انتقال نصیری از پاکستان به تهران

پانزدهم مهر 1357، ارتشبد نعمت نصیری سفیر کبیر ایران در پاکستان از مقام خود برکنار شد و به وسیله هواپیمایی که به اسلام‌آباد فرستاد شده بود به تهران انتقال یافت.  نصیری همان کسی بود که 25 مرداد سال 32، به دستور شاه دستور وی مبنی بر انفصال «مصدق» از نخست‌وزیری و انتصاب فضل‌الله زاهدی به جای او را به مصدق ابلاغ کرد، اما به دستور سرتیپ ریاحی، رییس ستاد وقت ارتش توقیف و زندانی شد.  چند روز پس از پیروزی کودتای 28 مرداد، وی و جمعی از نظامیان بلندپایه وابسته به گارد شاهنشاهی که به دستور دولت مصدق در جریان کودتا دستگیر شده بودند، آزاد شدند. نصیری در حمله به منزل مصدق و تصرف آنکه منجر به فرار مصدق شد، نقش فرماندهی داشت.  در کودتای 28 مرداد که کودتاکنندگان، زندان را اشغال کردند و زندانیان آزاد شدند، نصیری جزو رهاشدگان از زندان بود، او تعدادی از افراد گارد شاهنشاهی را که در زندانِ پاسگاه نظامی شرق تهران در اسارت بودند، آزاد کرد.  او پس از بازگشت شاه به کشور، به درجه سرتیپی و در سال 1336 به درجه سرلشکری منصوب شد. او در مرداد سال 1341 به درجه سپهبدی و در سال 15 خرداد 1342 به سمت فرمانداری نظامی تهران و حومه منصوب شد، در 10 بهمن در سال 1343 در دولت «امیرعباس هویدا» به سمت معاونت نخست‌وزیر و رییس سازمان اطلاعات و امنیت - ‌ساواک- منصوب شد. ساواک در دوران نصیری به اوج خشونت و سرکوب مخالفان گرایش یافت و تیم سه نفری «نصیری»، «ثابتی» و «معتضد» از ساواک، یک سرویس خشن و بی‌رحم به وجود آورد.  در تیرماه 1357، شاه او را از ریاست ساواک عزل کرد و 31 تیرماه همان سال به سفارت ایران در پاکستان منصوب کرد. شاه برای نجات خود نصیری را از سفارت نیز عزل و به تهران فراخواند. نصیری در طول اشتغال، 60 نشان داخلی و خارجی دریافت کرد. آیت‌الله خلخالی رییس وقت دادگاه‌های انقلاب اسلامی، وضعیت ارتشبد نصیری را به هنگام تحویل وی به دادگاه، چنین بیان کرده است: نصیری را زمانی که قصد فرار داشت، بازداشت کرده بودند. وقتی که درهای زندان «دژبان جمشید» شکسته شد، تعدادی از اینها که به صورت ظاهری در آن زندان بودند، بیرون آمدند و قصد فرار داشتند که مردم آنها را بازداشت کردند. نصیری در 16 آبان 57 در حال فرار دستگیر شد. نصیری را با پیکر زخمی و سر و صورت خون‌آلود به دادگاه آوردند، او با فریاد بدگویی از شاه فراری سعی می‌کرد، خود را از خطر محاکمه و تیرباران نجات دهد؛ اما دادگاه حکم تیرباران او را در ساعت 23:45 روز پنج‌شنبه 26 بهمن 57 صادر کرد.