در سراسر اعماق سرد اقيانوس‌هاي جهان شبكه‌اي از كابل‌هاي چند ميليون دلاري قرار دارد كه به اتصالات حياتي زندگي آنلاين ما تبديل شده‌اند. به گزارش ايسنا، كنسرتي در لندن است؛ كاربري در حال تماشاي آن به صورت زنده از خانه خود در آتلانتاست. اين امكان توسط شبكه‌اي از كابل‌هاي زيردريايي فراهم مي‌شود كه روي خطوط سرد و تاريك كف اقيانوس قرار گرفته‌اند و تصاوير و صداها را با سرعت نور از طريق رشته‌هاي فيبر نوري به نازكي موهاي شما اما به طول هزاران كيلومتر، مي‌فرستند. اين كابل‌ها كه به ضخامت يك شيلنگ باغباني هستند، شگفتي‌هاي با تكنولوژي بالا هستند. سريع‌ترين كابل، كابل ترانس آتلانتيك به نام اميتيه است كه به تازگي تكميل شده و توسط مايكروسافت، متا و شركت‌هاي ديگر، تامين مالي شده است. اين كابل مي‌تواند ۴۰۰ ترابيت داده در ثانيه را منتقل كند. اگر به اندازه كافي خوش شانس باشيد كه سرويس گيگابيتي پيشرفته داشته باشيد، اين كابل ۴۰۰ هزار برابر سريع‌تر از اينترنت پرسرعت خانگي شماست. با اين حال، كابل‌هاي زيردريايي هم از فناوري پاييني برخوردارند، با قير پوشانده شده و توسط كشتي‌ها با استفاده از همان فرآيندي كشيده مي‌شوند كه در دهه ۱۸۵۰ براي كشيدن اولين كابل تلگراف بين اقيانوس اطلس استفاده شد. شركت ساب كام (SubCom)، توليدكننده كابل‌هاي زيردريايي مستقر در نيوجرسي است كه سابق بر اين، يك توليدكننده طناب با كارخانه‌اي در كنار يك بندر در آب‌هاي عميق براي بارگيري آسان در كشتي‌ها بود. اگرچه ارتباطات ماهواره‌اي با سيستم‌هاي مداري مانند سرويس استارلينك شركت اسپيس‌ايكس، اهميت بيشتري پيدا كرده‌اند، كابل‌هاي زيردريايي محور تجارت و ارتباطات جهاني هستند و بيش از ۹۹ درصد از ترافيك بين قاره‌ها را منتقل مي‌كنند. شركت تحليلي تله‌جئوگرافي (TeleGeography) كه اين كسب و كار را رصد مي‌كند، از ۵۵۲ كابل زيردريايي موجود و برنامه‌ريزي شده را شناسايي كرده است و با گسترش اينترنت به هر نقطه از جهان و هر گوشه از زندگي ما، تعداد بيشتري از اين كابل‌ها، در راه هستند. احتمالا مي‌دانيد غول‌هاي فناوري مانند متا، مايكروسافت، آمازون و گوگل مغزهاي اينترنت را اداره مي‌كنند. اين شركت‌ها، صدها ديتاسنتر مملو از ميليون‌ها سرور را اداره مي‌كنند اما شايد ندانيد كه آنها به‌طور فزاينده، سيستم عصبي اينترنت را هم اداره مي‌كنند. آلن مولدين، تحليلگر تله‌جئوگرافي مي‌گويد: كل شبكه كابل‌هاي زيردريايي، مايه حيات اقتصاد است. اينگونه است كه ما ايميل‌ها را ارسال كرده و تماس‌هاي تلفني و ويدئوهاي يوتيوب و تراكنش‌هاي مالي را دريافت مي‌كنيم. دو سوم ترافيك اينترنت مربوط به اين شركت‌ها است. بر اساس گزارش سي‌نت، به گفته ديويد كوگلن، مديرعامل ساب كام، تقاضاي داده كابل زيردريايي غول‌هاي فناوري، ۴۵ تا ۶۰ درصد در سال افزايش مي‌يابد. رشد اساسي آنها كاملا خيره‌كننده است. تقاضاي داده‌هاي اين غول‌هاي فناوري فقط بر اساس نيازهاي محتوايي خودشان، مانند عكس‌هاي اينستاگرام و ويدئوهاي يوتيوب كه در سراسر جهان مشاهده مي‌شوند، هدايت نمي‌شود. اين شركت‌ها همچنين اغلب كسب‌وكارهاي رايانش ابري، مانند خدمات وب آمازون و مايكروسافت آزور را كه زيربناي عمليات جهاني ميليون‌ها كسب‌وكار هستند را اداره مي‌كنند. اولين كابل‌هاي زيردريايي، مسيرهاي ارتباطي اصلي مانند لندن به نيويورك را بهم متصل كردند. اين مسيرها همچنان حياتي هستند، اما مسيرهاي جديدتر، اينترنت پرسرعت را به مناطق دوردست نظير ساحل غربي گرين‌لند، جزيره آتش‌فشاني سنت هلنا در غرب آفريقا، منتهي اليه جنوبي شيلي، كشورهاي جزيره‌اي اقيانوس آرام و شهر ۸۰۰۰ نفري سيتكاي آلاسكا بردند. همه اينها بخشي از تحول تدريجي ارتباطات زيردريايي است كه زماني كابل‌ها، چند مركز شهري اولويت‌دار را به هم متصل مي‌كردند اما اكنون به شبكه‌اي سراسري تبديل شده‌اند. به عبارت ديگر، با وجود هزينه‌هاي بالا و فناوري‌هاي عجيب و خاص، كابل‌هاي زيردريايي، شبيه بقيه اينترنت مي‌شوند. اما از آنجايي كه ترافيك اينترنت بيشتر از كابل‌هاي زيردريايي عبور مي‌كند، دليلي براي نگراني درباره آنها وجود دارد. انفجار خرابكارانه كه سال گذشته، در خطوط لوله گازي زيردريايي نورد استريم ۱ و ۲ روسيه روي داد، از نظر لجستيكي بسيار دشوارتر از قطع كردن كابل اينترنت به ضخامت يك انگشت دست بود. يكي از متحدان ولاديمير پوتين، رييس‌جمهور روسيه، اعلام كرد كابل‌هاي زيردريايي، بازي منصفانه براي حمله هستند. تايوان ۲۷ اتصال كابلي زيردريايي دارد كه ارتش چين ممكن است آنها را به عنوان اهداف وسوسه‌انگيز براي حمله ببيند. ريسك‌ها جدي هستند؛ عملكرد اينترنت ويتنام به دليل قطعي هر پنج كابل آن در ماه‌هاي نخست سال ۲۰۲۳ آسيب ديد و انفجار آتش‌فشاني در جزيره تونگا، بسياري از ارتباطات را هفته‌ها قطع كرد. اما اين ريسك‌ها، تحت‌الشعاع مزاياي بسيار واقعي از اقتصاد كلان گرفته تا مزاياي شخصي، قرار مي‌گيرند. اين شبكه با سرعت‌هاي سريع‌تر و افزايش كابل‌هاي جديد كه شبكه را فراتر از ۸۷۰ هزار مايل مسيرهاي امروزي گسترش مي‌دهد، قابل اعتمادتر و توانمندتر مي‌شود و اين امر كشورهاي بيشتري را ترغيب مي‌كند تا به آن بپيوندند و اينترنت را براي همه ما غني‌تر و انعطاف‌پذيرتر مي‌كند.
چرا كابل‌هاي زيردريايي
به همه جا مي‌رسند؟
مزاياي اقتصادي كابل‌هاي زيردريايي قابل توجه است. مك كنزي تخمين زد اتصالات كابلي زيردريايي، به معناي سرعت بيشتر اينترنت، قيمت‌هاي پايين‌تر، افزايش سه تا چهار درصدي اشتغال و افزايش پنج تا هفت درصدي فعاليت‌هاي اقتصادي است. همزمان با افزايش تقاضاي ترافيك غول‌هاي فناوري، شركت‌هاي مخابراتي كه به‌طور سنتي كابل‌هاي زيردريايي را نصب مي‌كردند، از بازار عقب‌نشيني كردند. غول‌هاي فناوري با توجه به اينكه كابل‌هاي زيردريايي، اغلب توسط كنسرسيوم‌هاي بسياري از متحدان اداره مي‌شوند، در ابتدا با سرمايه‌گذاري در پروژه‌هاي ديگران شروع كردند كه يك حركت طبيعي بود اما اكنون كابل‌هاي زيردريايي خود را مي‌سازند كه نتيجه آن، ساخت كابل عظيم بوده است. طبق پيش بيني تله‌جئوگرافي، ۱۰ ميليارد دلار براي پروژه‌هاي كابل‌هاي زيردريايي جديد از سال ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۵ در سراسر جهان هزينه خواهد شد. كابل‌هاي متعلق به گوگل كه قبلا ساخته شده‌اند شامل كوري، دونانت، اكويانو، فيرمينا و گريس هاپر هستند و دو كابل اقيانوس آرام ديگر هم در راه هستند. كابل‌ها ارزان نيستند. نصب يك كابل ترانس آتلانتيك، حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ ميليون دلار هزينه دارد. كابل‌ها حياتي هستند؛ اگر يك منطقه آزور مايكروسافت از كار بيفتد، ديتاسنتر يك منطقه ديگر آنلاين مي‌شود تا تضمين كند كه داده‌ها و خدمات مشتريان، همچنان قابل دسترس خواهد بود. در امريكا و اروپا، كابل‌هاي زميني، عمده اين‌بار را بر دوش مي‌كشند اما در آسياي جنوب شرقي، كابل‌هاي زيردريايي غالب هستند.
داستان خاستگاه ارتباطات زير دريايي
كابل‌هاي امروزي تا ۲۵۰ ترابيت در ثانيه داده ارسال مي‌كنند، اما قدمت فناوري آنها به دهه ۱۸۰۰ برمي‌گردد كه دانشمندان و مهندساني مانند ورنر زيمنس فهميدند چگونه كابل‌هاي تلگراف را زير رودخانه‌ها، كانال مانش و درياي مديترانه قرار دهند. بسياري از كابل‌هاي اوليه از كار افتادند زيرا وزن كابل نصب شده در كف اقيانوس، كابل را دو نيم مي‌كرد.
