وعده‌هایی که دادند، اجرا نشد
گلی ماندگار|
اینجا خیابان شریعتی است، روبروی پارک اندیشه، ساختمان وزارت ارتباطات، ده‌ها بازنشسته در این محل جمع شده‌اند تا به خاطر عدم پرداخت حق و حقوق قانونی‌شان اعتراض کنند. آنها با به دست گرفتن پلاکاردهایی می‌خواهند که بیمه درمانی‌شان، حقوق اندکشان و البته مزایای رفاهی که از آنها دریغ شده است، برخوردار شوند.
کسی برای پاسخ گویی نیامده، آنها در مقابل این وزارت خانه تجمع کرده‌اند و در سکوت خواسته‌های خود را که روی کاغذ نوشته‌اند به رهگذران و عابران نشان می‌دهند. این اولین تجمع نیست و قطعا آخرین آن هم نخواهد بود. چرا که روزهاست که بازنشستگان در شهرهای مختلف دست به تجمع اعتراضی می‌زنند، آنها به حقوق، عیدی و البته معیشتی که با توجه به تورم
روز افزون در خطر است اعتراض دارند. اینکه بر اساس آمارهای رسمی تورم اقلام خوراکی به بیش از 70 درصد رسیده به این معنی است که تعداد افرادی که زیر خط فقر سقوط می‌کنند هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود و در این بین کارگران و بازنشستگان بیش از همه در مضیقه هستند. در شرایطی که هر کیلو گوشت به مبلغ 400 تا 500 هزار تومان به فروش می‌رسد، برنج به کیلویی 150 هزار تومان رسیده و حتی قیمت نان هم آنقدر بالا رفته که تهیه آن برای برخی افراد دشوار شده است، پرداخت یک میلیون و 800 عیدی و تصویب افزایش 20 درصدی حقوق در سال آینده بیشتر به یک شوخی تلخ با بازنشستگان شبیه است تا واقعیتی که بخواهند با آن امرار معاش کنند. در حالی که قیمت دلار بین 57 تا 60 هزار تومان در نوسان است و مردم برای تهیه مایحتاج زندگی خود با مشکل مواجه‌اند بی‌توجهی به قشر بازنشسته جامعه به خصوص بازنشستگان تامین اجتماعی نشان از چه چیزی می‌تواند داشته باشد.
چرا دولت وقتی پای افزایش حقوق بازنشستگان کشوری و لشکری به میان می‌آید «حاتم طایی» می‌شود اما وقتی موضوع پرداخت بدهی‌هایش به سازمان تامین اجتماعی مطرح می‌شود نبود و کمبود بودجه را بهانه می‌کند و این بازنشستگان را که درصد بالایی از افراد جامعه را تشکیل می‌دهند در فقر و محرومیت نگاه می‌دارد. حالا بازنشستگان یک بار دیگر تصمیم گرفته‌اند برای احقاق حقوق از دست رفته خود دست به تجمع اعتراضی بزنند، اما واقعا این قبیل کارها چقدر می‌تواند در رسیدن آنها به خواسته‌ای که دارند، موثر باشد، اصلا چند درصد مسوولان صدای آنها را می‌شوند و به تقاضای آنها پاسخ مثبت می‌دهند. حالا دیگر فرقی نمی‌کند شما بازنشسته شهرداری باشی یا مخابرات، این روزها اکثر بازنشستگان از شرایطی که بر زندگی شان حاکم شده است رضایت ندارند.
آنها سال‌ها تلاش کرده‌اند و حق بیمه پرداخته‌اند تا در روزگار پیری بتوانند با آسودگی زندگی کنند اما... اینکه قرار است تنها یک میلیون و 800 هزار تومان به بازنشستگان عیدی پرداخت شود، آن هم در شرایطی که اینقدر تورم بالاست، چه دردی را از آنها درمان می‌کند. چرا باید بازنشستگان تا این میزان استرس و اضطراب معیشت خود را داشته باشند، در حالی که بهترین سال‌های عمرشان را صرف خدمت به این کشور کرده‌اند.
تجمع بازنشستگان مخابرات
بر اساس اخبار منتشر شده بازنشستگان مخابرات، دوشنبه 8 اسفند، به عدم رسیدگی به مطالباتشان در شهرهای تهران، اراک، اصفهان، هرمزگان، کرمانشاه، لرستان و خراسان رضوی اعتراض کردند. این بازنشستگان خواستار اجرای آیین‌نامه 89، کاهش سهم بیمه تکمیلی از 50 درصد به 20 درصدِ سابق و پرداختِ رفاهیات و سهم خواروبار شدند. گفتنی است؛ آیین‌نامه 89 به تداوم پرداختِ تمامی مزایای رفاهی، استخدامی و همه موارد مربوط به شاغلین و بازنشستگان اشاره کرده، مساله‌ای که در حال حاضر از سوی شرکت مخابرات ایران نادیده گرفته شده است.
مرگ بهتر از این زندگی است
آقا مصطفی 68 سال سن دارد کارمند تاسیسات مخابرات بوده. در حالی که صدایش از شدت استیصال می‌لرزد به «تعادل» می‌گوید: برای ما مرگ بهتر از این زندگی است. تا کی باید شرمنده همسر و فرزندان خود باشیم. چرا کسی به داد ما نمی‌رسد.
آن زمانی که جوان بودیم و با جان و دل برای این مملکت کار می‌کردیم نمی‌دانستیم که در روزگار پیری قرار است اینقدر حقیر شویم. اگر پیش بینی این روزها را کرده بودم به جای کارمندی به فکر شغل آزاد بودم و حتما الان اوضاع بهتری داشتم. سال‌هاست که شب عید شرمنده زن و بچه هایم می‌شوم، حالا نوه هایم هم به این جمع اضافه شده‌اند، توان خرید یک کیلو گوشت را ندارم، توان خرید میوه و شیرینی را ندارم. ماه‌هاست که من و همسرم رنگ گوشت ندیده‌ایم.
تمام وعده و وعیدهایی که به ما دادند اجرا نشد
بهروز یکی دیگر از بازنشستگان به تعادل می‌گوید: دیگر طاقتمان طاق شده است، یکی از این مسوولان بیاید و بگوید کدام وعده و وعیدی که در این دو سال گذشته داده‌اند اجرایی شده است. مگر می‌شود در این شرایط با این میزان تورم زندگی کرد. آرزوی خریدن یک کیلو گوشت به دلمان مانده، همسرم برای خرید گوشت تنظیم بازار رفته و یک بسته گوشت خریده که روی بسته یک تکه گوشت سالم بود و زیر آن پر از آشغال گوشت. عصبانی شدم و گوشت را پس بردم و حتی پولی را هم که پرداخت کرده بودیم نگرفتم. چرا ما باید آشغال گوشت بخوریم. بعد از این همه سال تلاش و کار لیاقت ما این است که به اسم تنظیم بازار آشغال گوشت به ما بدهند.
او می‌افزاید: هر کسی از راه می‌رسد حق و حقوق ما بازنشستگان را به بهانه کمبود بودجه و... پایمال می‌کند. حق خوارو بار ما را نمی‌دهند می‌گویند بودجه نداریم. عیدی درست و حسابی نمی‌دهند می‌گویند بودجه نداریم... پس چطور است که مدیران دولتی حقوق چند ده میلیونی می‌گیرند و برای تامین حقوق آنها بودجه هست. فرد دیگری که کمی دورتر ایستاده می‌گوید: ما حقمان را می‌خواهیم برای گدایی اینجا نیامده‌ایم، سال‌ها با حقوق کارمندی آبرومندانه زندگی کردیم و حالا این وضعیت اسف باری است که دولت برایمان به وجود آورده است.
متاسفانه شرایط بحرانی است
خسرو بهرامی، کارشناس اقتصاد و بازار درباره شرایط بازنشستگان و اعتراضات آنها به تعادل می‌گوید: متاسفانه شرایط بحرانی است و عبور از این شرایط نیاز به درایت و تدبیر دارد. دولت نمی‌تواند با اما و اگرها از این وضعیت عبور کند. باید تدبیری اندیشیده شود، تا بتوانند کمی میزان تورم را کم کنند. این افزایش نرخ دلار و این افزایش میزان تورم می‌تواند عواقب بسیار بدی به دنبال داشته باشد.
او در مورد جلسه مجلس و بانک مرکزی می‌افزاید: هنوز ما نمی‌دانیم که در آن جلسه چه گذشته است، همین که رییس مجلس گفته به جمع‌بندی خوبی رسیدیم نمی‌تواند پاسخ پرسش‌هایی باشد که مطرح می‌شود. باید ببینیم در روزهای آینده دولت با ابتکار عمل خود چقدر می‌تواند به این شرایط سامان بدهد. یکی از مواردی که باید به آن اشاره کرد اجبار دولت به تغییر میزان افزایش دستمزد از 20 درصد است. با این میزان نمی‌توان تورم افسار گسیخته را مهار کرد و در سال آینده این میزان افزایش دستمزد نمی‌تواند قدرت خرید را افزایش دهد.
دستمزدها حداقل باید به 10 میلیون برسد
این کارشناس اقتصاد و بازار در بخش دیگری از سخنان خود اظهار کرد: اگر دولت بخواهد مانع فقر فزاینده افراد در جامعه شود باید حداقل دستمزد تا 10 میلیون تومان افزایش پیدا کند، هر چند که معلوم نیست با این وضعیت کنونی در سال آینده حتی این 10 میلیون تومان هم بتواند پاسخگوی نیاز کارگران و بازنشستگان و دیگر اقشار جامعه باشد. به هر حال این مشکلی است که دولت با آن مواجه است و باید هر طور شده برای رفع آن چاره‌ای بیندیشد.
مولد‌سازی با این روش پاسخگو نخواهد بود
او در پاسخ به این سوال که آیا مولد‌سازی می‌تواند گامی مثبت در این جهت باشد می‌گوید: با این روش بعید به نظر می‌رسد، وقتی قرار نیست افرادی که متولی این کار شده‌اند به کسی حساب پس بدهند، در واقع امکان بروز فساد بیشتر بعید نیست. اگر دولت بخواهد با مولد‌سازی کسری بودجه خود را تامین کند و از سوی دیگرحقوق اقشار ضعیف جامعه را افزایش دهد، باید این کار با نظارت دقیق و البته گزارش‌های مستمر به انجام برسد.
نگاه بازنشستگان به دولت است
بیش از دو ساعت است که بازنشستگان مخابرات در مقابل وزارت ارتباطات تجمع کرده‌اند، هیچ مسوولی برای پاسخگویی به آنها حاضر نشده است، چند ماشین نیروی انتظامی به محل رسیده‌اند و سعی دارند تجمع را پراکنده کنند. این افراد که میانگین سنی شان بالای 60 سال است قصدی برای اخلال در نظم عمومی ندارند، آنها برای آنکه صدایشان را به گوش مسوولان برسانند در اینجا تجمع کرده‌اند، آنها به دنبال حقوق از دست رفته‌ای هستند که زندگی‌شان را مختل کرده است. برای بسیاری از آنها ادامه زندگی با وضعیت کنونی تورم به نظر غیرممکن می‌رسد، خسته و ناامید شده‌اند. حتی دیگر توان فریاد زدن هم ندارند. بی‌توجه به توصیه‌های نیروی انتظامی همچنان به تجمع خود ادامه می‌دهند، اما برخی از آنها هم خسته و ناامید کم‌کم از جمع جدا می‌شوند و می‌روند.
