ایران در وضعیت قرمز
کرونا همچنان قربانی میگیرد
گلی ماندگار|آمار ابتلا و مرگ و میر بر اثر کرونا هر روز نسبت به روز گذشته افزایش مییابد، نکته جالب این است که شهروندان هم در اقصی نقاط ایران به زندگی روزمره خود بازگشتهاند و انگار که هیچ اتفاقی از ابتدا رخ نداده است. حالا کار به جایی رسیده که معاون کل وزارت بهداشت و درمان کل کشور را در وضعیت قرمز کرونایی اعلام میکند. یعنی دیگر هیچ منطقه سبز و نارنجی وجود ندارد. این در حالی است که برخی از کشورها توانستهاند با رعایت کامل پروتکلهای بهداشتی آمار ابتلا و مرگ و میر را در کشور خود کاهش دهند، اما در ایران این موج سوم است که با قدرت راه افتاده و قربانی میگیرد. سفرهای تابستانی، حضور در هیاتهای عزاداری و بعد هم بازگشایی مدارس. تمام اینها دلایل خوبی است تا بدانیم چرا هنوز پاییز شروع نشده باید گرفتار موج سوم کرونا شویم. این در حالی است که با شروع فصل پاییز و وارونگی هوا و انتشار ویروس آنفلوآنزا باید منتظر همهگیری بیشتر این بیماری باشیم و انگار کاری هم از دستمان بر نمیآید.
کادر درمان بیرمق
تمام این اتفاقات در حالی رخ میدهد که کادر درمان بیش از 9 ماه است که با این بیماری در حال جنگ است و برای حفظ جان بیماران تلاش میکند، حالا دیگر آنها هم رمقی برایشان باقی نمانده، برخی از آنها به این بیماری مبتلا شدند و برخی دیگر حتی جانشان را از دست دادند. هیچ کدام از این اتفاقات اما باعث نشد تا مردم به این فکر کنند که آنها هم برای حفظ جان خود مسوولیتی به گردن دارند. خانه ماندن اولین و ابتداییترین کاری است که هر فرد میتواند برای حفظ سلامت خود انجام دهد. آنها که به واسطه شغلشان و یا حتی به دلیل اینکه نمیتوانند در این وضعیت بحرانی اقتصادی کار نکنند، حسابشان جداست، روی سخن با آنهایی است که همچنان به سفرهای تابستانی میروند، آنها که با حضور در هیاتهای عزاداری بدون رعایت پروتکلهای بهداشتی جان خود و دیگران را به خطر انداختند، یا آنها که فکر میکنند، این مریضی تنها نصیب دیگران میشود و سراغ آنها نمیآید. حمید مللی، رییس بیمارستان اصفهان در این باره میگوید: خستگی کادر درمان در حدی است که اصلا در مورد آن حرفی نمیتوان زد، این لباسها و شرایط بیمارستانی که هر روز شاهد مرگ و میر بیماران کرونایی هستند، پرسنل را از نظر روحی و جسمی خسته میکند، کما اینکه کار کردن در این شرایط، استرس کادر درمان برای احتمال درگیری خودشان و یا خانوادهها را بالاتر میبرد، اما با تمام این سختیها ایستادگی و دین خود را ادا کردند. اما اگر این روند ادامه پیدا کند ما با کمبود کادر درمان مواجه خواهیم شد و این تازه میتواند آغاز فاجعه باشد. اصلا دور از ذهن نیست که خستگی کادر درمان و کم شدن تعداد کادر درمانی با بسته شدن بیمارستانها مواجه شویم. در واقع اگر تولید بیمار را متوقف نکنیم این اتفاق میافتد و متوقف کردن بیمار کرونایی ارتباطی با بیمارستان و حتی دانشگاه ندارد و به حوزه پروتکلها مربوط میشود، در اینجا تنها وظیفه ما این است که خدمات ارایه دهیم.
احتمال مرگ و میر بالاست
دو نکته وجود دارد که باید بدانیم، اول اینکه بیمارستان جای مقابله با ویروس کرونا نیست بلکه بیمارستان ته خط و انتهای رودخانه است، بنابراین احتمال مرگ و میر در آن بسیار بالا است، پس مردم روی این موضوع حساب نکنند که سفر و دورهمیهایشان را برگزار کنند و به عروسی بروند، بعد اگر مبتلا شدند برای درمان به بیمارستان میروند. به هر حال اگر نتوانیم ورودی بیماران را کنترل و مدیریت کنیم آن وقت اثرات این خستگی بسیار خطرناکتر خواهد بود، کما اینکه بعضی از پرسنل به دلیل درگیری با بیماری کرونا از سیستم جدا شدند و ما الان نمیتوانیم از خدمات آنها در سیستم درمان استفاده کنیم، ولی خوشبختانه میزان فوتی کادر درمان در استان اصفهان خیلی کم بوده، اما الان حتما ورودی بیماران به بیمارستانها را باید کنترل کنیم.
به کشف واکسن دلخوش نباشید
از سوی دیگر خیلی مردم به امید ساخت واکسن کرونا رعایت پروتکلها را خیلی جدی نمیگیرند. این در حالی است که قاسم جان بابایی، معاون درمان وزارت بهداشت در این باره میگوید: ویروس کرونا متمایز از ویروسهای دیگر است و بسیار پیچیده عمل میکند. تشخیص بهموقع و مراقبتهای پزشکی تنها راه درمان این بیماری در حال حاضر است و هیچکدام از داروها و واکسنهای مورد ادعا تأیید نمیشود. در طول ۱۰ ماه گذشته علاوه بر اینکه قدرت کووید ۱۹ کمتر نشده بلکه میزان کشندگی و سرایتپذیری آن نیز بیشتر شده است. در خصوص واکسن فعلاً نباید نقطه امیدی داشته باشیم چراکه بسیاری از کشورها نگاه اقتصادی به این موضوع دارند باید بدانیم که با کارهای پیشگیری و مراقبتی میتوانیم در راستای مدیریت ویروس عمل کنیم.
کودکان ناقلان تازه
این که مدارس باز شدند هم خود دلیل دیگری بر اوج گرفتن بیماری است. از آنجایی که وقتی ویروس کرونا تازه به کشورها وارد شده بود، بسیاری تصورشان بر این بود که کودکان مبتلا نمیشوند، سختگیری در مورد کودکان بسیار کمتر بود، اما با گذشت چند ماه و ابتلای کودکان در سنین مختلف به این بیماری هم نشان داد، آنها هم از گزند این بیماری در امان نیستند و حالا بازگشایی مدارس باعث شده تا آنها م به جمع ناقلان این بیماری بپیوندند.