قطع خلاقیت در صنعت پوشاک با ممنوعیت ورود برندهای خارجی
عضو هیاتمدیره جامعه متخصصان نساجی ایران گفت: طرح ممنوعیت واردات پوشاک، هرچند به اسم حمایت از تولید داخل اجرایی شده، اما در مجموع به نفع اقتصاد و صنعت پوشاک کشور نخواهد بود و خلاقیت و نوآوری را در این صنعت از بین میبرد. باید اجازه دهیم برندهای خارجی تحت ضوابط و چارچوبهای مشخص در کشورمان به فعالیت بپردازند تا ضمن جذابتر شدن بازار داخلی، متخصصان ایرانی بتوانند خلاقیت و نوآوری بیشتری در تولیدات خود عرضه کنند. علیرضا حائری در گفتوگو با ایرنا با بیان اینکه صنعت نساجی و پوشاک در سطح جهان از جذابیت بالایی برخوردار است و همین جذابیت سبب شده تا برخی کشورها از درآمدهای بالایی در این صنعت برخوردار باشند، افزود: بطور نمونه درآمد سالانه چهار تا پنج میلیارد دلاری کامبوج، ۳۰ میلیارد دلاری ویتنام و ۴۰ میلیارد دلاری بنگلادش را از این محل مثال زد که مورد آخر در حدود درآمدهای غیرنفتی سالانه کشورمان است. او ادامه داد: هرچند ممکن است، چند واحد تولیدکننده پوشاک کشور از این طرح بهره ببرند و در حاشیه امنیت قرار بگیرند، اما در مجموع این تصمیم رشد صنعت کشور را به دنبال ندارد، زیرا آنها کالاهایی تکراری تولید میکنند و مردم به ناچار باید خریداری کنند. بر این اساس، دیگر نیازی به رشتههای دانشگاهی نساجی و پوشاک نخواهد بود و به تدریج ابتکار، نوآوری و خلاقیت نزد فعالان این صنعت از بین میرود.
حائری تاکید کرد: دانشجویان نساجی و پوشاک باید علاقهمند به این رشتهها باشند، زیرا نارضایی تحصیلی موجب موفق نشدن دانشجو شده و در آینده نارضایی شغلی وی را به دنبال دارد و در نتیجه نمیتواند انتظارات کارفرما را در صنعت محقق کند.
او اظهار کرد: بخشی از این علاقهمندی را دانشگاهها باید با برگزاری مراسم مختلف، همایشها، سمینارها و بازدید از مراکز صنعتی در دانشجویان ایجاد کنند، اما کلان این موضوع در اختیار دولت و سیاستگذاران نساجی و پوشاک است. اگر دایم بخواهیم بر طبل ورشکستگی این صنعت بکوبیم، یا از تسلط ترکها و چینیها بر بازار کشورمان سخن بگوییم، به ایجاد جو نا امیدی منجر خواهد شد و دانشجویان نیز حس خوبی به این رشتهها نداشته، در نتیجه از بهره وری و کارایی لازم برخوردار نخواهند شد. در این زمینه، کارآموزی در دوران تحصیل از جمله مواردی است که باید جدی گرفته شود تا ارتباط واقعی صنعت و دانشگاه را شاهد باشیم.