چه کسانی نمی‌توانند کاشت مو انجام دهند؟ بررسی کاندیداهای نامناسب

ریزش مو یکی از دغدغه‌های رایج بین زنان و مردان است که می‌تواند اعتماد به نفس و کیفیت زندگی آن‌ها را تحت تاثیر قرار دهد. کاشت مو به عنوان راه حلی دائمی برای بازگرداندن موهای از دست رفته، محبوبیت زیادی پیدا کرده است. اما آیا کاشت مو برای همه مناسب است؟ در این مقاله به زبانی ساده و روان بررسی می‌کنیم که چه کسانی نمی‌توانند کاشت مو انجام دهند و چه شرایطی مانع انجام این عمل می‌شود. همچنین، روش‌های جایگزین را برای این افراد معرفی می‌کنیم.

چه کسانی کاندیدای مناسبی برای کاشت مو نیستند؟

کاشت مو یک عمل جراحی است و محدودیت‌های خاص خود را دارد. در ادامه به گروه‌هایی می‌پردازیم که کاندیدای مناسبی برای این عمل نیستند:

آلوپسی منتشر غیرالگودار (DUPA)

در این نوع ریزش مو، کاهش تراکم مو، محدود به بالای سر نیست و نواحی گیجگاهی، جداری و پس سری را نیز درگیر می‌کند. در DUPA، ناحیه دهنده ایمنی برای برداشت فولیکول وجود ندارد، بنابراین کاشت مو موفقیت‌آمیز نخواهد بود و دارو درمانی روش بهتری است.

آلوپسی cicatricial (اسکار)

این نوع آلوپسی با التهاب و اسکار پوست سر همراه است و می‌تواند شبیه ریزش موی الگودار باشد. کاشت مو در این موارد، نه تنها موفقیت‌آمیز نیست، بلکه می‌تواند بیماری را تشدید کند. در موارد خاموش بیماری، با احتیاط می‌توان کاشت مو انجام داد.

آلوپسی آره‌آتا (طاسی منطقه‌ای)

در این بیماری خودایمنی، ریزش مو به صورت تکه‌ای رخ می‌دهد. کاشت مو در موارد فعال بیماری ممنوع است، زیرا می‌تواند باعث عود بیماری و ریزش موهای کاشته شده شود.

بیماری‌های خودایمنی

در بیماری‌هایی مانند لوپوس و آلوپسی یونیورسالیس، سیستم ایمنی به فولیکول‌های مو حمله می‌کند. کاشت مو در این افراد بی‌فایده است، زیرا فولیکول‌های جدید نیز از بین خواهند رفت.

بیماری‌های پوستی فعال

بیماری‌هایی مانند پسوریازیس، عفونت‌های قارچی و درماتیت سبورئیک شدید می‌توانند باعث التهاب و آسیب به پوست سر شوند. کاشت مو باید تا زمان درمان کامل این بیماری‌ها به تعویق بیفتد.

بانک موی ضعیف یا ناکافی

بانک موی سالم و قوی، یکی از مهم‌ترین عوامل موفقیت کاشت مو است. اگر فردی بانک موی ضعیف یا ناکافی داشته باشد، کاشت مو نتیجه مطلوبی نخواهد داشت. البته کلینیک های کاشت مو در غرب تهران که می توانید از اینجا لیست آن ها را مشاهده کنید، روش های جایگزین بسیار خوبی را ارائه میدهند.

انتظارات غیرواقعی

کاشت مو نمی‌تواند تراکم مو را به دوران نوجوانی بازگرداند یا خط رویش غیرطبیعی ایجاد کند. افرادی که انتظارات غیرواقعی دارند، کاندیدای مناسبی برای این عمل نیستند.

دکتر رابرت ترو، جراح و متخصص کاشت مو، می‌گوید: "هدف ما با پیوند مو ایجاد تراکم فوق‌العاده زیاد نیست، بلکه ایجاد تراکم ظاهری است که ظاهر پر بودن مو را القا کند."

سن زیر 25 سال

در این سنین، الگوی ریزش مو هنوز تثبیت نشده است. کاشت مو در سنین پایین می‌تواند منجر به نتایج ناهمگون و نیاز به ترمیم‌های بعدی شود.

بر اساس آمار انجمن بین‌المللی جراحی ترمیم مو (ISHRS)، بیشترین متقاضیان کاشت مو در رده سنی 30 تا 39 سال قرار دارند.

بیماری‌های زمینه‌ای

افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی شدید یا دیابت کنترل‌نشده، در معرض خطر بیشتری برای عوارض حین و بعد از عمل هستند. این بیماری‌ها می‌توانند روند بهبودی را مختل کنند.

زنان با ریزش موی پراکنده

در این الگو، ناحیه مشخصی برای برداشت فولیکول با تراکم بالا وجود ندارد و کاشت مو به روش‌های مرسوم، نتیجه مطلوبی نخواهد داشت.

 اختلالات روانشناختی

افراد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن (BDD) یا تریکوتیلومانیا (وسواس کندن مو)، به دلیل ریسک بالای نارضایتی، کاندیدای مناسبی برای کاشت مو نیستند.

مصرف سیگار

سیگار با کاهش خونرسانی، روند بهبودی را مختل کرده و می‌تواند باعث ریزش موهای کاشته شده شود.

دیابت طولانی‌مدت

دیابت طولانی‌مدت با آسیب عروقی می‌تواند منجر به نتایج ضعیف کاشت مو شود.

2.مراحل حیاتی پیش از کاشت مو: ارزیابی‌ها و تصمیم‌گیری‌های مهم

تشخیص صحیح و ارزیابی دقیق شرایط بیمار، پیش از کاشت مو، اهمیت زیادی دارد. این عمل باید با در نظر گرفتن تمام جوانب و شرایط فرد انجام شود.

مراحل ارزیابی:

• مشاوره با پزشک متخصص: بررسی سابقه پزشکی، الگوی ریزش مو، وضعیت بانک مو و انتظارات بیمار.
• انجام آزمایش‌های لازم: بررسی وضعیت سلامت عمومی و اطمینان از عدم وجود بیماری‌های زمینه‌ای.
• ارزیابی وضعیت پوست سر و بانک مو: معاینه دقیق پوست سر و بررسی تراکم و کیفیت بانک مو.

3. چه روش‌هایی جایگزین کاشت مو هستند؟

برای کسانی که نمی‌توانند کاشت مو انجام دهند، روش‌های جایگزینی وجود دارد:

• دارو درمانی: ماینوکسیدیل و فیناستراید
• PRP (پلاسمای غنی از پلاکت): تزریق پلاسمای غنی از پلاکت به پوست سر برای تحریک رشد مو.
• مزوتراپی: تزریق مواد مغذی به پوست سر.
• میکرونیدلینگ: تحریک کلاژن‌سازی و بهبود خونرسانی پوست سر.
• استفاده از کلاه‌گیس یا پروتز مو.

مطالعه‌ای نشان داد که PRP می‌تواند تراکم مو را تا 30% در افراد مبتلا به آلوپسی آندروژنتیک افزایش دهد.

مراجعه به کلینیک‌های معتبر و مشاوره با پزشکان باتجربه، نقش مهمی در انتخاب بهترین روش درمان ریزش مو دارد.

دکتر ویلیام راسمن، از پیشگامان جراحی ترمیم مو، می‌گوید: "مهم‌ترین عامل در موفقیت کاشت مو، انتخاب جراح مجرب و ماهر است."

جمع‌ بندی

کاشت مو برای همه افراد مناسب نیست. وجود بیماری‌های زمینه‌ای، ضعف بانک مو، انتظارات غیرواقعی و برخی شرایط خاص می‌تواند مانع از انجام این عمل شود. برای کسانی که کاندیدای مناسبی برای کاشت مو نیستند، روش‌های جایگزین دیگری نیز وجود دارد. انتخاب بهترین روش، نیازمند مشاوره با پزشک متخصص و ارزیابی دقیق شرایط فرد است.