سایه ترس بر استانبول
برخی از مردم ترکیه از مهندسان ساختمانی میخواهند تا با انجام تست بُتن، از میزان استحکام و تابآوری منازلشان در صورت وقوع زمینلرزههای آتی اطمینان حاصل کنند.
به گزارش ایسنا، یکی از ساکنان محلههای فقیرنشین و متراکم کلان شهر استانبول در این زمینه گفت: من خودم کاملا مطمئن هستم که اینجا ایمن است اما فرزندانم متقاعد نشدهاند و این شد که در حال انجام این تست مقاومت ساختمان هستیم.
وی میگوید: اگر نتیجه خوب بود که ما هم با خیال راحت سر زندگیمان هستیم. اما چه کسی میداند که در زمان وقوع زلزله بعدی کجا خواهیم بود؟ ممکن است در سوپرمارکت یا سر کار باشیم -- این چیزی است که ما را می ترساند.
البته این شهروند تنها نفری نیست که این دلنگرانی را دارد. استانبول به عنوان پایتخت فرهنگی و اقتصادی ترکیه بیش از ۲۰ میلیون نفر جمعیت دارد و بسیاری از آنها هنوز خاطرات تلخ آخرین «فاجعه بزرگ زمینلرزه» در سال ۱۹۹۹ در «ازمیت» در شرق استانبول را به یاد دارند. فاجعهای که به موجب آن بیش از ۱۷ هزار نفر از جمله ۱۰۰۰ نفر در استانبول جان باختند.
استانبول از آن زمان تا بحال، به طور قابل توجهی پیشرفت کرده و افراد زیادی که جذب رونق اقتصادی این شهر شده بودند استانبول را به عنوان محل زندگی خود برگزیدند؛ غافل از اینکه ضلع جنوبی این منطقه بر روی یک گسل فعال قرار دارد.
تا اینکه در نهایت در روز ششم فوریه ۲۰۲۳ زمین لرزه ۷.۸ ریشتری بیش از ۴۸ هزار نفر را در جنوب شرقی ترکیه و نزدیک به ۶۰۰۰ نفر را در مرز سوریه کشت و شهرهای بسیاری را ویران کرد.
در مدتی که از زمان وقوع زمینلرزه سپری شده، نوعی از وضعیت دلنگرانی جمعی در بین ساکنان استانبول فراگیر شده است؛ بطوریکه بسیاری از مردم برای انجام تستهای گوناگون ساختمانی درخواست دادهاند.
احتمال بالای وقوع فاجعه مشابه در آینده
به اذعان خود شهرداری، در صورت وقوع یک زمینلرزه ۷.۵ ریشتری، نزدیک به ۱۰۰ هزار ساختمان در این شهر فرو خواهد ریخت یا دچار آسیب جدی میشود.
بنابر گزارش یورونیوز، در حال حاضر ۵۰ گروه مهندسی از زمان فاجعه ماه گذشته در شهر گشت میزنند و کیفیت بتن و عرض میلگردهای به کار رفته در هر ساختمان را مورد سنجش قرار میدهند. در صورتیکه مهندسان تشخیص دهند که یک ساختمان ریسک «بسیار بالایی» دارد، آنگاه است که از ساکنان خواسته میشود تا منزل خود را ترک کرده و ساختمان تخریب شود.
نکته اینجاست که برخی از مناطق جنوبی استانبول تنها در فاصله ۱۵ کیلومتری از «گسل شمالی آناتولی» قرار دارند که البته با «گسل شرقی آناتولی» که زلزله ماه پیش از آن سرچشمه گرفته بود فرق دارد. تا پیش از زمینلرزه ماه گذشته، هر دو گسل به یک اندازه فعال بودند.
لرزهنگاران پیشبینی کردهاند که در ۳۰ سال آینده احتمال اینکه زمینلرزهای به بزرگی ۷.۳ ریشتر در استانبول رخ دهد نزدیک به ۴۷ درصد است.
هجوم برای خرید سوت، بیسکویت و بطری آب
یک مغازه ابزارفروشی در یکی از محلههای شهر، «سوت» هم به اجناس خود اضافه کرده است؛ چرا که میگوید برخی از مردم میترسند زیر آوار گیر بیافتند.
برخی از ساکنان میگویند که شروع به ذخیره بیسکویت و بطریهای آب در مجاورت تختخوابهای خود کردهاند تا در صورت وقوع زلزله در نیمههای شب تا زمان رسیدن نیروهای امدادی برای زنده ماندن چیزی داشته باشند.
یک مغازه عمدهفروشی دیگر نیز بستههای نجات در برابر زلزله شامل چراغقوه، پتو، کیتهای پزشکی و آتلهای گردنی میفروشد.
صاحب این مغازه میگوید: قبلا فقط ۱۰۰۰ بسته در ماه فروش داشتیم. اما از زمان وقوع زمینلرزه، ۱۵ هزار سفارش دریافت کردیم که ۸۰۰۰ مورد از استانبول بوده است.
کوچ اجباری
فکر اینکه ممکن است دوباره فاجعهای رخ دهد، برخی را وادار کرده تا به فکر نقل مکان به محلات بهتر یا مهاجرت به شهرهای دیگر همچون ادرنه یا قرقلرایلی باشند. به گفته یک کارشناس املاک و مستغلات، تقاضای زیادی برای مناطق شمالی استانبول که دورتر از خط گسل هستند و همچنین برای منازل ویلایی وجود دارد.
به گفته یک روانشناس بالینی، بسیاری از مراجعهکنندگان به کلینیک دیگر در خانه خود احساس امنیت نمیکنند. آنها همیشه در حالت آمادهباش هستند. در خیابان ترجیح میدهند از راهگذرهای امنتر عبور کنند. بعضی از بیماران ما دیگر نمیتوانند منطقی فکر کنند.
به گفته این روانشناس، اینگونه ترسها میتواند گریبان هر کسی را فارغ از اینکه در چه گروه سنی یا چه طبقه اجتماعی قرار دارد را بگیرد.