گلوگاه‌های جذب سرمایه خارجی در ایران
نایب‌رییس کنفدراسیون صادرات ایران در مورد تاثیر جذب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی بر اقتصاد گفت: با توجه به پتانسیل‌های موجود در کشور ارقام فعلی به هیچ‌وجه قابل توجیه نیست؛ از طرفی مشکل بزرگ ما فضای کسب وکار کشور است که هنوز به اندازه‌یی که باید برای جذب سرمایه خارجی امن نیست.
جمشید نفر افزود: از زمان‌های خیلی دور شرکت‌هایی بودند که در ایران سرمایه‌گذاری کرده و با وجود تاثیرات مثبتی که در اقتصاد ایران داشتند امروز با مشکلات عدیده‌یی روبه‌رو هستند؛ آنچه مسلم است این است که فضای کسب وکار شرایطی دارد که قیمت تمام شده تولید را بسیار بالا می‌برد و این گران بودن بهای تولید، ما را از بازار 400میلیون نفری ایران و کشورهای اطراف خارج خواهد کرد.
وی با اذعان بر اهمیت نقش دولتمردان در جذب سرمایه‌گذاری گفت: با توجه به سرمایه بسیار زیادی که ایرانیان خارج از کشور در اختیار دارند و علاقه‌یی که برای فعالیت در کشور از خود نشان می‌دهند، می‌توان با سیاست‌گذاری‌های درست این نوع از سرمایه‌های خارجی را به راحتی جذب کرد. البته پیش از هر چیز اقتصاد ما نیازمند یک جراحی اساسی در فضای کسب وکار است و باید هر عاملی که موجب بالا رفتن قیمت تمام شده تولید می‌شود را حذف کنیم تا کالای ما هم از سطح کیفی بالا و هم یک قیمت رقابتی برخوردار باشند؛ به این ترتیب هم ایرانیان خارج کشور و هم شرکت‌های بزرگ بین‌المللی به سرمایه‌گذاری در بازار پر ظرفیت ایران تشویق شوند.
جمشید نفر کندی جذب سرمایه‌گذاری خارجی را با جریانات سیاسی در کشور مرتبط دانست و گفت: هر زمان که اتفاقی در گوشه‌یی از فضای سیاسی کشور می‌افتد، می‌تواند بر سرمایه‌گذار خارجی تاثیر منفی بگذارد.
نایب‌رییس کنفدراسیون صادرات خاطرنشان کرد: نوسانات شدیدی که اخیرا در قیمت ارز اتفاق افتاده نیز تاثیر منفی زیادی بر سرمایه‌گذاری خارجی داشت؛ عدم وجود قوانین مناسب در تضمین و تثبیت نرخ ارز نیز مزید بر علت است به طور کلی ظرفیت‌های ما در تمام بخش‌ها اعم از کشاورزی، صنعت، معدن و... تقریبا نا محدود است اما این مشکلات موجب می‌شود، سرمایه‌گذاران خارج بسیار آهسته و با احتیاط زیاد در بازار ایران وارد شوند.
وی خبر رشد 19درصدی برای تقاضای تاسیس واحدهای صنعتی را غیرمنطقی دانست و گفت: به نظر من هم این عدد غیرمنطقی به نظر می‌رسد. درحال حاضر در بسیاری از شهرک‌های صنعتی کارخانجات با ظرفیت خیلی پایین فعالیت می‌کنند و بعضا تعطیل هستند؛ بنابراین به نظر نمی‌رسد این خبر صحت داشته باشد.
نفر تصریح کرد: به طور کلی مخالف اعطای بی‌رویه تسهیلات برای رفع مشکلات هستم، ما 3 تجربه مختلف در این زمینه داریم؛ در زمان آقای خاتمی طرحی برای ایجاد اشتغال تصویب شد که طبق آن به هر شرکتی که یک نفر را استخدام کند، مبلغ 3میلیون تومان وام داده شود؛ این طرح موجب شد نه تنها مقدار قابل توجهی از سرمایه کشور از بین برود و اشتغالی هم ایحاد نشود. همچنین در زمان آقای احمدی‌نژاد طرحی به مراتب زیانبارتر ایجاد بنگاه‌های کوچک با تسهیلات یک میلیارد تومنی اجرا شد که این طرح هم بستری برای اتلاف سرمایه‌های کشور شد.
وی در ادامه افزود: امروز هم مرتب از مسوولان در مورد دستور به بانک‌ها برای اعطای تسهیلات می‌شنویم درحالی که اگر از محیط کسب وکار مناسبی برخوردار نباشیم و قیمت تمام شده تولید ما قابل رقابت در دنیا نباشد، تزریق این پول‌ها نه تنها کمکی به رونق اقتصادی نمی‌کند بلکه اوضاع نابسامان کنونی را به مراتب بدتر می‌کند.
به گفته نایب‌رییس کنفدراسیون صادرات ایران به دلیل سودآوری پایین در محیط کسب وکار و نرخ سود 18درصدی تسهیلات ارائه شده، فعالان اقتصادی توان بازپرداخت این تسهیلات را ندارند و این موضوع منجر به انباشتگی معوقات بانکی می‌شود.
وی تاکید کرد اگر دولت قصد برداشتن گام جدی در حوزه اقتصادی دارد در وهله اول باید مشکلات خود را به طور کاملا شفاف با مردم مطرح کرده و از مردم طلب کمک کند و در مرحله بعد دست به یک جراحی بزرگ اقتصادی بزند.
