لطفا وعده ندهید

رقیه ندایی

اگر خواسته و ناخواسته، نقشه بازار سرمایه را نگاه کنید تنها رنگ قرمز را با هاله‌هایی کوچک از رنگ سبز می‌بینید که این موضوع نشان‌دهنده زیان ادامه‌دار سهامداران بورسی است. از تابستان سال گذشته که ریزش شاخص در تالار شیشه‌ای شروع شد، وعده‌های مسوولان در خصوص بورس نیز قوت گرفت و اکنون شاهد وعده‌های کاندیداهای ریاست‌جمهوری در خصوص این بازار هستیم. سهامداران زیان‌ده دیگر با وعده‌ها کاری ندارند و به دنبال راه چاره یا خارج کردن سرمایه خود از این بازار هستند. به عقیده بسیاری از این افراد اگر وعده، کاری از پیش می‌برد همین رییس دولت فعلی وضعیت را تغییر می‌داد و نیازی به وعده نبود. در حال حاضر اغلب نامزدهای ریاست‌جمهوری وعده‌های متعددی در خصوص بورس دادند که مهم‌ترین آن «ترمیم سه روزه بورس» بود که با بررسی آمارهای موجود می‌توان دریافت حال بازار به هیچ‌وجه سه روزه خوب نمی‌شود. به هرحال این بازار نیازمند برنامه‌ریزی بسیار دقیق است و کاری با وعده‌ها ندارد. در اولین مناظره میان کاندیداهای ریاست‌جمهوری، یکی از کاندیداها گفت: بورس یک مساله حاد و یک مساله ساختاری و مزمن دارد که بخش ساختاری آن در مجلس در حال اصلاح است و بخش حاد آن با سه دستورالعمل در سه، چهار روز اول دولت پیش‌بینی شده که به سمت بهبود بازار سرمایه برویم. می‌توان در نگاه اول گفت که این نامزد به صورت کاملاً کارشناسی به بازار سرمایه نگاه می‌کند اما با ادامه مناظره‌ها و صحبت‌ها می‌توان گفت که تقریباً هیچ یک از نامزدها برنامه جامع و طولانی‌مدتی در خصوص بورس ندارند و این موضوع اسفناک است. 

به موضوع وعده‌ها باز می‌گردیم، از تابستان سال گذشته که ریزش بورس آغاز شد، رییس دولت دوازدهم و کابینه این دولت تنها وعده ترمیم بازار سرمایه را می‌دهند یا می‌گویند وضعیت کاملا عادی است. حال سوالی مطرح می‌شود که ریزش قریب به 70 درصدی سهام عادی است؟ یا زیان بر روی سرمایه امری طبیعی است؟ دولت دوازدهم را می‌توان، دولت وعده‌ها دانست چراکه روز اول دعوت مردم به بورس، وعده سودهای آن‌چنانی می‌دادند اما امروز و  پس از گذشت تقریباً 18 ماه از وعده‌ها، خبری از سود نیست و تنها زیان بر روی سرمایه را می‌بینیم که این موضوع باعث شده، سرمایه‌گذاران به هرطریقی نقدینگی خود را از بورس خارج و وارد بازارهای موازی کنند که باتوجه به وعده‌ها این موضوع یعنی خروج نقدینگی و ورود به بازارهای موازی می‌تواند توازن بسیاری از بازار را برهم بزند.

به هرحال عمر دولت دوازدهم رو به پایان است و زمانی تا آغاز دولت سیزدهم باقی نمانده، تنها انتظار از دولت آتی این است که به مردم زیان‌ده وعده ندهد و صرفاً به دنبال راهکاری برای ترمیم  وضعیت باشد.