اما و اگرهاي انتقال زغال سنگ روسيه از مسير ايران

به گفته رييس كميسيون معدن و صنايع معدني اتاق بازرگاني، ايران در صورتي مي‌تواند مسير ترانزيت كالا از همسايگان شمالي باشد كه زيرساخت‌هاي حمل و نقل خود را به ويژه در حمل ريلي تقويت كند. 
بهرام شكوري، رييس كميسيون معدن و صنايع معدني اتاق بازرگاني ايران، در گفت‌وگو با خبرنگار ايلنا در مورد تمايل روسيه براي بهره‌گيري از مسير ريلي ايران در صادرات زغال سنگ به هند گفت: زيرساخت‌‌هاي حمل و نقلي در ايران به تناسب رشدي كه در صنايع معدني داخل كشور صورت گرفته ارتقا نيافته است و امروز صنايع فولاد و مس به دليل ضعف زيرساخت‌هاي حل و نقل با چالش روبرو هستند و اين نگراني را دارند كه در سال‌هاي پيش رو ماشين لازم كه براي حمل بار توليدي در واحدهاي صنعتي وجود ندارد. 
وي تصريح كرد: ضعف زيرساخت‌ها‌ي حمل و نقلي كشور در حمل ريلي نسبت به حمل جاده‌اي برجسته‌تر است. 
رييس كميسيون معدن و صنايع معدني اتاق بازرگاني ايران ادامه داد: علاوه بر اينها براي عملياتي شدن چنين طرحي نياز به تكميل كريدور شمال -جنوب و شرق - غرب است؛ بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت پتانسيل اجراي چنين طرحي در ايران وجود دارد اما براي بالفعل كردن اين پتانسيل زيرساخت‌هايي لازم است كه در حال حاضر وجود ندارد. 
شكوري يادآور شد: دسترسي ايران به آب‌هاي گرم و موقعيت ژئوپليتيكي كه در منطقه دارد چنين پتانسيلي را براي آن ايجاد كرده است؛ همچنين به نظر من در مراوداتي كه هندي‌ها با اروپا دارند از مسير ايران مي‌توانند به عنوان مسير ترانزيت بهره ببرند و مسير خود را در تجارت با اروپا كوتاه كنند. افزون بر اينكه استفاده از اين مسير نسبت به حمل كالا از مسير دريايي هزينه كمتري دارد و اين فرصت خوبي براي ايران است كه بيش از يك سوم هزينه‌هاي حمل كالا در مسير روسيه و هند را به خود اختصاص دهد و از اين مسير درآمد مطلوبي كسب كند.  
وي خاطرنشان كرد: اين امتياز تنها به حمل كالاهاي معدني محدود نمي‌شود؛ اكنون ۴۰ ميليون تن غله در كشورهاي سي‌آي‌اس در شمال ايران توليد مي‌شود و ۲۰ ميليون آن در همسايگان جنوبي مصرف مي‌شود؛ ايران مي‌تواند به شرط برخورداري از زيرساخت‌ها از ترانزيت كالا ميان اين دو منطقه درآمد ايجاد كند.  شكوري گفت: اگر راه آهن زاهدان به چابهار تكميل شود، چابهار مي‌تواند به قطب صادرات مواد معدني ايران و افغانستان تبديل شود و اگر اين اتفاق افتاده بود، بندر گوادر پاكستان ديگر جايگاه امروز را نداشت.