درمان مناسب حق تمام بیماران است

ایرج خسرونیا

یکی از مهم‎ترین راه‎های برقراری عدالت اجتماعی و برابری در نظام سلامت کشور، دسترسی آحاد جامعه به خدمات بهداشتی درمانی مورد نیاز است. اتفاقی که متاسفانه با توجه به شرایط موجود در خصوص تامین دارو و هزینه درمان مدت‌هاست در جامعه ما رخ نداده است. این روزها بسیاری از بیماران خاص به دلیل نبود یا کمبود داروهای مورد نیازشان با مشکلات عدیده‌ای دست و پنجه نرم می‌کنند. این در حالی است که نمایندگان به دنبال حذف ارز 4 هزار و 200 تومان دارو هستند و اگر چنین اتفاقی رخ بدهد قطعا شرایط دارویی و درمانی کشور وضعیت وخیم‌تری را تجربه خواهد کرد. در حال حاضر بسیاری از بیمارستان‌های دولتی از پس هزینه‌های خود بر نمی‌آیند، بسیاری از بیماران خاص که دیگر توان پرداخت هزینه‌های درمانی بیمارستانی یا دارویی خود را ندارند، دست از ادامه درمان می‌کشند. این اتفاقات باید مورد بررسی قرار بگیرد. چرا باید داروی مورد نیاز بیماران در داروخانه‌های دولتی نباشد اما در بازار آزاد با قیمت‌های نجومی به راحتی پیدا شود؟ در چنین شرایطی حرف از ساخت بیمارستان‌های کاملا زنانه هم به میان می‌آید. 

 وقتی بسیاری از شهرها با کمبود بیمارستان و امکانات بیمارستانی مواجه‌اند، از دستگاه دیالیز گرفته تا 

سی تی اسکن و.... باید در نظر داشته باشیم که چنین ایده‌هایی در شرایطی می‌تواند اجرایی باشد که در زمینه درمان و دارو، تجهیزات پزشکی و البته میزان بیمارستان و تعداد کادر درمان هیچ مشکلی در کشور وجود نداشته باشد. نه در شرایطی که متاسفانه با انواع و اقسام کمبودها دست و پنجه نرم می‌کنیم. تجربه همه‌گیری کرونا به ما نشان داد که اگر از خود گذشتگی کادر درمان نبود، قطعا با مشکلات بسیار عدیده‌ای در زمینه رسیدگی به بیماران مواجه می‌شدیم. بسیاری از افرادی که در بیمارستان‌ها مشغول به کار هستند، از دکتر و پرستار گرفته تا بهیار و حتی نیروهای خدماتی تمام توان خود را به کار گرفتند تا جان بیماران را نجات بدهند. این کارها باید مورد تقدیر قرار بگیرد، نه اینکه به محض کم شدن تعداد بیماران کرونایی پرستاران با قراردادهای 89 روزه نگران شغل خود باشند. درمان مناسب حقی است که تمام مردم جامعه باید از آن بهره مند شوند. اینکه بسیاری از افراد به دلیل نداشتن بضاعت کافی برای پرداخت هزینه‌های دارویی و درمانی از چرخه سلامت حذف می‌شوند، اتفاق تلخی است که نباید بگذاریم ادامه پیدا کند. در حال حاضر کشور با کمبود دکتر، پرستار، دارو و حتی تخت‌های بیمارستانی مواجه است. در این شرایط وزارت بهداشت و درمان باید تمام توان خود را به کار گیرد تا تمام کسانی که نیاز به مراقبت‌های پزشکی دارند، در چرخه درمان باقی بمانند و از امکانات بهداشتی و درمانی مناسب برخوردار باشند. متاسفانه مشکل کمبود دارو این روزها بیش از همیشه از سوی بیماران مطرح می‌شود. باید هر چه زودتر برای این مشکل راه‌حلی اندیشیده شود. در بسیاری از موارد مسوولان وزارت بهداشت و درمان عدم واردات یک دارو به کشور را تولید مشابه آن در داخل عنوان می‌کنند، در حالی که موارد بسیاری دیده شده که داروی ساخت داخل یا اثر‌گذاری مناسب را ندارد یا این تاثیرات بدی روی بیمار داشته و واکنش‌های مضر نشان می‌دهد. اینکه پزشکان محکوم می‌شوند به تجویز داروی خارجی و کمبود دارو از این منظر مورد بررسی قرار می‌گیرد، کاملا اشتباه است. پزشک با شناختی که از بیمار دارد و مشکلات او را می‌شناسد، بهترین داروی ممکن را برای او تجویز می‌کند. در بسیاری از موارد داروهای ایرانی تاثیرات مثبت و خوبی نشان داده‌اند و حالا در لیست داروهایی قرار دارند که پزشکان مصرف آنها را به بیماران توصیه می‌کنند، اما وقتی دارویی تاثیرحداقلی دارد یا حتی باعث بروز مشکلات تازه برای بیمار می‌شود، قطعا در لیست تجویزهای پزشکان قرار نمی‌گیرد. به هر حال توجه به مشکلات دارویی درمانی کشور از وظایف مهم وزارت بهداشت ودرمان است که باید به آن پرداخته شود.