ترس در بازار سرمایه

علت قرار دادن محدودیت دامنه نوسان به این علت بود که در تقریبا دو الی سه هفته منتهی اتخاذ چنین تصمیمی بازار شرایط بدی داشت و از نظر معاملاتی وضعیت خوب نبود و می‌توان گفت خریدار چندانی در بازار نبود و اوضاع مناسبی برای بازار نبود و پس از آن هم اتفاقی که برای ريیس‌جمهور و تیم وی رخ داد، منجر به این شد که اولین روز معاملاتی پس از صانحه هلی‌کوپتر ريیس‌جمهور دامنه محدود شد و پس از آن دوستان در سازمان بورس با بررسی‌های خود به این نتیجه رسیدند که شاید این محدودیت برای بازار بهتر باشد.
نکته‌ای که وجود دارد این است که نظر بنده محدودیت دامنه نوسان درصورتی مناسب است که ریسک نقدشوندگی بازار را تحت تاثیر قرار ندهد. این بدان معناست که این‌قدر نهاد ناظر و حمایت‌کننده در بازار از نظر منابع مالی دستش پر باشد زمانی که محدودیت دامنه نوسان کم است؛ صف بیشتر می‌شود و در بحث صف فروش نیز نقدشوندگی بازار به‌شدت تهدید می‌شود و طی هفته گذشته یعنی یک الی دو روز این اتفاق رخ داد و صف‌های فروش تشکیل می‌شد و بخش صندوق‌های حمايتي آن‌قدر منابع نداشتند که از بازار حمایت کنند و صف‌های فروش را جمع‌آوری کنند.
این موضوع باعث می‌شد که ریسک نقدشوندگی بازار بسیار افزایش یابد و اعتراض آن بخش از افرادی که در بازار سرمایه مخالف دامنه نوسان بودند به همین بحث و موضوع بود‌. یعنی دو بحث وجود دارد؛ نخست محدودیت و دوم تامین منابع برای اینکه بتوانند از صف‌های خرید و فروش جلوگیری کنند؛ به همین دلیل بنده به شخصه در این شرایط موافق محدودیت دامنه نوسان هستم؛ اما نکته‌ای که وجود دارد این است که محدودیتی که با دست پر صندوق‌های حمايتي و سهامداران رخ دهد که اجازه تشکیل صف فروش داده نشود و اگر صف فروشی در بازار تشکیل شد ازافراد خریداری کند و این ترس را از بازار بگیرد‌.
در بازارهایي که دامنه نوسان محدودیت دارند؛ زمانی که صف فروش تشکیل می‌شود و خریداری در بازار نیست، سریعا افراد دیگر نیز به انتهای همین صف می‌آیند و جو کلی بازار را منفی می‌کنند 
حال اگر صندوق‌های حمایتی نقدینگی داشته باشند؛ اجازه تشکیل صف فروش را ندهد یا اگر صفی تشکیل می‌شود سریعا آن را جمع‌آوری کنند و این ترس را از بازار دور کنند. اگر این اتفاق رخ دهد بنده فعلا باتوجه به شرايط فعلی بازار دامنه نوسان محدود را بهتر از دامنه نوسان مثبت و منفی هفت درصد می‌دانم.