تحریم تنها عامل چالش‌های اقتصادی نیست
محمد جلیلی
رفع تحریم‌ها و آزادسازی منابع بلوکه شده ایران رفع کننده همه مشکلات موجود اقتصادی نخواهد بود، و در عین حال، ظرفیت ایجاد یک جهش بزرگ اقتصادی وجود دارد.منابع ارزی با توجه به نیازهای اقتصادی کنونی مانند کسری بودجه دولت و ... قطعا با اثر مثبت همراه خواهد شد، اما حل تمام مشکلات مالی به این بحث بر نمیگردد و حداکثر ۱۰ یا ۲۰ درصد تاثیرگذاری خواهد داشت. اصل ماجرای مسائل اقتصادی کشور این است که برای رفع آن باید تلاش داخلی و برنامه‌ریزی منسجم در دستور کار قرار گیرد که یک بخش آن مدیریتی و بخش دیگر فرهنگ اقتصادی (مصرف یا استفاده درست از منابع) است. این موارد مجموعه‌ای از عوامل هستند که توانایی ساخت اقتصاد کشور در معنای عام و کلان آن را دارا هستند، وگرنه در صورتی که پول آزاد شود، اما مباحث فوق بدون راه‌حل باقی بماند، حتی امکان دارد که اثر منفی هم به جای گذارد. برخی معتقدند آزادشدن پول‌های بلوکه شده توانایی دارد تا به یک ظرفیت بزرگ برای جهش اقتصادی مبدل شود، این اتفاق در صورتی روی خواهد داد که با برنامه، انسجام مدیریتی، اراده لازم برای انجام کار و استفاده از ظرفیت داخلی پیش رویم زیرا تمامی این موارد باید در کنار یکدیگر قرار بگیرند و مانند ماشینی می‌ماند که برای حرکت نیاز دارد تا همه قطعات به علاوه بنزین به درستی عمل کند و تنها با بنزین ریختن مسیر طولانی طی نخواهد شد. آزاد شدن پول‌های بلوکه شده بدون شک موثر واقع خواهد شد، زیرا همواره پول و منابع مالی در بحث اقتصادی یکی از پایههای کلیدی به شمار می‌رود و نمی‌توان آن را ندید گرفت، اما یک شرط دارد و آن هم دیده شدن تمام مسائل با هم در یک بسته است. انشاالله دولت جدید که مستقر شد با اراده قوی که دارد، به اضافه تازه نفس بودنش و طرح وعده‌های اقتصادی، انسجام خوبی بین تیم مدیریتی‌اش برقرارکند و در صورت آزاد شدن پول‌های بلوکه شده جهش خوبی به وجود آورد. برخی معتقندند ورود پول نفت به داخل کشور ابتکار عمل را از دولت می‌گیرد، این ادعا نیز مانند همان مثل معروفی است که می‌گوید “پوست موز دیدیم باید بیفتیم “ به دلیل آنکه در گذشته بد عمل شد، آیا باید از این به بعد هم بد عمل شود؟! این حرف صحیحی نیست. مدیران باید اراده کنند تا از پول‌ها به درستی استفاده شود. چنانچه تصمیمات درستی اتخاذ شود، نظام اقتصادی با کمک همین مبالغ پیش خواهد رفت. یک تئوری وجود دارد که در آن مطرح شده، مدیران بنگاه‌های اقتصادی باید برای تامین منابع مالی خود از بدهی استفاده کنند و برای این مساله دو دلیل را مطرح می‌سازد که در نخستین دلیل بدهی یک منبع ارزان قیمت برای تامین مالی محسوب می‌شود و در قسمت بعدی مدیران سازمان‌هایی که بدهی دارند، خواب راحت نخواهند داشت زیرا باید مدام در حال برنامه‌ریزی، فکر و انسجام مدیریتی باشند. منابع ارزی هم به همین شکل است، چنانچه مدیران به درستی آن را مورد توجه قرار دهند، در واقع پتانسیلی وارد کشور شده که بدون آن بسیاری از امکانات ماشین‌آلات و تکنولوژی‌های رها خواهد شد.
