واقعا ترامپ از قطعنامه ۲۳۴۷ شورای امنیت خبر ندارد؟!

تهدید ترامپ برای حمله به ۵۲ سایت ایران طبق قطعنامه ۲۳۴۷ شورای امنیت سازمان ملل متحد به مثابه «جنایت جنگی» است و «پیگرد قضایی» دارد. رییس‌جمهور امریکا در تازه‌ترین توییت خود ایران را تهدید کرده و نوشته «ایران با جسارت زیاد درباره حمله به منافع امریکا سخن می‌گوید، اگر ایران به هر امریکایی یا منافع امریکایی حمله کند، ۵۲ سایت ایران، با ارزش بالا و با اهمیت برای فرهنگ ایران - به نمایندگی از ۵۲ گروگان امریکایی که سال‌ها پیش توسط ایران گروگان گرفته شدند- هدف قرار می‌گیرند.» به نظر می‌رسد او از قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل و محکومیتِ تخریب و قاچاق میراث فرهنگی توسط گروه‌های تروریستی، که در سال ۲۰۱۷ تصویب شده است، خبر ندارد. هر چند شورای امنیت در زمان محکومیت حملات نیروهای تروریستی، طالبان و داعش در کشورهای عراق، سوریه و افغانستان به فکر نوشتن این قطعنامه افتاد، اما عملا قطعنامه تحت تاثیر تخریب گسترده آثار تاریخی بود که از افغانستان آغاز شد و موضوع آن در اوایل فروردین‌ماه سال ۱۳۹۶ به تصویب رسید و روی سایت سازمان ملل متحد نیز منتشر شد. با وجود چنین قطعنامه‌ای اما به نظر می‌رسد رییس‌جمهوری امریکا با آخرین تهدیدی که علیه ایران داشته، از انجام هر اقدامی مشابه عملکرد داعش و طالبان، ابایی ندارد. اهمیت این قطعنامه آنچنان بالا بود که در زمان تصویب، ایرنا بوکووا - مدیرکل وقت یونسکو - توجیه اعضای خود را پس از پذیرش متن

 این طور اعلام کرد: «تخریب میراث فرهنگی یک جرم و تاکتیک جنگی است و دفاع از میراث یک ضرورت امنیتی است، از «پالمیرا تا موصل». میراث فرهنگی سمبل وحدت و صلح است و به گفت‌وگوی فرهنگ‌هایی که همیشه وجود داشته‌اند، گواه داده. افراط‌گرایان خشن این را می‌دانند، به همین دلیل به دنبال نابودی آن هستند.» هر چند نمی‌توان امیدوار بود که رییس‌جمهور امریکا به این قطعنامه پایبند باشد؛ چرا که دونالد ترامپ دقیقا در اکتبر ۲۰۱۷ (مهر ۹۶) اعلان خروج از یونسکو را ثبت کرد و متعاقب آن، اسراییل هم همین گام را برداشت. درست یک سال قبل، همزمان با سال نوی میلادی (۲۰۱۹) امریکا و اسراییل به دلیل آنچه مواضع «یک طرفه و ضد اسراییلی» یونسکو اعلام شد، از این سازمان فرهنگی قطعی و رسمی خارج شدند. اینک ترامپ با توییتی که منتشر کرده به نظر می‌رسد قصد دارد در جهتی مخالف با اظهارات مقامات یونسکو که در زمان تصویب قطعنامه ۲۳۴۷ که نسبت به « محو‌سازی فرهنگی در خاورمیانه، آسیا وآفریقا» هشدار داده بود، قدم بردارد. اما در بندهایی از این قطعنامه بین‌المللی که به حمایت از میراث فرهنگی در چارچوب حقوقی و هنجارهای بین‌المللی و تقویت همکاری‌های بین‌المللی تاکید دارد، هر نوع حمله به آثار تاریخی و فرهنگی در کشورها این طور غیرقابل پذیرش شمرده شده است. در بخش نخست این قطعنامه نسبت به این موارد تاکید شده است: تخریب غیرقانونی میراث فرهنگی به غارت بردن و قاچاق اشیای فرهنگی در سایه درگیری‌های مسلحانه به ویژه توسط گروه‌های تروریستی و همچنین تلاش برای نادیده گرفتن ریشه‌های تاریخی و تنوع فرهنگی در این زمینه می‌تواند به افزایش و وخیم‌تر شدن درگیری‌ها و جلوگیری از آشتی ملی پس از درگیری‌ها بینجامد و بنابراین امنیت، ثبات، حاکمیت و توسعه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کشورها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.