امام آمد

دوازدهم بهمن 1357، امام‌ خمینی(ره) پس از 16 سال دوری از وطن در میان استقبال پرشور و میلیونی مردم به ایران بازگشتند. امام‌ خمینی(ره) پس از ورود به تهران از میان انبوه جمعیت استقبال‌کننده به سوی قطعه شهدا در بهشت‌زهرا(س) رفتند و در آنجا طی یک نطق تاریخی و مهم دیدگاه‌های خود را درباره شاه، دولت، مجلسین، ارتش و برنامه‌های آینده در کشور اعلام فرمودند. با فرار شاه از کشور در 26 دی 1357، انقلاب مردم ایران به رهبری امام خمینی‌(ره) برای پیروزی و فروپاشی نظام شاهنشاهی شتاب گرفت. پس از خروج شاه، امام در پیامی کوتاه خطاب به خبرگزاری‌های جهان اعلام کرد: «خروج شاه از ایران، نخستین مرحله پایان یافتن سلطه 50 ساله رژیم پهلوی است که به دنبال مبارزات قهرمانانه ملت ایران صورت گرفته است. من این پیروزی را به ملت تبریک می‌گویم.» همچنین ایشان اعلام کرد که در نخستین فرصت به ایران بازمی‌گردند. هواپیمای امام در حالی در فرودگاه مهرآباد به زمین نشست که دولت وقت اعلام کرده بود به مناسبت فرود هواپیمای امام خمینی، فرودگاه مهرآباد از ساعت‌های آغازین روز تا ساعت 11 صبح، روی دیگر هواپیماها بسته است. امام خمینـی پیش از تـرک فرانسه در پیامـی از مهمان نوازی مردم و دولت فرانسه بـه ویژه اهالی دهکده نوفل لـوشاتـو، تشکر کردند. امام خمینی پیش از حرکت به طرف ایران به نزدیکان خود فرمودند: «من بیعت خود را از شما برداشتم ما به طرف کار بزرگی می‌رویم شما هم جانتان را به خطر نیندازید.» روز 12 بهمن 1357، پرشکوه‌ترین استقبال تاریخی رقم خورد و هواپیمای ایرفرانس در حوالی ساعت 9 صبح در فرودگاه مهرآباد نشست و حضرت امام، با قلبی آرام و مطمئن پس از 15 سال هجرت، پا به خاک میهن اسلامی گذاشتند. صدها خبرنگار و عکاس و فیلمبردار به ثبت این رویداد تاریخی پرداختند. جمعیت استقبال‌کننده در طول 33 کیلومتر از فرودگاه امام تا بهشت زهرا که مقصد بعدی امام بود. بین 4 تا 8 میلیون نفر تخمین زده می‌شد. امام خمینی از فرودگاه مستقیما به بهشت‌زهرا رفتند و ضمن ادای احترام به شهدای انقلاب اسلامی، سخنرانی تاریخی خود را در آنجا ایراد کردند. در این سخنرانی امام نخست وزیری شاپور بختیار را غیرقانونی اعلام کرده و گفتند: «من به پشتیبانی این ملت دولت تعیین می‌کنم.» بدین‌ترتیب از ورود امام ده روز تاریخی که بعدها دهه فجر انقلاب اسلامی نام گرفت، سپری شد تا طومار رژیم پهلوی و 2500 سال استبداد شاهنشاهی برای همیشه در هم تنیده شود.