مردم، قدرت و منافع (167)

نوشته:  جوزف  استیگلیتز|

ترجمه:  منصور  بیطرف|

فصل یازدهم

    بازپس‌گیری امریکا

   تضعیف کردن نهادهای عمومی  

ترامپ، با گرفتن یک برگه از آندرو جکسون در تلاش است تا هم نظام تنظیم مقررات ما را تضعیف کند و هم خدمات حرفه‌ای شهری را. او به عنوان بخشی از یک منش تازه و بسط یافته سیاستی که براساس آن برنده همه‌چیز را در اختیار می‌گیرد خواهان اختیارات تازه برای اخراج مقامات دولتی است که بتواند دوستانش و رایزن‌های شرکت‌هایی که او را حمایت کرده‌اند، استخدام کند.او به یک مفهومی به راحتی حمله قدیمی جمهوری‌خواهان به روز شده به بوروکرات‌های بدون چهره را به اجرا درآورده است. اما اکثر این بوروکرات‌ها در دولت فی الواقع کارآمد هستند و به خوبی اموراتی را که ما دوست داریم و به آنها نیاز داریم اداره می‌کنند: چک‌های تامین اجتماعی ما را ارسال می‌کنند، مطمئن می‌شوند که ما از طریق مدیکر و مدیکید، سلامت خود را دریافت می‌کنیم، از ما در برابر تهدیدهایی که از اقصی نقاط جهان می‌شویم (ارتش ما) و تخلفاتی که در داخل صورت می‌گیرد (اف‌بی‌آی)، دفاع می‌کنند، از میراث طبیعی ما محافظت می‌کنند و پارک‌های ملی ما را اداره می‌کنند. ما به دولت به خاطر نظام حمایت اجتماعی مان متکی هستیم-  تامین اجتماعی، بیمه بیکاری و مدیکر. ما آنها را به این خاطر داریم که مردم می‌خواهند و به آن نیاز دارند. نیازی که بازار نتوانسته آنها را تامین سازد و دولت این شکاف را پر کرده است.ترامپ هم درست مانند جمهوری‌خواهان پیش از او این کارکنان دولت را به ناکارآمدی متهم می‌سازد. در حالی که همانطور که هر کسی با نمونه‌های ناکارآمدی در دولت مواجه می‌شود، در بخش خصوصی هم با آن برخورد می‌کند- من می‌توانم به راحتی نمونه‌های بی‌شماری را یادآوری کنم که فکر می‌کنم ناکارآمدی‌هایی است که در خطوط هوایی، شرکت تلفن، تامین‌کننده اینترنت و بنگاه‌های بیمه، برخورد کرده‌ام. ما پیش از این یادآوری کرده بودیم که هزینه‌های تراکنشی که با تامین اجتماعی همراه می‌شود بخشی از آن دسته تامین هزینه‌هایی است که بخش خصوصی درمی آورد. به اکناف دنیا نگاه کنید، سیستم مراقبت درمانی خصوصی امریکا در قبال پولی که می‌گیرد خدمات درمانی کمتری ارایه می‌کند. به‌طور کلی، کارمندان امروزی دولت حتی به‌رغم آنکه افراد تحت پوشش خدمات آن به بیش از 100 میلیون نفر افزایش یافته و طیف وظایفی که آنها انجام می‌دهند گسترده‌تر شده اما تعداد آنها تقریبا از لحاظ مطلق معادل 50 سال پیش است.