بودجه ٩٦ و قیر رایگان
کمیسیون تلفیق مجلس در بررسی وتصویب لایحه بودجه سال آینده کشور در بند (ج) وزارت نفت را ملزم کرده‌اند که ٤میلیون تن قیر (VB) را رایگان به شرح زیر تحویل ارگان‌های دولتی کند:
وزارت جهاد ١٣درصد، وزارت راه ٥٤ درصد، بنیاد مسکن ١٧درصد، وزارت کشور ١٣درصد، وزارت آموزش و پرورش (نوسازی مدارس) ٣ درصد.
با توجه به اینکه ظرفیت تولید قیر کشور حدود ٤/٥ تا ٥ میلیون تن می‌باشد و مصرف داخلی کشور در سال‌های اخیر به علت کاهش بودجه‌های عمرانی به دو میلیون تن رسیده بوده است، لازم است نمایندگان به سوالات زیر جواب دهند؟
١- با توجه به نیاز مبرم شهرداری‌ها، واحدهای تولید ایزوگام و صادرکنندگان به قیر چگونه چنین تصمیمی اتخاذ شده است؟
٢- با توجه به اینکه درصد قیر مورد نیاز در آسفالت کمتر از ٦ درصد می‌باشد، چه میزان اعتبار عمرانی برای ساخت و بهسازی راه و معابر اختصاص یافته است که این میزان قیر مورد نیاز باشد؟ آیا بودجه عمرانی دو برابر شده است؟
3- نمایندگان قطعا مطلع هستند که برای ساخت یک کیلومتر راه جدید به٢٠٠تن و برای بزرگراه و اتوبان به ٤٠٠تن نیاز می‌باشد، آیا وزارت راه قرار است 10هزار کیلومتر اتوبان یا 20هزار کیلومتر راه جدید احداث کند؟
٤- چرا سهمیه رایگان قیر از دو میلیون تن به چهار میلیون تن افزایش یافته است، آیا نهایتا حواله قیر به عنوان بدهی دولت به پیمانکاران تحویل نخواهد شد و بازار قیر را آشفته نخواهد کرد؟
٥- اصولا با چه منطق اقتصادی. نمایندگان اصرار به توزیع رایگان قیر دارند و در مورد سایر فرآورده‌ها به آن اعتقاد ندارند؟ چرا به این سازمان‌ها بودجه برای خرید قیر اختصاص نمی‌دهند؟
٦- آیا این تصمیم به تولید قیر با کیفیت نامناسب و رواج یافتن خرید و فروش حواله‌ها با قیمتی پایین‌تر از بورس منجر نخواهد شد؟
٧- در صورت رواج یافتن قاچاق قیر و تولید سایر فرآورده‌ها از قیر چه کسی پاسخگو خواهد بود؟
٨- صادرات به عنوان یکی از محورهای اصلی اقتصاد مقاومتی و پیشران خروج از رکود مطرح است از دست رفتن صادرات ١/٢میلیارد دلاری قیر را چگونه باید جبران کرد؟
٩- صدها شرکت مدیریت صادرات و ده‌ها واحد تولیدی و صادراتی، صاحبان مخازن و ترمینال در بنادر ایران و کشورهای بازار هدف و صاحبان کشتی‌های حمل‌کننده قیر صادراتی ایران در این شرایط باید چه کنند؟ خریداران قیر صادراتی ایران با شرایط جدید چگونه باید نیازهای خود را تامین کنند؟
١٠- نهایتا چرا کشورهای منطقه مصرف سالانه قیرشان بین ٤٠٠هزار تا یک میلیون تن است و مصرف ما ٤میلیون تن؟ چرا استرالیا که لحاظ وسعت، شرایط اقتصادی و تعداد بزرگراه با ایران مشابهت دارد فقط ٨٠٠ هزار تن قیر مصرف می‌کند و ما ٤میلیون تن؟
١١- بالاخره چه کسی پاسخگوی اشتغال پرسنل شرکت‌های صادراتی کشور است و دفاتر بازاریابی این شرکت‌ها در خارج از کشور چه سرنوشتی خواهند یافت؟
امید است، نمایندگان مجلس در صحن علنی با این مصوبه کمیسیون تلفیق مخالفت کنند و اجازه دهند قیر مورد نیاز بازار داخل و صادراتی کشور مانند سایر اقلام در بورس عرضه و مورد معامله قرار گیرد و از مداخله دستوری در بازار خودداری کنند.
