‌ای در دیگر عرصه‌ها همچون یارانه انرژی نیز قابل مشاهده است، تصریح کرد: وقتی یارانه بنزین برای همه اقشار بطور یکسان در نظر گرفته می‌شود، کدام قشر بیشترین سود را می‌برد؟ کسی که در یک اتاق کوچک زندگی می‌کند و هیچ خودروی شخصی ندارد از یارانه انرژی استفاده می‌کند یا فردی که در یک خانه چند صد متری زندگی می‌کند و چند خودروی شخصی دارد؟ اگر بناست یارانه به اقشار کم‌درآمد تعلق گیرد، با یک نگاه ساده مشخص می‌شود که سیاست‌های فعلی حتی نزدیک به هدف‌گذاری‌های کلان نیز عمل نمی‌کنند.
