بازشدن قفل واردات خودرو

فربد زاوه

مسائلی که این روزها در خصوص موافقت خودروسازان و جناح‌های مختلف با واردات خودرو مطرح می‌کنند، بیشتر از اینکه در راستای وقوع تحولات خاصی باشد، به نوعی خاص، هم نذر کردن روغن ریخته و هم در راستای پروپاگاندا است. بحث واردات خودرو در ایران برخلاف همه هیاهوهایی که در خصوص آن به راه می‌افتد نه میزان ارزبری‌اش از ارز مورد نیاز صنعت خودرو بیشتر است و نه اینکه اثری در بازار خودروهایی چون تیبا، پراید و پژو و... به جا می‌گذارد. حتی با تعرفه صفر هم اثری در این بازارها نخواهد داشت، (در حال حاضر تعرفه صفر نیست) چرا که اساسا خودروی 4 الی 5 هزار دلاری در دنیا وجود ندارد. در حال حاضر قیمت یک تیبای اتوماتیک حدود 5هزار و 500دلار برای

 مصرف‌کننده است. 

یک چنین محصولی در دنیا وجود خارجی ندارد که یک کمپانی خودروساز در جهان، بخواهد از یک سوی دنیا آن را به ایران صادر کند. لذا خودروسازان ایرانی اساسا آسیبی از واردات خودرو نخواهند دید. اما افرادی که نگرانی در خصوص واردات خودرو دارند، گروه‌ها و جریاناتی هستند که در حوزه واردات خودروهای چینی کار می‌کنند. آنجاست که منافع افراد و جریاناتی در گرو محدودیت واردات است. چرا که به محض باز شدن دروازه‌های واردات، کسی در کشورمان دیگر ماشین بنجل چینی با این قیمت‌ها نمی‌خرد. اگر واردات آزاد باشد، هر فرد عاقلی بین تویوتا کمری و ماشین‌های چینی، قطعا تویوتا را انتخاب خواهد کرد. از سوی دیگر باید توجه داشت که بخش دیگری از مباحثی که در خصوص واردات خودرو مطرح می‌شود، برآمده از پروپاگاندا و بازی‌های رسانه‌ای در بطن جامعه است.

 برخی اظهارنظرها از سوی نمایندگان مجلس در خصوص خودرو شنیده می‌شود که نشان می‌دهد، این دوستان کمترین آشنایی با موضوعات اقتصادی را ندارند. مثلا دوست نماینده‌ای در رادیو اعلام می‌کرد، که واردات خودرو آزاد می‌شود تا قیمت ارز بالا برود. اینکه فردی تصور کند، قیمت کالایی مستقل از فضای کلی اقتصادی و اجتماعی است، نشان‌دهنده عدم آشنایی با الفبای اقتصاد است. با عبور از این مقدمات به هر حال طی چند ماه آینده برجام احیا 

خواهد شد.

 احتمالا با فرض حضور طیف‌های منتقد برجام در راس هرم اجرایی، برخلاف گذشته که مدام از برجام انتقاد می‌کردند، هیچ مقاومتی با احیای برجام نخواهند داشت و اتفاقا از آن استفاده حداکثری نیز خواهند کرد. مشکل مخالفان برجام این است که اساسا نحوه تعاملات بین‌المللی را نمی‌دانند. در صورتی که برجام احیا شود، می‌توان پیش‌بینی کرد که به سرعت اف‌ای‌تی‌اف هم در دولت آینده حل و فصل شود و دیگر کسی به یاد نخواهد آورد که بیش از 10سال معیشت مردم در گرو fatf بود بدون اینکه پاسخ داده شود چرا در برابر آن مقاومت می‌شد. به‌طور کلی می‌توان پیش‌بینی کرد بعد از احیای برجام، هر دولتی که روی کار بیاید ناچار به باز کردن دروازه‌های واردات کشور خواهد بود. چرا که نیازمند فروش ارز خود است. دولت‌ها برای اینکه بتوانند منابع مورد نیازهای بودجه‌ای غولی به نام دولت را تامین کنند، ناچار به باز کردن دروازه‌های واردات خواهند شد.

 اقتصاد ایران طی دهه‌های گذشته به اندازه‌ای دولت را توسعه داده است که هر دولتی که روی کار بیاید؛ ناچار به برداشتن منابع واردات خواهد بود تا منابع مورد نیاز خود را تامین کند. برای حل این مشکل نیازمند دولتی در کشور خواهیم بود که بتواند این جراحی بزرگ را ترتیب دهد. این جراحی به اندازه‌ای دردناک است که اجرای آن نیازمند یک تیم قوی اقتصادی و حمایت‌های پیرامونی حاکمیتی است. باید دید آیا دولت آینده می‌تواند یک چنین اصلاحات ضروری را در دستور کار قرار دهد یا اینکه همچنان بر اساس همان اسلوب‌های قبلی عمل خواهند کرد. دولت آینده باید با این واقعیت روبه‌رو شود که برای بهبود شاخص‌های کلی اقتصاد باید به گونه‌ای دیگر بیندیشد و عمل کند. با این توضیحات فکر می‌کنم، سرانجام قفل کلید واردات خودرو طی سال 1400باز خواهد شد تا هم بخشی از فشار معیشتی از دوش ملت کاسته شود و هم اینکه دولت بخشی از نیازهای بودجه‌ای خود را تامین کند. بهترین بازار هم برای ایجاد این شرایط تازه بازار خودرو و لوازم خانگی است. اما از آنجا که اثرات تحریم‌های 3سال گذشته عمیق است و رکود تورمی وحشتناکی حاکم است، این تحولات همراه با رونق نخواهد بود، بلکه بخشی از تورم موجود در بازار خودرو را کاهش خواهد داد.