شلوغ مانند گذشته
ترافیک، ازدحام و مغازههاییکه قانون را دور زدند
گلی ماندگار| یک هفته پیش وقتی رییس ستاد ملی مقابله با کرونا اعلام کرد که از اول آذر ماه تهران و دیگر شهرهایی که در وضعیت قرمز قرار دارند، تعطیل میشوند، همه امیدوار بودند این تعطیلی بتواند کمی از شمار مبتلایان به کرونا بکاهد و تعداد بیمارانی را که به بیمارستانها مراجعه میکنند به حداقل برساند، تا هم زنجیره کرونا قطع شود و هم کادر درمان نفسی تازه کنند. اما تمام اینها بعد از اعلام میزان محدودیتها بیشتر به یک رفع تکلیف بدل شد. اینکه یک سوم کارمندان دولت باید سر کار حاضر شوند. اینکه هیچ شرکت خصوصی تعطیل نشد و همه کارمندانشان مجبورند به سر کار بروند. اینکه مغازهها هم راه دور زدن قانون را خیلی زود پیدا کردند و با پایین کشیدن نیمه کرکرههایشان تظاهر به تعطیلی کردند در حالی که در داخل مغازه مشغول کار بودند. اما هیچ کس فکر نمیکرد در اولین روز تعطیلی تهران با این حجم از ترافیک مواجه شود و از آنجایی که در روزهای منتهی به آخر هفته هم باز خیلیها بار سفر بسته و به سمت شهرهای شمالی کشور رفته بودند، انتظار دیدن تهرانی خلوت خیلی هم دور از ذهن نبود. اما صبح روز شنبه حکایت دیگری داشت.
ازدحام در مترو
از پلههای ایستگاه خواجه عبدالله که پایین میروم، با انبوه جمعیتی که دو طرف خط ایستادهاند و منتظر رسیدن قطار هستند مواجه میشوم. قطار میرسد و البته جایی برای سوار شدن مسافران جدید ندارد. چند نفری خود را به زور در واگن جا میکنند و بقیه هم منتظر میمانند تا قطار بعدی از راه برسد. علی یکی از مسافران مترو است. او در مورد شغلش میگوید: من در یک مغازه در میدان توپخانه کار میکنم. صاحبکارم گفته که مغازه تعطیل نیست. ما لوازم ماشین میفروشیم و من هم باید راس ساعت 10 صبح سر کار باشم. اگر نروم اخراجم میکند. علی میگوید: مادرم چند ماه پیش کرونا گرفت و خدا رو شکر خوب شد، من هم به خاطر اینکه دیگر به پدر و مادرم آسیبی نرسد در خانه مجردی یکی دوستانم زندگی میکنم. فعلا باید به این نوع زندگی کردن عادت کنیم تا ببینیم در آینده چه اتفاقی میافتد.
این تعطیلی فایدهای ندارد
سپیده که منشی یک شرکت خصوصی در میدان فاطمی است میگوید: مردم را مسخره کردهاند، این چه مدل تعطیلی است که همه باید سر کار بروند، اگر دولت کارمندان را مجبور به حاضر شدن در محل کار نمیکرد، شرکتهای خصوصی هم مجبور میشدند تعطیل کنند، الان چه چیزی عوض شده، همه ما در معرض ابتلا به کرونا قرار داریم. من یک بچه 3 ساله دارم و هر روز او را پیش مادرم میگذارم. همین رفت و آمدهای من میتواند جان مادرم را به خطر بیندازد. همسرم هم مجبور است سر کار برود. او حسابدار است و مثل من در شرکت خصوصی کار میکند و روسای شرکت آنها را هم تعطیل نکردهاند. واقعا قرار است چه بر سر ما بیاید؟ ما اینقدر درآمد نداریم که برای رفتن به سر کار از تاکسیهای اینترنتی استفاده کنیم، حتی کرایه تاکسیهای شهری هم آنقدر زیاد شده که پرداخت آن در توان ما نیست، مجبورم مترو سوار شوم. ما عاقبت از این اجبار و نداری میمیریم.
جان مردم بیارزش است
حمید یکی دیگر از مسافران مترو که کارمند دولت است و در اداره مخابرات کار میکند، میگوید: حقوقی که دریافت میکنم برای پرداخت کرایه خانه و هزینه زندگی 4 نفر آنقدر نیست که اضافه بیاید و من بتوانم با اسنپ به سر کار بروم و برگردم. همسرم تازه زایمان کرده و سر کار نمیرود، البته ممکن است با این شرایط دیگر مجبور باشد برای نگهداری از دو فرزندمان در خانه بماند، واقعیت ماجرا این است که جان مردم برای مسوولان هیچ ارزشی ندارد، اگر قرار بود برای شکستن زنجیره کرونا دوهفته تهران را تعطیل کنند باید کاملا تعطیل میکردند، نه با این روش خنده دار، انگار مردم را سر کار گذاشتهاند و انگار مردن آدمها برایشان اهمیتی ندارد، آنها به ما به چشم آمار و ارقام نگاه میکنند نه انسان.
مردن از این زندگی بهتر است
آقا فضلالله 72 ساله وقتی میفهمد خبرنگارم خودش را به من نزدیک میکند و با صدایی آرام میگوید: دخترم از قول من بنویس مردن از این زندگی بهتر است. من با این سن و سال مجبورم برای باربری به بازار بروم. تا بتوانم خرج خودم و همسرم را دربیاورم. فرزندانم ازدواج کردهاند و هر کدام گرفتار زندگی خودشان هستند، من با باربری خرج زندگیام را در میآورم. الان یک سال است که همین ماسک را استفاده میکنم، هر شب که میروم خانه آن را میشویم و بعد صبح دوباره آن را میزنم و از خانه بیرون میآیم. حالا اگر یک روز کار نکنم چیزی برای خوردن نداریم، تازه اجاره خانه هم باید بدهم. آقای رییسجمهور هم که وعده کمک صدهزار تومانی را دادهاند. معلوم نیست من اگر جزو آن دسته از کسانی باشم که مستحق دریافت این صدقهام با 200 هزار تومان در طول یک ماه چه چیزی میتوانم تهیه کنم. اجاره خانه بدهم، خرج خورد و خوراک بدهم یا پول آب و برق و گاز. به همین خاطر است که میگویم برای امثال من مردن بهتر از این زندگی است.
مغازهها همه نیمه بازند
از ایستگاه مترو بیرون میآیم و سری به خیابان بنیهاشم میزنم، اینجا بورس لوازم بهداشتی و مصالح ساختمانی است. یعنی از آن دسته مشاغلی که باید تعطیل باشند و قطعا باز بودنشان خیلی ضروری نیست. اما تمام مغازهها یا باز هستند یا برای دور زدن قانون کرکره مغازه شان را تا نیمه پایین کشیدهاند و داخل مغازه در انتظار مشتری نشستهاند. محمود براتی صاحب یکی از مغازههای فروش شیرآلات در پاسخ به این سوال که چرا تعطیل نکردهاید میگوید: من تعطیل کنم چه کسی قرار است چکهای منو پاس کنه، لابد باید با همان ماهی صدهزار تومانی که دولت قرار است به ما بدهد چکهایمان را پاس کنیم. اگر قرار بود تعطیلی باشد باید همه را با هم تعطیل میکردند و به کسی اجازه خارج شدن از خانه را نمیدادند، اینکه یک سری را تعطیل میکنند و یک سری دیگر باید سر کار بروند خندهدار است، کرونا با کسی تعارف ندارد، اما گویا مسوولان ما با خودشان تعارف دارند و نمیخواهند واقعیت را بپذیرند. یکی از مغازههایی که کرکرهاش را تا نیمه پایین کشیده مغازه کوچکی است که فتوکپی میگیرد. نزدیک میشوم و از پشت کرکره از صاحب مغازه در مورد تعطیلیها میپرسم. کمی کرکره را بالا میدهد و میگوید: اگر چیزی میخواهی پرینت بگیری یا کپی کنی بده انجام بدهم در غیر این صورت نه وقت خودت را بگیر نه ما را. من هم مثل بقیه تعطیل نمیکنم، قرار بود تعطیلی باشد باید همه تعطیل میشدند.
هشدارهای پلیس
با آغاز محدودیتهای جدید کرونایی
همزمان با آغاز مرحله جدیدی از محدودیتهای کرونایی، معاون اجتماعی پلیس پیشگیری تهران بزرگ توصیهها و هشدارهایی را به مردم ارایه کرد. سرگرد وحید سلطانیپاجی با اشاره به آغاز طرح جامع محدودیتهای کرونایی در شهر تهران، گفت: مهمترین نکتهای که شهروندان باید به آن توجه داشته باشند عمل به مقررات و مصوبات ستادملی مقابله با کروناست. لذا لازم است از تردد غیرضروری، برگزاری مهمانی و دید و بازدید و انجام سفر در این ایام خودداری شود. بهترین محل برای کمک به قطع چرخه انتقال و شیوع کرونا حضور در خانه است. او با بیان اینکه مجرمان همواره در شرایط خاص و با سوءاستفاده از این جو اقدام به سواستفاده از موقعیت میکنند، گفت: در همین راستا نیز این احتمال وجود دارد که افراد سودجو و مجرم با غصب و جعل عناوینی نظیر مامور پلیس، مامور بهداشت، بازرس اتحادیه، تعزیرات و ... اقدامات مجرمانهای را انجام دهند که لازم است در این خصوص شهروندان هوشیاری خود را حفظ کنند.
هیچ ماموری جریمه کرونا را
نقدی و در محل دریافت نمیکند
سلطانی اضافه کرد: یکی از این موارد احتمال مراجعه افراد سودجو به صاحبان و متصدیان صنوف، شهروندان یا خودروهای آنان است که در این خصوص لازم است شهروندان حتما از جزییات اجرای طرحها آگاه باشند و بدانند که هیچگاه ماموران اعم از پلیس، بهداشت و ... با مراجعه مستقیم به شهروندان مبلغی را تحت عنوان جریمه اخذ نمیکنند. همچنین طبق اعلام نهادهای مربوطه خودرویی نیز در این طرح توقیف نمیشود و صرفا اعمال جریمه انجام خواهد شد که آن هم در سامانه رسمی پلیس راهور قابل استعلام است. بنابراین اگر شهروندان با مواردی از مراجعه افراد به واحد صنفی یا در منازل خود روبه روشدند حتما صحت و سقم موضوع را بررسی کنند. به گفته او، هیچ ماموری برای اجرای محدودیتهای کرونایی به در منازل مراجعه نخواهد کرد و به همین دلیل درخواست ما از شهروندان این است که حتما موضوع را به پلیس ۱۱۰ اطلاع دهند. معاون اجتماعی پلیس پیشگیری پایتخت با تاکید بر اینکه لازم است صاحبان صنوف نیز در همان ساعات مقرر و اعلام شده نسبت به تعطیلی واحد صنفی خود اقدام کنند، گفت: با توجه به خلوتی معابر، ممکن است افراد سودجو و سارق به واحدهایی که پس از ساعات مجاز فعال هستند مراجعه کرده و اقدام به سرقت از آنان کنند. همچنین این احتمال وجود دارد که به همین بهانه اقدام به اخاذی از صاحبان صنوف هم کنند.