ریشه کمبود آنتیبیوتیک
ناصر ریاحی
در ماههای ابتدایی شیوع کرونا، جامعه به شکل جدی، محدودیتها و فاصلهگذاریها را رعایت میکرد که این موضوع باعث شد در کنار تلاش برای کاهش کرونا، روند انتقال و بیماریزایی سایر ویروسها یا عوامل بیمارکننده نیز کاهش پیدا کند، به همین دلیل ما در دو سال گذشته شاهد آن بودیم که میزان مصرف آنتیبیوتیک در کشور به شکل جدی کاهش پیدا کرد. تا جایی که من در جریان هستم، یکی از شرکتهای تولیدکننده با توجه به اینکه در بازار مصرفی وجود نداشت، مجبور شد به دلیل گذشت تاریخ مصرف، آنتیبیوتیکهای تولید خود را از بین ببرد، اما در ماههای گذشته ما در کنار کرونا، شاهد افزایش دیگر بیماریهای مسری نیز بودیم که این مساله به افزایش تقاضا برای آنتیبیوتیک منجر شد و با توجه به اینکه برخی شرکتها در ماههای گذشته میزان تولید خود را کاهش داده بودند، کمبودهایی در بازار مشاهده شد.
در این رابطه هیچ احتکار یا کمکاری صورت نگرفته بود. البته از چند ماه قبل و با حذف ارز ترجیحی، بنا شد که مبنای ارز واردات مواد اولیه به نیمایی تغییر کند. البته در این زمینه مردم نباید هیچ نگرانی داشته باشند، زیرا در چارچوب طرح دارویار، دولت مابه التفاوت این رقم را پرداخت میکند و برای مصرفکننده نهایی مشکلی به وجود نمیآید. با توجه به اینکه این احتمال وجود داشت که با وارد شدن داروهایی با مبنای ارزی جدید به بازار، قیمتها دوگانه شود، سازمان غذا و دارو تصمیم گرفت که تا زمانی که داروهای تولید شده با ارز ترجیحی به پایان نرسیدهاند، داروهای جدید وارد بازار نشوند. البته ما معتقدیم شیوههای دیگری نیز برای مدیریت این موضوع وجود داشت اما به هر حال این شیوه اجرایی شد.
از این رو کمبود غیرقابل جبرانی وجود ندارد و امیدواریم با دستورهای صادر شده، مشکلات در بازار در زمانی کوتاه برطرف شوند. البته در این بین گزینه واردات نیز وجود دارد. ما شرکتهایی داریم که به شکل فوریتی امکان ورود به بازار و تامین نیازهای کشور را دارند. در کشورهای منطقه و همسایه نیز عمدهفروشان دارو هستند که امکان خرید از آنها از زمانی بسیار کوتاه وجود دارد و از این رو در این حوزه نیز جای نگرانی وجود ندارد.