پایان قهر رضاخان

هفدهم مهر 1301، رضاخان وزیر جنگ به کار خود بازگشت. او 15 مهر و به دنبال مخالفت‌های برخی نمایندگان مجلس با وی به حالت قهر استعفا کرده و به ملک خود در رودهن رفته بود. نیمه اول فروردین 1303 وقت کشور بر سر بحث درباره مسوولیت نظم میدان بهارستان و معارضه شدید موتمن‌الملک رییس مجلس و رضاخان نخست‌وزیر و سردار سپه گذشت. موتمن‌الملک استدلال می‌کرد که میدان بهارستان به منزله قسمتی از محوطه مجلس به‌شمار می‌رود و واحد انتظامی مستقل مجلس مسوول حفظ نظم آن است و سردار سپه می‌گفت که او مسوول حفظ نظم همه کشور از جمله میدان بهارستان است و بر همه نیروهای مسلح از جمله گارد مجلس فرماندهی فائقه دارد. این معارضه پس از سرکوب تظاهرات مخالفان برقراری نظام جمهوری در ایران آغاز شده بود که در میدان بهارستان برگزار شده بود. رضاخان که در آن زمان از هواداران برقراری نظام جمهوری بود دستور داده بود که هواداران ادامه نظام سلطنتی را در میدان بهارستان به گلوله ببندند که ضمن آن عده‌ای کشته و گروهی مجروح شده بودند. قرار بود مجلس تصمیم به انتخاب نظام حکومتی ایران بگیرد. در پایان این معارضه که با میانجیگری تنی چند از رجال رفع شد و درست روزی که سردارسپه قول به دست برداشتن از حمایت از برقراری نظام جمهوری داد، سلطان احمدشاه قاجار که در پاریس بود و از هواداری رضاخان از جمهوریت آگاه شده بود با ارسال تلگرامی به تهران او را از نخست‌وزیری برکنار و از مجلس خواست که مستوفی‌الممالک را به جایش برگزیند که رضاخان به حالت قهر کناره‌گیری کرد و به «رودهن» رفت که گروهی از مردم، روزنامه‌ها و نظامیان به پشتیبانی از او برخاستند و لشکرهای غرب و شرق آماده عزیمت به تهران و تصرف پایتخت شدند، به مجلس اخطاردادند و... که در این شرایط مجلس باردیگر به رضاخان رای اعتماد داد و احمد شاه که 16 فروردین پدرش محمدعلی شاه مخلوع در پاریس فوت شده بود و سرگرم عزاداری بود مجبور به قبول نظر مجلس شد.