پنج اولویت مهم دولت رئیسی

سیده فاطمه مقیمی

وقتی دولت ها بر سر کار می‌آیند، لیستی از انتظارات شکل می گیرد که باید در دستور کار قرار گیرد؛ اما پایان دولت‌ها که می‌رسد، متاسفانه مشاهده می‌کنیم که بخش اعظمی از لیست انتظارات بدون اینکه اجرایی شوند، سرجای خود باقی می‌مانند. نهایت امر آنچه گفته می شود، جز تکرار مکررات چیز دیگری  نیست .

اما اینکه چه باید کرد؛ شاید نخستین گام این باشد که دولت‌ها برای چهار سال اول یک برنامه بلندمدت تدوین کنند و سپس با تدوین یک برنامه کوتاه به طور مثال هر ۱۰۰ روز اقداماتی که در این بازه زمانی قابلیت اجرایی‌تری دارند را پیگیری کنند.

 اما دولت سیزدهم به نظر می رسد با توجه به شرایط حساس کنونی باید چند گام ضروری را بردارد. در گام نخست، اولویت دولت آقای رئیسی باید توجه به سلامت جامعه و اجرای هر چه سریعتر واکسیناسیون باشد؛ چراکه هم اکنون سلامت جامعه  در اثر کووید۱۹به مخاطره افتاده است و مردم در شرایط سختی به سر می برند؛ بنابراین برای اینکه شرایط زودتر به حالت پایدار برگردد و به یک نقطه تعادلی در این زمینه برسیم، باید دولت بعدی اقدامات اساسی‌تری انجام بدهد؛ چرا که تاخیر در اجرای واکسیناسیون تبعات اجتماعی زیادی به همراه خواهد داشت.

اما گام بعدی و مهم، توجه به مساله اقتصاد و معیشت مردم است. در این زمینه هم دولت باید تدبیری اتخاذ کند تا اقتصاد از وضعیتی که بدان دچار شده، خارج شده و به شرایط پایداری برسد. بنابراین رئیس جمهور آتی باید اقداماتی در اقتصاد انجام دهد تا نتایج آن برای مردم ملموس و از فشارهای اقتصادی کاسته شود. 

در گام سوم،  تجارت،  گمرک و مسائل مربوط به آن  از جمله رسوب کالاها و اصلاح روند تجارت خارجی  باید به طور جد در دولت سیزدهم در دستور کار قرار گیرد تا اینگونه معیشت مردم گرفتار در این چرخه معیوب نشود. در همین راستا، ضرورت دارد که سرنوشت کالاهایی که به دلیل مشکلات ثبت سفارش و مسائل ارزی  در گمرک مانده‌اند، مشخص شود. همچنین تکلیف کالاهایی که تشریفات ترخیص آنها انجام شده، اما هنوز به دلیل برخی موانع نتوانسته‌اند از گمرک خارج شوند، روشن  و تدبیری اتخاذ شود؛ توجه به بحث تامین ارز مورد نیاز برای واردات گروه کالایی ۱ و ۲ که بیشتر مرتبط با تولید، مواد اولیه، دارو و  کالاهای اساسی شامل مواد غذایی و نهاده‌ها است، از دیگر مواردی است که باید مدنظر قرار گیرد؛ زیرا در حال حاضر آمارهای گمرک حکایت از دپو و رسوب ده‌ها هزار تن کالای اساسی  دارد، که در بیشتر موارد مشکل ترخیص آنها، عدم تامین ارز و مسائل مربوط به آن است. [در یک نمونه اخیر، هم‌اکنون نزدیک به یک هفته است که حدود ۱۵۰۰ کامیون تقریبا در مرز افغانستان مانده‌اند که تکلیف آنها هنوز مشخص نیست.]  

 دو اقدام  دیگر که باید به طور جد در دستور کار رئیس دولت سیزدهم وتیم اقتصادی او قرار بگیرد؛‌  یکی مساله ثبات در نرخ ارز و دیگری بحث الحاق ایران به « FATF»  است که باید هرچه سریعتر تکلیف آن مشخص شود تا اقتصاد و تجارت  کشور بیش از این دچار زیان و خسارت نشود.