تهدیدها و فرصتها برای سرمایهگذاری و اشتغال
پایگاه خبری اتاق ایران|
نایبرییس اتاق ایران درباره وضعیت امروز اقتصاد و اشتغال در ایران معتقد است: وضعیت امروز اقتصاد ایران به شکلی است که در آن زمینه ایجاد اشتغال کمتر از زمینه از دست دادن و ریزش شغلهای موجود است. باید آرامش را به فضای عمومی برگرداند تا زمینه جذب سرمایهگذاری و رفع معضلات اقتصادی فراهم شود.
پدرام سلطانی با اشاره به بزرگترین چالش بخش اقتصاد افزود: قریب بهاتفاق صاحبنظران اقتصادی و رجال سیاسی، بزرگترین چالش اقتصاد ایران در حال و آینده بیکاری است. در کارزار انتخابات ریاستجمهوری 96 شاهد بودیم که همه نامزدهای محترم بر اهمیت این مساله اجماع داشتند و برای ایجاد شغلهای میلیونی در چهار سال آینده وعده و طرح میدادند. نرخ نسبتا بالای بیکاری عامل و عارضه بسیاری از مشکلات اقتصادی، آسیبهای اجتماعی و اعتراضات مردمی و کارگری است.
نایبرییس اتاق ایران تصریح کرد: تحلیلهای اقتصادی مراجع داخلی و خارجی حاکی از آن است که اقتصاد ایران در 20سال آینده بهطور متوسط حداکثر ظرفیت ایجاد 400 الی 500 هزار شغل در سال را دارد، یعنی کمتر از دو میلیون شغل در چهار سال و این در حالی است که در چهار سال آینده نیازمند ایجاد 5 میلیون شغل هستیم تا بتوانیم نرخ بیکاری را در وضع موجود حفظ کنیم. لازم است به این ارقام اضافه کنم که ترکیب اقتصاد ما و روندهای حاکم بر آن بهگونهیی است که در سالهای آینده باید انتظار ریزش شدیدی را در شغلهای موجود داشته باشیم.
سلطانی با اشاره به وضعیت صنایع کشور گفت: بسیاری از صنایع بزرگ ما نیروی انسانی تا سهبرابر مازاد دارند که در دولتهای گذشته به آنها تحمیل شد. بخشی از صنایع کوچک و متوسط ما نیازهای امروز ایران و جهان نیستند و در سالهای آینده محکومبه تعطیلی هستند. ورود فناوری به سایر صنایع باعث کاهش نیاز آنها به نیروی کار موجودشان میشود. روند کمآبی از یکسو و صنعتی شدن از سوی دیگر اشتغال کشاورزی و روستایی ما را کاهش خواهد داد.
نایبرییس اتاق ایران با اشاره به نادیده گرفتن برخی حوزههای مشاغل افزود: ما آگاهانه از برخی حوزههای اشتغالزا در جهان امروز صرفنظر کردهایم یا ظرفیت آنها را محدود کردهایم. بطور مثال ما از میلیونها شغل در حوزه گردشگری، اقتصاد تفریحات، اقتصاد فرهنگ و هنر، اقتصاد ورزش، صنایع غذایی، فناوری اطلاعات و ارتباطات و چند حوزه و صنعت دیگر چشم پوشیدهایم؛ زیرا یا راهبردهای سیاسی و امنیتی یا ملاحظات قانونی و شرعی یا تحفظ در جهانیشدن اقتصاد ایران هریک بهنوعی با برخی از حوزههای مذکور در ناسازگاری هستند.
سلطانی با اشاره به تامین زیرساختها گفت: باید کمی در زیرساختها، وضعیت آمادگی نیروی انسانی، وضع آموزش و سطح توسعه استانهای مرزی و استانهای با نرخ بیکاری بالای خود اندیشه کنیم. آیا وضعیت موجود آنها امکان ایجاد اشتغال مولد و پایدار به میزان لازم را فراهم میکند؟ نبود صنایع بزرگ، قرار نداشتن در شبکه راههای اصلی کشور، عدم دسترسی به شبکه ریلی، نرخ بالای بیسوادی و مواردی ازایندست، شرایط را برای ایجاد اشتغال در این مناطق نامناسب کرده است.
نایبرییس اتاق ایران در ادامه عنوان کرد: پس نقشه اشتغال در ایران دارای فرصتهای ایجاد شغل کمتر و تهدیدات از دست دادن شغل بیشتری از سایر کشورهاست. همه اینها حاکی از آن است که اگر در سالهای آینده در ایجاد شغل جدید جدی، متمرکز و با برنامه نباشیم، یا اتفاقاتی نامساعد رخ دهد، وضعیت اشتغال ازآنچه بیان شد هم بدتر خواهد شد.
سلطانی با اشاره به بزرگترین تهدیدات امنیتی کشور گفت: بزرگترین تهدیدات امنیتی و بزرگترین دشمنان ثبات و آرامش کشور دو چیزند: اول بیکاری و دوم فساد. فضای پرهیاهوی سیاسی کشور بیشترین اثرش در گریز دادن سرمایهگذاری، چه داخلی و چه خارجی است. تردید یا تاخیر در سرمایهگذاری مساوی با افزایش خیل بیکاران است.
نایبرییس اتاق ایران با اشاره به خشونتهای سیاسی در کشور گفت: رییسجمهور و مشاورین و مدیران ارشد دولت به اهمیت این موضوع بهخوبی واقفند. با ادامه خشونت سیاسی نخواهیم توانست فضای مساعد سرمایهگذاری را فراهم کنیم و به برنامههای خود برای ایجاد اشتغال جامه عمل بپوشانند.
سلطانی خاطرنشان کرد: هر پرخاشی به رییسجمهور و دولتمردان و همچنین به سران سایر کشورها بهمانند سنگی است که به سمت شیشه سرمایهگذاری و اشتغال کشور پرتاب میشود و این شیشه در زمان کنونی سخت نازک و شکستنی شده است و اگر بشکند ریزههای آن در تمام کشور پراکنده میشود و همه را زخمی خواهد کرد. باید سنگها را زمین بگذاریم و فکرها را بهکار اندازیم و به فکر حل معضل بیکاری باشیم.