عرضه‌های اولیه ابزاری برای پویایی بیشتر بازار
پس از رشد خوبی که بازار بورس از آبان ۱۴۰۱ آغاز کرد در نیمه دوم اردیبهشت ۱۴۰۲ بازار با یک اصلاح سریع و سنگین مواجه شد. اصلاحی که بعضا منجر به کاهش ۳۰ درصدی ارزش بازار برخی از شرکت‌ها گردید. این اصلاح سنگین و سریع باعث شد برخی از صاحب‌نظران بازار سرمایه نسبت به سیاست‌های سازمان انتقاداتی را مطرح کنند. همان طور که می دانیم ذات بازار سرمایه همراه با تغییرات قیمت‌ها است. به‌راستی نوسانات قیمتی است که موجبات پویایی بازار را فراهم می‌کند. قطعا در پی هر روند صعودی، یک روند نزولی (اصلاحی) وجود دارد. اما انتقاد برخی از کارشناسان به علت سیاست‌هایی است که سازمان در زمان اصلاح بازار اتخاذ کرده است.
آنها معتقدند در شرایط کنونی، سازمان باید در عرضه اولیه‌ها محتاط عمل کند و لازم نیست به صورت هفتگی و با فاصله زمانی کم اقدام به عرضه جدید در بازار کند. در نقد این دیدگاه با دو رویکرد کوتاه‌مدت و بلندمدت مواجه می‌شویم. از منظر کوتاه‌مدت در شرایط پس از اصلاح سنگین، باید به بازار اجازه داد تا ریکاوری شود. به عبارتی باید اجازه داد تا کف‌های قیمتی (حمایتی) توسط فعالان و معامله‌گران تثبیت شود تا ترس از اصلاح بیشتر در بازار ایجاد نشود تا بازار بتواند در قیمت‌های جدید به تعادل برسد. در این بین هر گونه دستکاری در چیدمان بازار (از جمله عرضه اولیه) می‌تواند باعث طولانی‌تر شدن رسیدن بازار به تعادل شود. این دیدگاه در کوتاه‌مدت قابل دفاع است اما نکته اصلی این است که بازار بورس، بازاری بلندمدت است.
هر چند هر معامله‌گری علاقه دارد در بازه زمانی کوتاه‌تری سود بیشتری به دست آورد لیکن باید به این نکته نیز توجه کرد که بازار بورس محلی برای تامین نقدینگی لازم برای شرکت‌هاست تا بهتر بتوانند طرح‌های توسعه‌ای خود را ارتقا بدهند. یک بورس کارا در وهله اول باید شرایط را برای رشد شرکت‌های فعال در بازار فراهم کند. یک شرکت کارآمد و پویا با ورود به عرصه بازار بورس می‌تواند صورت‌های مالی و به تبع آن نسبت‌های مالی خود را بهبود ببخشد و به واسطه بهبود صورت‌های مالی روند دریافت اعتبارات بانکی را تسهیل کند. همچنین شرکت می‌تواند از طرق مختلف سرمایه لازم برای توسعه خود را فراهم کند و روند فروش محصولاتش و به تبع آن سودآوری خود را ارتقا بدهد. در نتیجه شرکت می‌تواند سود بیشتری را میان سهامداران خود تقسیم کند. بنابراین تبدیل شدن یک شرکت سهامی خاص به یک شرکت سهامی عام فعال در بورس، هم برای شرکت و هم سهامداران منفعت دارد. ادامه در صفحه 3
