هفت خان ثبت نام دانشآموزان افغان در مدارس
درحالی آمار میزان برگههای حمایت تحصیلی داده شده به دانشآموزان افغانستانی منتشر میشود که به علت نوبتدهی دیرهنگام دفاتر کفالت یعنی نوبتدهی در شهریور سال جاری، گروهی از این کودکان وارد چرخه آموزش نشدند چراکه ظرفیت مدارس برای ثبت نام دانشآموز تکمیل شده بود. مدیر خانه کودک شوش با اشاره به ناهماهنگیهای موجود در تمدید یا دادن برگه حمایت تحصیلی جدید به دانشآموزان اتباع افغان برای ثبت نام در مدارس ایران، با بیان این مطلب گفت: ناهماهنگیهای موجود در تمدید برگه حمایت تحصیلی یا گرفتن برگه جدید برای بچههای مهاجر، دیر اعلام کردن چگونگی روند گرفتن مدارک و اطلاعرسانی نامناسب به خانوادهها موانعی را برای ثبت نام دانشآموزان افغانستانی در مدارس ایجاد کرده است. پروین یاری اظهار کرد: از سال ۹۴ با فرمان مقام معظم رهبری میبایست روند ثبت نام بچههای مهاجر افغانستانی در مدارس تسهیل میشد اما اینطور پیش نرفت و در سالهای گذشته مشاهده کردیم بخشنامههایی که صادر میشد نواقص زیادی داشت. از جمله آن وجود نواقصی در مدارک هویتی والدین یا مدارک اقامتی برای گرفتن برگه حمایت تحصیلی از دفاتر کفالت یا تمدید یک ساله این برگهها بود. این برگهها نیاز به تمدید یک ساله دارند که برای تمدید آن حتما باید والدین حضور داشته باشند که خود مشکلاتی ایجاد میکند. از سوی دیگر اثبات محل سکونت آنها نیاز به ارایه اجارهنامه، کارت اقامت و استشهاد محلی دارد و باید محل سکونت آنها اثبات شود تا بتوانند برای بچهها برگه حمایت تحصیلی بگیرند.
موانع گرفتن برگه حمایت تحصیلی
یاری با بیان اینکه در شرایط عادی و بدون در نظر گرفتن شرایط پاندمی کووید ۱۹، ارایه کارنامه مدرسه با مهر آموزش و پرورش برای تمدید برگههای حمایت تحصیلی لازم است، تصریح کرد: بسیاری از بچهها در مدارس خودگردان درس خواندهاند و کارنامهای با مهر آموزش و پرورش ندارند که این مساله خود مانعی برای گرفتن برگه حمایت تحصیلی است. از سوی دیگر چگونگی اطلاعرسانی این روند برای گرفتن برگه حمایت تحصیلی به خانوادهای که دسترسی به این اطلاعات ندارد نیز مهم است. او شلوغ بودن، تعداد کم و وقتدهی دیرهنگام دفاتر کفالت را از دیگر مشکلات گرفتن برگه حمایت تحصیلی دانست و افزود: برای مثال طبق یکی از بندها اگر یکی از اعضای خانواده در حال تحصیل در مدرسه باشد و برگه حمایت تحصیلی گرفته باشد باقی بچهها نیز میتوانند این برگه را دریافت کنند، اما باز هم در عمل میبینیم این بخشنامه هم برخی از مشکلات به ویژه مشکلات پیرامون کارت اقامت و محل سکونت را داشت. مدیر خانه کودک شوش درباره جزییات بخشنامه یاد شده گفت: البته این بخشنامه یک بند برای بچههایی که هیچ مدرک هویتی هم ندارند داشت که طبق آن باید در فرمانداریها درباره چگونگی روند ثبت نام دانشآموزان تصمیمگیری میشد. اما پس از آن، بخشنامه دیگری برای ثبتنام بچههای بدون برگه هویتی ابلاغ شد، اما آنقدر دیرهنگام بود که مدارس دیگر ظرفیت پذیرش دانشآموز به ویژه در پایههای اول را نداشتند.
نوبتدهی دیگر هنگام
او افزود: اگرچه امسال اصلاحیه بخشنامه زود ابلاغ شد، اما نوبتدهی دفاتر کفالت در شهریور ماه بود. از سوی دیگر بخشنامه دوم که مربوط به کودکان ۶ تا ۹ سال بود دیرتر از اصلاحیه بخشنامه نیز ابلاغ شد و با نوبتدهی دیرهنگام دفاتر کفالت برای گرفتن برگه حمایت تحصیلی عملا ظرفیت مدارس برای پذیرش دانشآموز به ویژه در پایههای اول و دوم پر شده بود. در حالی که بسیاری از خانوادهها از خرداد و تیر برای ثبت نام مدارس مراجعه و با تکمیل ظرفیت مواجه میشوند؛ چطور با دادن برگه حمایت تحصیلی در شهریور ماه انتظار دارند بچهها بتوانند در مدرسه ثبتنام کنند؟ ثبتنام این بچهها در مدارس واقعا دوندگی زیادی دارد. پروسه طولانی برای گرفتن برگه حمایت تحصیلی وجود دارد و خیلی اوقات خانوادهها به بالغ بر ۱۰ مدرسه رجوع میکنند اما ظرفیتهایشان پر است. یاری با تاکید به لزوم برطرف کردن مشکلات موجود در روند ثبت نام و گرفتن برگه حمایت تحصیلی دانشآموزان افغانستانی توسط آموزش و پرورش و با اشاره به تجربه خود در روند ثبتنام یک کودک افغانستانی در مدرسه که به پیش از پاندمی کووید ۱۹ مربوط میشود، یادآور شد: مدیران مدارس هم سیاستهای خاص خود را دارند و با اینکه آموزشوپرورش اعلام میکند باید بچههای افغانستانی را ثبتنام کنند، اما مدیران مدارس را در وضعیتی قرار میدهند که اولویت آنها با ثبتنام چه گروهی از دانشآموزان باشد و در روند ثبت نام دانشآموزان افغانستانی در مدارس شاهد این برخوردهای سلیقهای هم هستیم. مدیر خانه کودک شوش در بخش دیگر سخنان خود با اشاره به موانع و مشکلاتی که پاندمی کووید ۱۹ برای تحصیل دانشآموزان افغانستانی ایجاد کرده، گفت: سال گذشته با توجه به پاندمی کووید ۱۹ عملا هیچ دفتر کفالتی باز نبود و هیچ برگه حمایت تحصیلی تمدید نشد و به همین علت گروهی از بچهها سال گذشته از حضور در مدارس جا ماندند. برخی از خانوادهها تنها یک گوشی داشتند که باید از همان برای تحصیل فرزند خود نیز استفاده میکردند و این کار را خیلی سخت میکرد و عملا بخشی از امکانات آموزشی از دسترس کودکان خارج شد.