اهمیت حمایت از تولید

جمشید عدالتیان

در اقتصاد ما، تولیدکنندگان همواره با یک چالش جدی مواجه بوده‌اند و آن نحوه مواجهه با سیاست‌های دولت است. در واقع اقتصاد ما همواره با سیاست تماس داشته و در بسیاری از مسائل موضوعات سیاسی، تاثیرات جدی بر محیط اقتصاد گذاشته‌اند. این در حالی است که اگر ما اولویت را به اقتصاد و تولید بدهیم، امکان بهبود شرایط و تسهیل شرایط سیاسی نیز فراهم خواهد شد. 

ما در سال‌های گذشته همواره شعار لزوم حمایت از تولید را داده‌ایم اما در عرصه عمل هیچگاه این شعارها به شکل جدی عملیاتی نشده‌اند. در واقع آن جایی که دولت باید به عنوان حامی تولید به عرصه‌های اقتصادی ورود کند همواره با یک خلأ مواجه بوده و از سوی دیگر برخی تصمیمات بیرونی باعث فشار بر تولید شده‌اند.

در سال‌های گذشته تولیدکنندگان از سویی با افزایش قابل توجه هزینه تولید چه در مواد اولیه و چه در نیروی کار مواجه بوده و این در حالی است که برخی قیمت‌ها اساسا امکان افزایش متناسب با بالا رفتن هزینه‌ها را نداشته‌اند. از سوی دیگر محیط کسب‌وکار نیز در ایران مشکلات و محدودیت‌های جدی دارد و در بسیاری از مواقع یک سرمایه‌گذار آنقدر برای تولید خود با مشکل مواجه می‌شود که پشیمان می‌شود. ما باید در بررسی قوانین بودجه یا سایر تصمیمات کلان اقتصادی، به موضوع تولید به عنوان یک اولویت جدی نگاه کنیم و تلاش کنیم محدودیت‌های موجود در داخل کشور را حل کنیم. رشد تولید به معنای رشد اقتصادی مثبت کشور و راه اصلی برای عبور از رکود است. در کنار آن، دغدغه‌هایی مانند آمار بالای بیکاری و افزایش اقشار کم‌درآمد جامعه نیز با تولید برطرف می‌شوند. اینکه ما باید به اقشار بسیار کم‌درآمد یارانه بدهیم محل تردید نیست اما گروه قابل توجهی از اقشار کم‌درآمد نیز هستند که در صورت فراهم شدن فضای کار، خود می‌توانند از بسترهای جدید استفاده کنند و این امر گره‌گشای اصلی اقتصاد ایران خواهد بود.

به این ترتیب ما در عرصه سیاستگذاری کلان، باید به این سمت حرکت کنیم که تولید در اولویت قرار بگیرد و در مقابل، تمام بخش‌های اقتصاد ایران از آن بهره‌مند شوند. اگر موتور تولید روشن شود، اقتصاد ما می‌تواند بسیاری از سیاست‌های حمایتی خود را کاهش داده و منابع آن را برای توسعه زیرساخت‌ها مورد استفاده قرار بدهد. در غیر این صورت ما همچنان به این نیاز خواهیم داشت که از اقشار مختلف جامعه در برابر مشکلات حمایت کنیم و در عین حال تولید قابل اتکایی نیز نداریم که بتواند از ما در برابر مشکلات و محدودیت‌ها محافظت کند.