غم جهان از خانه‌نشینی گردشگران چینی!
سرعت بالای شیوع ویروس «کرونا»ی جدید و محدودیت‌های مسافرتی اعمال‌شده برای گردشگران چینی سبب شده تا «سی‌ان‌ان» در گزارشی به تاثیر فقدان گردشگران چینی بر صنعت گردشگری جهانی بپردازد. در این گزارش با اشاره به اینکه ویروس «کرونا» از زمانی که برای نخستین‌بار در ماه دسامبر سال ۲۰۱۹ در چین شناسایی شد، حدود ۹۰۰۰ نفر را مبتلا کرده و جان بیش از ۲۰۰ نفر را گرفته، آمده است: در پی این اتفاق کشورهای بسیاری در راستای اقدامات پیشگیرانه سفر اتباع خود به چین را محدود یا از ورود بازدیدکنندگان چینی ممانعت کردند. اما به نظر می‌رسد با اینکه مدت کمی از اجرا شدن سیاست‌های مسافرتی جدید می‌گذرد، تاثیرات کم شدن گردشگران چینی در نقاط مختلف جهان مشهود است. چین با افزایش ۴.۵ میلیون گردشگر در سال ۲۰۰۰ به ۱۵۰ میلیون در سال ۲۰۱۸، بزرگ‌ترین بازار گردشگری خارجی جهان محسوب می‌شود و می‌توان انتظار داشت که منع خروج گردشگران چینی تاثیر قابل توجهی بر بسیاری از مقاصد گردشگری محبوب سراسر دنیا ایجاد کند. طبق آمار ارایه‌شده از سوی سازمان جهانی گردشگری (UNWTO)، چین همچنین با اختصاص دادن ۲۲۷ میلیارد دلار یا ۱۶ درصد از ۱.۷ تریلیون دلار مخارج گردشگری بین‌المللی، بیشترین سهم مخارج صنعت گردشگری بین‌المللی را به خود اختصاص می‌دهد. در پی ممنوعیت اخیر برای خارج شدن تورهای گروهی چینی و تمامی هتل‌ها و بلیت‌های رزرو شده چینی‌ها، فقدان گردشگران چینی بیش از هر نقطه دیگری در محدوده آسیا و اقیانوسیه احساس خواهد شد که استرالیا نیز یکی از همین مقاصد محسوب می‌شود. گردشگران چینی بزرگ‌ترین و باارزش‌ترین بازدیدکنندگان خارجی شهر ساحلی «گلدکوست» استرالیا محسوب می‌شوند که در سال ۲۰۱۹، ۱.۶ میلیارد دلار در این منطقه خرج کردند. شهر ساحلی «گلد کوست» واقع در ایالت «کوئینزلند» استرالیا، یکی از پربازدیدترین مقاصد گردشگری استرالیا محسوب می‌شود. استرالیا در سال ۲۰۱۹درمجموع میزبان ۹.۴ گردشگر بود که ۷.۹۶ میلیون آنها را شهروندان چینی با سود ۲۱.۹۵ میلیارد دلار تشکیل دادند. انتظار می‌رود این آمار در دهه روبرو با بالا رفتن شمار شهروندان دارنده پاسپورت در چین، افزایش پیدا کند. این درحالی است که در حال حاضر بخش‌هایی از اروپا و قاره امریکا نیز فشار ناشی از فقدان گردشگران چینی را احساس می‌کنند. یک سخنگوی شورای مسافرت و گردشگری در گفت‌وگو با سی‌ان‌ان بیان کرد: «شیوع ویروس بیماری «سارس» برای اقتصاد جهانی خسارت ۳۰ الی ۵۰ میلیارد دلاری به بار آورد. ۱۶ ماه طول کشید تا چین توانست صنعت گردشگری خود را به مرحله پیش از این بحران برساند. اما این‌بار دولت چین برای مقابله با شیوع این ویروس آماده‌تر بود. چین نه تنها این‌بار در مقایسه با شیوع ویروس بیماری «سارس» سریع‌تر عمل کرد بلکه با جوامع بین‌المللی نیز شفاف‌تر و صریح‌تر ارتباط برقرار کرد. اگر به سال ۲۰۰۳ نگاه کنیم می‌بینیم که در طول بحران ویروس بیماری «سارس» اغلب سفرها به تعویق افتادند. پس از پایان یافتن بحران «سارس» شمار سفرها به حالت قبلی بازگشت. مطمئنا تا چند ماه بازگشتن به حالت قبل برای کمپانی‌های کوچک‌تر دشوار بود، اما با گذشت زمان شرایط در سراسر جهان به حالت عادی بازگشت.»
