وزیر آموزش و پرورش عقب‌نشینی کرد
حضور دانش‌آموزان در مدرسه الزامی نیست
گلی ماندگار| بالاخره وزیر آموزش و پرورش عقب‌نشینی کرد و او که اصل آموزش را بر حضور دانش‌آموزان در مدرسه دانسته بود بعد از دو روز وقتی با موج انتقادها و البته هشدارها مواجه شد از مواضع خود عقب‌نشینی کرد و گفت که حضور دانش‌آموزان در مدارس الزامی نیست.
این خبر شاید برای خیلی از خانواده‌ها خوشحال‌کننده باشد آنها را از دور راهی سلامت و تحصیل فرزند نجات دهد، اما قطعا برای 400 هزار دانش‌آموز سیستان و بلوچستان که امکانات تحصیل مجازی را ندارند یا برای آن دسته از دانش‌آموزان تهرانی که در حاشیه شهر زندگی می‌کنند، این امکانات را در اختیار ندارند و برای خیلی‌های دیگر در شهرهای دورافتاده یعنی یک سال محرومیت از تحصیل. البته که سلامت دانش‌آموزان بسیار بیشتر از تحصیل آنها اهمیت دارد، اما این باعث نمی‌شود که کوتاهی وزارت آموزش و پرورش در تامین آنچه امکانات تحصیل برابر برای تمام دانش‌آموزان حتی در دورافتاده‌ترین نقاط کشور است را توجیه کند. از زمانی که کرونا طبق اعلام‌های رسمی و غیر رسمی وارد ایران شد و مدارس یک به یک تعطیل شدند، وزارت آموزش و پرورش این فرصت را داشت تا شرایط را برای سال تحصیلی جدید مهیا کند، اما انگار مسوولان این وزارتخانه در خواب خرگوشی به سر می‌بردند و ناگهان یک هفته مانده به 15 شهریور اعلام کردند از هفته آینده مدارس بازگشایی می‌شود و اصل بر حضور دانش‌آموزان در مدرسه است.
خوابی که آشفته شد
اما تا وزیر آموزش و پرورش آمد نفس راحتی بکشد و از دستوراتی که داده لذت ببرد، سیلی از انتقاد و هشدار به سوی او روانه شد، از هم مسلکی‌های سابقش گرفته تا ستاد کرونا و وزارت بهداشت و حتی روسای بیمارستان‌ها. خواب وزیر بهداشت زمانی آشفته‌تر شد و تصمیم گرفت عقب‌نشینی کند که رییس بیمارستان سینا در گفت‌وگو با یکی از خبرگزاری‌های داخلی عنوان کرد که ما در اکثر بیمارستان هایمان بخش اطفال نداریم. حال اگر با این تصمیم وزیر آموزش و پرورش کودکان بی‌شماری به بیماری کرونا مبتلا شوند قرار است کجا آنها را بستری کنیم؟ سوالی که شاید وزیر آموزش و پرورش از خود نپرسیده بود، همانطور که وقتی دولت امر به لغو محدودیت‌های کرونایی داد، به این فکر نکرد ظرفیت بیمارستان‌ها و البته توان کادر درمان برای مقابله با این بیماری چقدر است.
کودکان ناقلان خوبی‌اند
محمد طالب پور، رییس بیمارستان سینا در بخش دیگری از سخنانش گفت: بازگشایی مدارس می‌تواند عامل چرخش ویروس در بین خانواده‌ها شود، اینکه از بچه‌ها توقع داشتیم باشیم پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کنند، واقعا بی‌جاست. این موضوع بیش از اینکه برای خود کودکان خطرناک باشد، برای والدین آنها پرخطر خواهد بود. کودکان ناقل‌های بسیار خوبی هستند و ویروس را بدون اینکه خودشان مبتلا شوند، منتقل می‌کنند و به افزایش شیوع ویروس کمک می‌کنند. او افزود: ما باید بدانیم که احتمال آلودگی و انتقال ویروس در کودکان و بزرگسال با هم هیچ تفاوتی ندارد و این ویروس یک خطر بالقوه‌ای است که همه را تهدید می‌کند و تنها راهکار مساله این است که فعالیت‌های منطقی را در شرایط بسیار ایمن انجام دهیم.
تعامل با مردم دستوری نمی‌شود
اما در کنار اعتراض مسوولان و دست اندرکاران حوزه بهداشت و درمان، هم مسلکی‌های وزیر آموزش و پرورش هم به این موضوع اعتراض کردند. از جمله می‌توان به وزیر اسبق آموزش و پرورش علی اصغر فانی اشاره کرد.
او نیز در گفت‌وگو با ایلنا امکان رعایت بهداشت در مدارس را غیر ممکن دانست و گفت: تعامل با مردم به صورت دستوری امکان ندارد، از طرفی اگر دانش‌آموزان به کرونا مبتلا شوند، مشکلات جدیدی را برای دولت ایجاد می‌کنند. علی اصغر فانی افزود: نکته‌ای که در ابتدا باید به آن توجه کرد؛ دیر اعلام شدن آموزش حضوری است. از چهارشنبه هفته گذشته قرار بود، آموزش بر پایه فضای مجازی، پیام‌رسان شاد و آموزش تلویزیونی در دستور کار باشد و مدیران مدارس و مسوولان آموزش و پرورش از اسفند گذشته تا ۱۳ شهریور روی این موضوع کار کردند، اما به یک باره اعلام شد که کلاس‌ها حضوری است و طبیعتا مدارس نمی‌توانند، آمادگی لازم را ظرف یکی و دو روز به دست آورند. آموزش و پرورش یک نهاد فرهنگی- اجتماعی است و در هر تصمیم باید این را در نظر بگیرد که با احتساب ۱۴ میلیون دانش‌آموز و اولیا آنها و یک میلیون معلم، نزدیک به ۴۰ میلیون مخاطب مستقیم دارد، لذا باید خیلی پخته‌تر، با برنامه‌ریزی بیشتر و زمانبندی مناسب‌تری این کار انجام می‌شد. آیا بیمارستان‌ها برای مواجهه با پیک سوم کرونا آمادگی دارند؟ اما مساله مهم دیگر که گویا از دید مسوولان آموزش و پرورش دور مانده پیک سوم کرونا است که همراه با پاییز از راه می‌رسد و این سوال را ایجاد می‌کند که آیا بیمارستان‌ها برای مواجهه با پیک سوم کرونا آمادگی دارند؟ کادر درمانی که 8 ماه است بی‌وقفه کار کرده و البته بیمارستان‌هایی که در بسیاری از موارد حتی از پس پرداخت حقوق پرستارها و دیگر پرسنل شان بر نیامده‌اند، چطور می‌توانند، با پیک سوم این بیماری مقابله کنند؟ هر چه هست فعلا وزیر بهداشت از تصمیم عجولانه خود عقب‌نشینی کرده اما واقعا ما چقدر برای جلوگیری از شیوع کرونا در این روزهای پرخطر تلاش می‌کنیم؟
