چرا تعامل گازی با کشورهای همسایه مهم است؟
ایران دارای یکی از بزرگترین ذخایر دنیا است یعنی بعد از روسیه در مقام دوم قرار گرفته است و میتواند در تامین گاز مورد نیاز مصرفی خودکفا باشد.اما واردات گار از ترکمنستان منافع اقتصادی و سیاسی مهمی برای ایران به همراه دارد.
به گزارش خبرنگار«تعادل» میادین گازی ایران عمدتا در جنوب ایران قرار دارند و انتقال گاز همواره با هزینه بوده و واردات گاز از ترکمنستان هزینههای انتقال گاز از جنوب به شمال را کاهش میدهد.
در شرایط فعلی توسعه تجارت گاز با کشورهای همسایه برای ایران بسیار با اهمیت است.کشور ترکمنستان به دلیل شرایط جغرافیایی خود امکان صادرات گاز به تعداد زیادی کشور را دارا نیست و عمده خریداران گاز این کشور چین با سهم بین 70 درصد و ایران با سهم 25 درصد است.این سختی صادرات قیمت را کاهش داده و شرایط طوری پیش میرود که گاز ارزان خریده و گرانتر به کشورهای دیگر صادر کنیم.
در حال حاضر به دلیل اینکه ما نمیتوانیم بهطور کامل از ذخایر گازی خود استفاده کنیم و پایبندیهای صادراتی هم به کشورهایی چون ترکیه و عراق و ... داریم در صورت قطع گاز ترکمنستان باید مدیریت مصرف چه خانگی و چه صنعتی انجام شود.
ایران پتانسیل بالایی در صادرات خدمات فنی و مهندسی از قبیل راهسازی، سدسازی و ساخت مسکن و همچنین محصولاتی چون میوه، سبزیجات و لبنیات به کشور ترکمنستان را دارد.اگر چه صادرات ما شرایط و حد مطلوبی را دارا نیست ولی میتوانیم هوشمندانه از ظرفیت واردات گاز به میزان صادرات غیر نفتی خود به این کشور بیفزاییم. کارشناسان مزیتهای متعددی را برای کشورمان در زمینه این قرارداد مطرح میکنند.رفع مشکل ناترازی گاز در برخی از فصول وجلوگیری از قطع گاز صنایع و اشتغال و درآمدزایی ملی بیشتر.
واقعیت این است که الان درخواستهای زیادی برای صادرات گاز ایران وجود دارد و کشورهای زیادی خواستار دریافت گاز ایران هستند، واردات گاز از ترکمنستان میتواند به ما کمک کند به این نیازها پاسخ دهیم و نقش کلیدی در سوآپ گاز منطقه داشته باشیم.
اگر در این قرارداد قیمت گاز وارداتی ما کمتر از قیمت گازی صادراتی باشد قطعا منفعت بیشتری برای ما به همراه دارد.هرچه بیشتر گاز از ترکمنستان و روسیه وارد کنیم و بالاتر به کشورهایی مانند عمان، عراق، کویت، افغانستان و پاکستان صادر کنیم سود کردهایم.
در اصل تجارت گاز تنها صادرات آن نیست بلکه مجموعهای از صادرات، واردات، سوآپ و ترانزیت گاز را شامل شده به گونهای که منافع کشور را به صورت حداکثری تامین کند.با استفاده از تجربه روسیه در این زمینه که خود بزرگترین دارنده و صادرکننده گاز و آمریکا به عنوان بزرگترین تولیدکنندگان گاز دنیا نیز با توجه به موقعیت جغرافیایی خود اقدام به واردات گاز از سایر کشورها و کسب بیشترین مزیت از تجارت گازی هستند.
آن دسته از کشورهایی که در زمینه حوزه تجارت گاز حرفی برای گفتن دارند دیدشان به این حوزه تنها صادرات گاز نبوده و به دنبال منافع حداکثری اقتصادی و سیاسی خود با مجموعهای از صادرات، واردات، سوآپ و ترانزیت گاز بودهاند.