همه‌چیز را فدای بورس نکنیم
کامران ندری
وضعیت بازار سرمایه در ماه‌های گذشته به عنوان یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌ها و مشغله‌های مسوولان اقتصادی کشور مطرح بوده و به نظر می‌رسد هر روز که می‌گذرد، وضعیت این بازار برای تصمیم‌گیران مهم‌تر می‌شود. کارشناسان اقتصادی از چند ماه قبل تذکر می‌دادند که رشد بورس در ماه‌های ابتدایی امسال، اتفاق طبیعی نیست و واقعیت‌های اقتصادی ایران، چیزی خلاف آن را نشان می‌دهد اما متاسفانه در ماه‌های گذشته از سویی مردم، گمان کردند که بازار بورس، همواره سود ده خواهد بود و با قراردادن سرمایه‌هایشان در این بازار سودی دایم به دست خواهند آورد و از سوی دیگر مقامات دولتی با وجود هشدار کارشناسان، پی در پی اعلام کردند که بورس صعودی خواهد ماند و جای نگرانی وجود ندارد. با گذشت چند ماه، حالا وضعیت بازار بورس به هم ریخته و شاخص ریزش طولانی مدتی را تجربه کرده است و در چنین بستری برای سرمایه‌گذاران این نگرانی به وجود آمده که پول‌هایشان را از دست خواهند داد. در وهله اول باید در نظر داشت که آنچه امروز در حال رخ دادن است، نتیجه گوش نکردن به نظر کارشناسان است و آن حرکت پر سرعت صعودی، سقوط اینچنینی را نیز در برخواهد داشت. از طرف دیگر هنوز و با وجود این ریزش‌ها، بورس در ماه‌های گذشته رشدی بیش از 100 درصدی را تجربه کرده و بسیاری از این افراد در این سود شریک بوده‌اند و تنها گروه معدودی که در اواخر تابستان به بازار آمده‌اند با ضرر مواجه هستند. در نهایت و صرف‌نظر از آنکه این بازار چه سرنوشتی پیدا خواهد کرد، باید موضوعی بسیار مهم را در نظر داشت و این سوال را پرسید که آیا بازار بورس اصلی‌ترین اولویت امروز اقتصادی ایران است؟ در شرایطی که در سال‌های اخیر ما تحریم مواجه بوده‌ایم و فشار زیادی بر اقشار مختلف مردم وارد شده، در شرایطی که رکود و تورم، برای گروه‌های مختلف جامعه مشکلات جدی ایجاد کرده و این شرایط دوام دارد، آیا بهتر نیست دستگاه‌های تصمیم‌گیر دولتی و حاکمیتی، به این اولویت‌ها به عنوان اصلی‌ترین نگرانی نگاه کنند؟ طبق آمار وزارت بهداشت، کرونا روزانه در ایران جان بیش از 400 نفر را می‌گیرد و روند شیوع بیماری نیز کنترل نشده است و خطر افزایش تعداد مبتلایان و بیماران به عنوان تهدیدی جدی کشور را در بر گرفته است. آیا در این شرایط نباید بخش مهمی از تمرکز دستگاه‌های تصمیم‌گیر به کرونا، مدیریت بیماری و تبعات اقتصادی آن اختصاص پیدا کند؟ متاسفانه ما در سال‌های گذشته بارها دیده‌ایم که مسوولان در شناخت اولویت‌ها و نگرانی‌های اصلی، اشتباه برداشت کرده‌اند و همین امر بهبود شرایط را یا به تاخیر انداخته یا دشوارتر کرده است. امروز نیز اگر بنا باشد ما تمام سیاست‌های اقتصادی را حول محور بورس تعریف کنیم، از اولویت‌های مهم‌تری که مستقیما زندگی بخش مهمی از جامعه را با خود درگیر کرده غافل خواهیم شد و این قطعا به صلاح کشور نیست.
