رمزگشایی از افت صادرات
تعادل|
مطابق آمارها در نیمه نخست سال 1396 ایران حدود 20.5میلیارد دلار کالا (غیر از نفت خام) به جهان صادر کرده که این میزان صادرات نسبت به مدت مشابه سال گذشته افت 3.2درصدی را تجربه کرده است؛ موثرترین عامل در افت ارزشی صادرات ایران طی این مدت، کاهش ارزش صادرات «گاز طبیعی مایع شده در ظروف یکهزار سانتیمترمکعب و بیشتر» بوده است. همچنین در همین بازه زمانی، ارزش صادرات غیرنفتی معادل 14.2میلیارد دلار بوده که نسبت به مدت مشابه سال 1395با رشد ارزشی 7 درصدی مواجه شده که موثرترین عامل در رشد ارزشی صادرات غیرنفتی، افزایش صادرات «محصولات نیمه تمام از آهن یا فولاد غیرممزوج دارای کمتر از 25درصد کربن» گزارش شده است. همچنین مطابق آمارها، حجم کل صادرات غیرنفتی ایران به 30مقصد عمده صادراتی در همین بازه زمانی 13میلیارد و 450میلیون دلار بوده است. از سوی دیگر در همین مدت واردات کالایی کشور نیز به میزان 23.6میلیارد دلار ثبت شده که نسبت به مدت مشابه سال گذشته رشد ارزشی 15درصدی را تجربه کرده است. آمارها گویای این است که تراز تجاری کالایی کشور با کسری 3میلیارد دلاری همراه بوده و تراز تجاری غیرنفتی نیز کسری 9.4میلیارد دلاری را تجربه کرده است. در این میان متولیان تجاری کشور یکی از دلایل عمده افت صادرات غیرنفتی در نیمه نخست سال 96 را نبود شرایط لازم برای صادرات و موانع موجود عنوان کردند. از سوی دیگر از نگاه بخش خصوصی صادرات غیرنفتی ایران با 9 چالش اساسی از جمله «تامین منابع مالی، نظام مالیاتی، نظام گمرکی، نظام تامین اجتماعی، عدم برقراری روابط بانکی با بانکهای بزرگ، عدم عضویت در سازمان تجارت جهانی، نرخ دستوری ارز، هزینه بالای صادراتی، عدم پرداخت مشوقهای مالیاتی» مواجه است. از این رو برای تحقق اهداف صادراتی یک تعامل بالا بین چهار رکن اصلی نظام یعنی «حاکمیت، دولت، دستگاه قضا و بخش خصوصی» لازم است که پیشنیازهای اصلی این است که دولت هزینه تصمیماتش را بپردازد و به وعدههای خود به بخش خصوصی در مورد «تعدیل نرخ ارز، پرداخت مشوقها، ثبات سیاستها، عملیاتی کردن بستههای حمایتی و...» عمل کند.
مقاصد عمده صادراتی
بر اساس آمار ارائه شده از سوی معاونت بررسیهای اقتصادی اتاق تهران، مطابق آمارهای منتشر شده، در نیمه نخست سال 96، ارزش صادرات کالایی ایران با متوسط رشد ماهانه 4.1درصدی همراه بوده است؛ اما این رشد در مدت مشابه سال 95 حدود منفی 1.3درصد رقم خورده بود. متوسط رشد ماهانه صادرات غیرنفتی کشور طی نیمه نخست سالهای 1395 و 1396 نیز بهترتیب منفی یک درصد و 3.5 درصد بوده است. متوسط رشد ماهانه واردات کشور در نیمه نخست سالهای 1395 و 1396 بهترتیب معادل 12.7 و 11.3 درصد ثبت شده است. با نگاهی به روند ماهانه صادرات و واردات طی نیمه نخست سالهای 1395 و1396 مشاهده میشود در سال 1395 در اکثر ماهها تراز تجاری کالایی مثبت بوده، اما در سال 1396 اغلب ماهها تراز تجاری منفی را تجربه کردهاند.
مطابق آمارها، کشورهای «چین، عراق، هند، افغانستان، امارات متحده عربی، ترکیه، تایلند، پاکستان، عمان و تایوان» جزو 10مقصد صادرات غیرنفتی ایران به شمار میروند. مطابق آمارها، در نیمه نخست سال جاری، سهم تجار ایرانی از بازار «چین» 3 میلیارد و 347 میلیون دلار با سهم 23.6 درصدی از نظر ارزشی عنوان شده که همچنان این کشور از لحاظ داد و ستد کالایی جز نخستین مقصد عمده صادراتی محسوب میشود.
از سوی دیگر سهم «عراق» از سبد 20میلیارد دلاری صادرات ایران، 3میلیارد و 69میلیون دلار از نظر ارزشی گزارش شده که بنابر آمارها سهم تجار عراقی از بازار ایران 21.6درصد بوده است. همچنین «هند» که سومین مقصد صادراتی غیرنفتی ایران به شمار میرود، در نیمه نخست سال جاری توانسته یک میلیارد و 127میلیون دلار کالای غیرنفتی از ایران وارد کند بهطوری سهم این کشور از تجارت با ایران 21.6درصد گزارش شده است. دیگر مقصد صادراتی ایران، «هند» است که در همین مدت، تجار ایرانی یک میلیارد و 127 میلیون دلار کالای غیرنفتی وارد بازار این کشور کردند. «افغانستان» چهارمین مقصد صادرات غیرنفتی ایران در نیمه نخست سال 96 است که تجار این کشور توانستهاند، یکمیلیارد و 68 میلیون دلار کالا از ایران وارد کنند. از سوی دیگر، تجار ایرانی توانستهاند در همین بازه زمانی، 963 میلیون دلار کالا به بازار امارات متحده عربی صادرکنند. این آمار نشان میدهد، که تجار ایرانی در مقابل چندین برابر این رقم را کالا از این کشور وارد کنند. از این رو، متولیان تجاری کشور باید به بررسی روند افت صادرات کالا به امارات متحده عربی را در این بازه زمانی مورد واکاوی بیشتری قرار دهند و دلایل این افت صادراتی را روشن کنند. «ترکیه» که در جایگاه ششم صادراتی ایران قرار دارد، در نیمه نخست سال جاری توانسته 715 میلیون دلار کالا از ایران وارد بازارهای خود کند. «تایلند» نیز دیگر مقصد عمده صادراتی ایران به شمار میرود که در همین بازه زمانی، 288 میلیون دلار کالا از ایران وارد کرده است. هشتمین مقصد صادراتی ایران «پاکستان» است که تجار ایرانی در همین مدت، 283میلیون دلار کالا روانه بازارهای این کشور کردند. «عمان» نهمین مقصدصادراتی ایران در نیمه نخست سال 96 است که توانسته 256 میلیون دلار کالا از ایران وارد کند. همچنین «تایوان» به عنوان دهمین مقصد صادراتی ایران در همین مدت، 217 میلیون دلار کالا از ایران روانه بازارهای خود کرده است.
حال بر اساس آمارها، کالاهایی که بیشترین نقش را در سبد صادراتی بازی کردند، «میعات گازی، پلی اتیلن گرید فیلم، پروپان مایع شده، سایر روغنهای سیک و فرآوردهها جز بنزین، متانول، سنگ آهن دانهبندی، محصولات نیمه تمام از آهن یا فولاد، بوتان مایع شده، سایر گازهای نفتی، و پلی اتیلن گرید فیلم» به شمار میروند.
دلایل افت صادرات
اگرچه در این بین، متولیان تجاری کشور تلاش کردند، توسعه صادرات غیرنفتی را اولویت نخست کاری خود ترسیم کنند، اما پس از اینکه سال 95 شاهد تراز تجاری مثبت بودیم. به یکباره با شروع سال 96 و در ادامه زنگ هشدار تراز منفی تجارت به صدا درآمد. کنشگران اقتصادی البته دلایل مختلفی را برای افت صادرات غیرنفتی ایران برمیشمردند.
در همین رابطه، معاون سازمان توسعه تجارت در جدیدترین اظهارنظر خود درباره صادرات غیرنفتی، گفته است که اهداف صادراتی در نیمه نخست سال جاری محقق نشده که دلیل اصلی این موضوع را میتوان اینگونه عنوان کرد که شرایط لازم برای صادرات را نداشتهایم و بر همین اساس برخی محصولات مانند مس، فولاد و حتی پسته ما با کاهش آمارهای صادراتی مواجه بودهاند. محمدرضا مودودی به این موضوع نیز اشاره کرده که حتی در بخش پتروشیمی نیز با وجود ظرفیتهای موجود از سوی برخی کشورها موانعی ایجاد شده و کار در این بخش دچار دشواریهایی شده است. به گفته او، در 6ماه گذشته بهطور تدریجی تلاش شده که شیب منفی آمارهای صادراتی کمتر شود. اما اکنون به 3درصد عقبماندگی نسبت به سال گذشته رسیدهایم و امیدواریم در نیمه دوم سال 96 با توجه به برداشت برخی محصولات کشاورزی بتوانیم این فاصله را جبران کنیم.
9چالش صادراتی
از سوی دیگر مظفر علیخانی معاون فنی و خدمات بازرگانی اتاق بازرگانی ایران نیز در گفتوگو با فارس، به بیان 9 چالش توسعه صادرات غیرنفتی پرداخته که به شرح زیر است:
1- براساس مطالعاتی که اتاق بازرگانی ایران بهعنوان پایش محیط فضای کسب و کار در اجرای قانون سیاستهای کلی اصل 44 قانون اساسی انجام داده، مهمترین مشکل واحدهای تولیدی و صادراتی، «تامین منابع مالی» است؛ چراکه بررسیها نشان میدهد، در این بخش نرخ پول گران، نرخ بهره بانکی بالا و سقف اعتبارات بانکی محدود و سهم صادرات در کل اعتباراتی که قانونگذار و دولت تخصیص دادهاند محدود است. از سوی دیگر، در کنار این مسائل بعضی بنگاههای صادراتی و تولیدی «بدهیهای ارزی، ریالی و چک برگشتی» دارند و همین هم مانعی است برای اینکه شبکه بانکی کشور آنطور که شایسته و بایسته است حمایت لازم را از تولید و صادرات کشور انجام نمیدهد.
2- «نظام مالیاتی» دومین چالش تولید و صادرات کشور است؛ به گفته علیخانی در کجای دنیا تولید آنقدر صرفه اقتصادی دارد که 25درصد به ازای آن باید مالیات بپردازیم و در کنار آن هم 9درصد مالیات به ارزش افزوده بپردازیم. در واقع بار مالی ارزش افزوده بر دوش تولید است که با 20 تا 30درصد ظرفیت تولید کار میکند زیرا عملا حلقه آخر یعنی اصناف کشور آن را نمیپردازند. بنابراین طبیعی است که در مقام رقابت با کالاهای مختلف و صنایع مختلف منطقه و دنیا که این شرایط را تجربه نمیکنند هم در بازار داخلی و هم در بازار خارجی برای تولید و صادرات کشور بسیار عرصه سخت و تنگ است.
3-«نظام تامین اجتماعی» مشکل بعدی تولید و صادرات کشور است. این بخش مهمترین چالش بعد از بخش مالی است؛ زیرا با پرداخت 23درصدی حقبیمه کارگر توسط کارفرما عملا هزینههای تولید و صادرات افزایش مییابد.
4-«نظام گمرکی» هم به نوبه خود مشکلاتی را برای صادرات کشور فراهم میکند. زیرا سامانه جامع تجارت و قطع و وصلی سامانهها ناشی از عدم وجود زیرساختهای لازم مشکلات را برای صادرکنندگان فراهم کرده است. به گفته معاون فنی و خدمات بازرگانی اتاق بازرگانی، از آنجا که تولید و صادرات در ایران گران تمام میشود، بنابراین قدرت رقابت صادرات کاهش مییابد.
5- «عدم عضویت در سازمان تجارت جهانی» چالش دیگری است که صادرات را درگیر کرده است. این در حالی است که کشورهای عضو این سازمان یا از پرداخت تعرفههای گمرکی معاف هستند یا تعرفههای 3 یا 4درصدی میپردازند که در مقابل تعرفههای
20درصدی ما برای واردات کالا به یک کشور بهشدت هزینه صادرات ما را افزایش میدهد.
6- «عدم برقراری روابط بانکی با بانکهای بزرگ» بهدلیل تحریمها، صادرکنندگان ایرانی برای وارد کردن پول حاصل از صادرات به کشور را دچار مشکل کرده، بهطوریکه مجبور هستند، از طریق صرافیها اقدام کنند که این کار هزینه بازگشت پول را برای آنها بسیار افزایش میدهد. علیخانی در این باره میگوید: در داخل کشور هزینه تبدیل ارز به ریال در شبکه بانکی ما از شبکه صرافی بسیار گرانتر است و نرخ توافقی که بانک مرکزی عمل میکند غیررقابتی است.
7- «نرخ دستوری ارز» نیز دیگر مانع صادراتی کشور بهشمار میرود؛ این در شرایطی است که این امر براساس حکم قانون برنامه که میگوید نرخ ارز هر ساله باید براساس مابهالتفاوت تورم داخلی و خارجی بازنگری شود، در تضاد است و این نرخ دستوری نمیتواند قدرت چانهزنی و قدرت صادرات ایران را در بازارهای جهانی حفظ کند. علیخانی در این باره و با تاکید بر اینکه نرخ ارز باید تکنرخی و واقعی شود، گفت: چند نرخی بودن ارز به معنای فساد، انحراف و سوءاستفاده است و با چند نرخی بودن ارز یک فعال اقتصادی، تولیدکننده و صادرکننده نمیتواند آینده بازار خود را پیشبینی و برنامهریزی و ریسک خود را محاسبه کند.
8- «هزینه بالای حمل کالاهای صادراتی» دیگر چالش صادراتی ایران است؛ از این رو، دولت برای کاهش هزینه صادرات باید به این بخش یارانه بدهد، زیرا کالاهای صادراتی ما عمدتا حجیم و کرایه حمل آنها هم بالاست.
9- «عدم پرداخت مشوقهای صادراتی از سوی دولت». این موضوع به رقابتی شدن صادرات کمک کند و این کار میتواند به صادرکننده کمک کند تا با اعمال تخفیف در مناقصههای بینالمللی برنده شود. به گفته علیخانی، نقشه برونرفت از شرایط فعلی اقتصاد، «اجرای سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی، مردمی شدن اقتصاد، درونزایی و استفاده از ظرفیتهای منابع انسانی، منابع علمی، منابع خدادادی و ظرفیتهای رقابتی در اقتصاد ایران و برونگرایی ما یعنی صادرات رقابتی، جذب سرمایهگذاری خارجی و داخلی و جذب سرمایهگذاری ایرانیان خارج از کشور و ایجاد ظرفیتهای جدید در حوزه تولید، صادرات و ایجاد صنایع صادراتمحور» است.
مبادی اصلی وارداتی
از سوی دیگر، براساس آمارها، حجم کل واردات کالایی ایران از 30 مبدا عمده وارداتی در نیمه نخست سال جاری، 21 میلیارد و 863 میلیون دلار بوده است. مطابق آمار ارائه شده، «چین» که همچنان نخستین مبدا وارداتی ایران بهشمار میرود، در نیمه نخست سال جاری توانسته 5 میلیارد و 650میلیون دلار کالا از نظر ارزشی وارد بازارهای ایران کند. بهطوری که سهمی نزدیک به 24درصدی را از واردات ایران به نام خود ثبت کرده است. از سوی دیگر، «اماراتمتحدهعربی» که دومین مبدا وارداتی ایران است در همین بازه زمانی 3 میلیارد و 716میلیون دلار کالا وارد ایران کرده است که سهم خود را در بازار ایران به 15.75درصد رسانده است.
سومین مبدا وارداتی ایران کشور «ترکیه» بهشمار میرود، بهطوریکه تجار ایرانی در همین مدت، یکمیلیارد و 621 میلیون دلار کالا با سهم 6.87درصدی کالا از این کشور وارد کرد. «کرهجنوبی» دیگر مبدا عمده وارداتی ایران در
نیمه نخست سال 96 بهشمار میرود که توانسته یکمیلیارد و 481 میلیون دلار کالا وارد بازارهای ایران کند. از سوی دیگر، کشور «هند» که پنجمین مبدا وارداتی ایران محسوب میشود، توانسته در همین بازه زمانی به میزان یکمیلیارد و 355میلیون دلار کالا روانه بازارهای ایران کند.
از سوی دیگر، آمارها حاکی از این است که عمده اقلام وارداتی ایران در نیمه نخست سال جاری، شامل «برنج نیمه سفید شده» با سهم 4.22 درصد، «ذرت دامی» نیز با سهم 3.39 درصد، «سایر وسایل نقلیه موتوری» با سهم 2.47 درصدی، «قطعات منفصله جهت تولید اتومبیل سواری» با سهم 2.34درصدی است. از سوی دیگر، لوبیای سویا، سایر وسایل نقلیه، دارای موتور پیستونی، شکر تصفیه نشده، روغن دانه آفتابگردان، قطعات منفصله جهت تولید اتومبیل سواری، کنجاله»، هر کدام با سهمی کمتر از 2درصد، در سبد وارداتی ایران نقشآفرینی کردند.