کارایی بازار سرمایه با رفع انحصار در اعطای مجوز

فردین آقابزرگی

تشکل‌های خود انتظام می‌توانند بازویی مستحکم در همیاری و نظارت عالیه در زمینه‌های تخصصی باشند اما به تنهایی نمی‌توانند تمام خواسته‌های سازمان بورس در راستای رفع انحصار را برآورده کنند. همچنین ظرفیت‌های تخصصی این تشکل‌ها مکمل خوبی برای پایش و قانونمند کردن فرآیند ارایه خدمات نهادهای مالی نیز محسوب می‌شود. سازمان بورس و اوراق بهادار به درگاه ملی مجوزها متصل است و در راستای شفافیت و گسترش دامنه فعالیت‌های متقاضیان و واجدین شرایط، این موضوع سبب تسهیل و تسریع در امر صدور مجوزها می‌شود و به شرط تداوم و ثبات، موجبات رشد و تعالی بازار سرمایه را فراهم می‌کند.

در سال ۱۴۰۰ حدود ۸۰ شرکت سبدگردان مجوز تاسیس و فعالیت گرفتند و متعاقبا ۳ متقاضی تاسیس شرکت کارگزاری و ۶ صندوق سرمایه‌گذاری نیز به جرگه نهادهای مالی پیوستند. اما تفاوت اصلی در این موضوع به نبود کانون و تشکل خود انتظام مهمی همچون سبدگردان‌ها برخلاف کانون کارگزاران بازمی‌گردد. در واقع حوزه‌ای که می‌تواند به عنوان تشکلی تخصصی خواسته سازمان بورس را در زمینه‌های مختلف اعم از کمک به ایجاد یک بازار اوراق بهادار عادلانه، رقابتی، کارا (در کشور به منظور جلب اعتماد سرمایه‌گذاران)، ارتقای اعتبار اعضای کانون و اشخاص وابسته به اعضا نزد سرمایه‌گذاران، تنظیم امور و اعتلای حرفه‌هایی که اعضای کانون به آن اشتغال دارند و سایر موارد فراهم کند.

رشد کمی نهادهای مالی و افزایش تعداد نهادهای مالی در راستای توسعه بازار و افزایش دامنه ارایه خدمات بازار سرمایه است، به همین خاطر اتصال سامانه مجوزدهی سازمان بورس به درگاه ملی مجوز به مثابه رشد و توسعه بازار به حساب می‌آید که در نهایت می‌تواند کارایی بازار را فراهم کند. اگرچه هم‌اکنون در فرآیند صدور مجوز به نهادهای مالی تسهیل شده اما در وضع مقررات، استانداردها و دستورالعمل‌ها، نیاز به مشارکت با کانون‌های تخصصی وجود دارد که به دلیل افزایش قابل توجه مجوزهای شرکت‌های سبدگردان سازمان بورس باید نسبت به رفع انحصار اعطای مجوز تاسیس نهاد خود انتظام و کانون سبدگردان‌ها همیاری و مساعدت لازم را انجام بدهد. با اتخاذ تدابیر توسعه‌ای در بازار سرمایه، افکار و ایده‌های نو به ظهور می‌رسند که با استفاده از نظرات تخصصی کانون سبدگردان‌ها می‌توان ریسک‌های صنایع را به نحو شایسته کنترل و کاهش داد.