انگشت اتهام محیط‌زیستی‌ها سوی نفت
ایسنا|اگر طرح‌هایی که از سوی بانک‌های بین‌المللی ارایه شده و اموالی به ارزش ۴۷ تریلیون دلار را دربرمی‌گیرد اجرایی شود، آینده هیدروکربن‌ها تیره خواهد شد.
حدود ۱۳۰ بانک بین‌المللی که در نشست تغییرات جوی سازمان ملل متحد در نیویورک حضور داشتند، متعهد شدند که حمایت و سرمایه‌گذاری خود در بخش نفت و گاز را در سال‌های آینده کاهش دهند. این گروه بانکی، اصول بانکداری مسوولیت پذیر را امضا کرده که شامل وعده موسسات مالی برای حمایت کامل از اجرای توافق جوی پاریس با کاهش سرمایه‌گذاری در هیدروکربن‌ها و ترویج انرژی‌های تجدیدپذیر است. این بیانیه زلزله بزرگی برای شرکت‌های نفت و گاز است و فعالیت‌های بالادستی و پایین دستی در سراسر جهان را تهدید می‌کند و تولیدکنندگان نفت و گاز را وادار خواهد کرد تاثیر فعالیت‌های خود بر محیط زیست را کاهش دهند یا به دنبال منابع جدید سرمایه‌گذاری باشند. در حال حاضر هم یافتن فاینانس جدید برای شرکت‌های نفت و گاز دشوار شده و به‌علاوه، گروه بزرگی از سرمایه‌گذاران موسسه‌ای که مجموع ارزش سرمایه آنها به ۱۱ تریلیون دلار بالغ می‌شود، در حال واگذاری‌های دارایی‌های نفت و گاز خود هستند.
بانک‌های بین‌المللی مانند دویچه بانک، بانک ABNAmro، سیتی‌گروپ، بارکلیز و‌ای‌ان‌جی به این گروه پیوسته‌اند. تحت عنوان اقدام علیه گرمایش جهانی، به نظر می‌رسد اکنون بزرگ‌ترین موسسات مالی به اپراتورهای نفت و گاز حمله ور شده‌اند. تاثیر سهامداران فعال و نهادهای مردمی در سراسر این بخش منعکس شده است. اگر چنین طرحی به شکل موفقیت آمیز اجرا شود، بخش هیدروکربن نباید نگران ناآرامی در خاورمیانه باشد و به جای آن باید درباره تامین‌کنندگان مالی فعلی خود فکری کند.
بر اساس گزارش اویل پرایس، گذر سریع به انرژی‌های تجدیدپذیر در کشورهای خارج از سازمان توسعه و همکاری اقتصادی بعید است زیرا نفت، گاز و زغال سنگ تا چند دهه آینده منابع اصلی انرژی این کشورها خواهند ماند. حذف حمایت مالی از شرکت‌های هیدروکربن، بمب بزرگی را زیر آینده اقتصادهای نوظهور خواهد گذاشت. در حال حاضر هیدروکربن‌ها منبع اصلی انرژی در بیشتر کشورهای جهان هستند. برای جلوگیری از فروپاشی اقتصاد جهانی، فاینانس پایدار و حتی بیشتر از قبل، ضروری خواهد بود. برخی از آمارها نشان می‌دهند که حتی در سال‌های آینده به بیش از ۱۱ تریلیون دلار سرمایه‌گذاری انرژی نیاز است.
فشار فزاینده فعلی روی هیدروکربن‌ها و تصمیم یکجانبه بانک‌ها، کشورهای سازمان توسعه و همکاری اقتصادی را نیز تهدید می‌کند زیرا نفت و گاز یکی از سرمایه‌گذاری‌های اصلی اکثر صندوق‌های بازنشستگی بوده است و کنار گذاشتن آنها، ممکن است به ضرر خود این صندوق‌ها نیز باشد.
