صنعت نمایشگاهی را از بلاتکلیفی خارج کنید
بهزاد زرینپور
برچیدن بساط نمایشگاه مهمی چون ایران بیوتی و کلین درست یک روز مانده به برگزاری آن به دستور ستاد مقابله با کرونای استان تهران، شوک بزرگی به مدیران و فعالان صنعت نمایشگاهی کشور وارد کرده و آنها را به فکر فرو برده است که چه کنند تا دیگر بار با چنین حادثه تلخی روبرو نشوند.
در این نمایشگاه مدیران و کارکنان بیش از یکصد شرکت تولیدی و تجاری فعال و دارای انگیزه و توان رشد و توسعه از سراسر کشور با صرف هزینههای سنگین خودشان و غرفهشان را آماده کرده بودند که فردای آن روز، آن روز تلخ، به نمایشگاه بیایند تا به کسب و کارشان در این آشفته بازار رونقی بدهند. اما به یکباره بانگ برآمد که «هرچه بساط گستردهاید، جمع کنید و بروید؛ نمایش و نمایشگاه تعطیل است!»
به موازات مشارکت کنندگان، فعالان بخشهای مختلف صنعت نمایشگاهی هم که پا به پای آنها برای برگزاری این نمایشگاه زحمت کشیده و امکانات برگزاری نمایشگاه را فراهم کرده بودند، از این اتفاق ناگوار، دچار سرخوردگی شدند. خستگی به تن همهشان ماند؛ هم به تن مدیران و کارکنان شرکت سهامی نمایشگاه که زمان و هزینه زیادی برای برگزاری این رویداد طبق پروتکلهای بهداشتی مصوب صرف کرده بودند؛ هم به تن دستاندرکاران شرکت برگزارکننده که برای آنها همزمان و هزینه زیادی برده بود اجرای این نمایشگاه و هم به تن غرفهسازان که میدیدند غرفههای به آن آراستگی را دست نخورده باید برچینند.
حالا بعد از فرونشستن آن بهت، لازم است فعالان صنعت نمایشگاهی به هم نزدیک شوند تا این زخم مشترک را التیام بخشند و با اتحاد و همدلی، از زبانی واحد با سیاستگذاران کشور سخن بگویند. سخنی روشن و صریح درباره ماهیت نمایشگاهها که اقتضا میکند از ماهها قبل برای برگزاری آنها در زمانی معین و بیتغییر برنامهریزی شود. معنی این سخن آن است که برگزارکنندگان نمایشگاههایی که در تقویم امسال نمایشگاه بینالمللی تهران زمان برگزاریشان قید شده، الآن باید بدانند که نمایشگاهشان بهطور قطعی قرار است برگزار شود تا بتوانند برای آن سرمایهگذاری و برنامهریزی کنند. از یک برگزارکننده نمیتوان انتظار داشت که بدون داشتن تضمین برای برگزاری یک نمایشگاه در زمان معین، ریسک سرمایهگذاری را در این شرایط بپذیرد. همچنان که از یک سایت نمایشگاهی نمیشود بدون تضمین انتظار مهیا کردن سایت برای یک رویداد را داشت. در نتیجه دولت باید متناسب با ماهیت، ساختار و اقتضائات حرفهای برگزاری رویدادهای نمایشگاهی، تکلیف فعالان صنعت نمایشگاهی را روشن کند. یعنی دولت باید با برگزاری یک جلسه فوقالعاده با حضور نماینده رسمی این صنعت و انجام بررسیهای همهجانبه، تصمیم بگیرد که در این شرایط که گفته میشود در یک یا چند سال دیگر هم ناچار به همزیستی با ویروس کرونا هستیم، آیا میخواهد نمایشگاهها با اجرای سفت و سخت پروتکلهای بهداشتی برگزار شود یا نمیخواهد. حداقل انتظار این است که در این جلسه تکلیف همه نمایشگاههای تقویم شده تا پایان سال 99 تعیین شود. یا باید همه نمایشگاهها را مجاز به برگزاری دانست یا همهشان را باید لغو کرد که تکلیف فعالان صنعت نمایشگاهی برای امسال روشن شود. بلاتکلیفی برای این صنعت سهم مهلک است. نمیشود این وضعیت «حالا ببینیم چه میشود» را بر این صنعت حاکم کرد. آسیبهای چنین سیاستی جبرانناپذیر است. برگزارکنندگان و برندهای نمایشگاهی را نابود میکند. سایتهای نمایشگاهی را نابود میکند زیرا اعتماد مشارکتکنندگان را که اصلیترین رکن صنعت نمایشگاهی هستند، از فعالان این صنعت سلب میکند.
ناگفته پیدا است که عواقب اقتصادی و مالی لغو نمایشگاهها بسیار سنگین است و دولت در صورت اقدام به تعطیلی این صنعت حداقل هزینهای که ناچار است بپردازد، حقوق بیکاری چندین هزار پرسنل فعال در شرکتها و موسسات صنعت نمایشگاهی تا پایان سال است.
پس به تصمیمگیران پیشنهاد میشود که اگر قرار است بین تعطیل کردن یا نکردن همه نمایشگاهها یکی را انتخاب کنید - که چارهای به جز این ندارید- تعطیل نکردن را اختیار کنید. زیرا که گذشته از عواقب اقتصادی و اجتماعی ناشی از وقوع بیکاری چندین هزار نفری شاغلان در صنعت نمایشگاهی، باید در نظر داشت که از یک سو این صنعت به مثابه موتور محرکه سایر بخشهای اقتصادی میتواند نقشی موثر در رونق بخشیدن به اقتصاد کشور داشته باشد و از دیگر سو در صورت نظارت دقیق و سختگیرانه بر اجرای پروتکلهای مصوب بهداشتی در روند برگزاری نمایشگاهها، امکان برگزاری رویدادهای نمایشگاهی به صورت امن وجود خواهد داشت. فقط لطفا برای آسوده شدن خیال همه، اجرای این پروتکلها جدی گرفته شود تا نه مشارکتکننده نگران سلامت خود و همکارانش در ایام برگزاری نمایشگاه باشد، نه بازدیدکنندگان منتخب و متخصص و نه فعالان صنعت نمایشگاهی که خود پا به پای مشارکتکننده و بازدید کننده، در صحنه و در خط مقدم مواجهه با ویروس کرونا در نمایشگاه حضور دارند.