ایران در میان ۵ کشور موفق تاریخ جایزه اسکار خارجی

سینمای ایران با موفقیت ۸.۶۹ درصدی از ۲۳ حضور خود در شاخه بهترین فیلم خارجی جوایز سینمایی اسکار، در رتبه چهارم موفق‌ترین کشورها در تاریخ ۷۰ ساله این جایزه قرار داد.

شاخه بهترین فیلم غیرانگلیسی (خارجی) جوایز اسکار یکی از جذاب‌ترین شاخه‌های این رویداد سینمایی است و فیلم‌های بلندی که خارج از امریکا تولید شده باشند و دیالوگ‌های به کار رفته در آنها عمدتا غیرانگلیسی باشند، مجاز به رقابت در آن هستند.

زمانی که اولین مراسم اعطای جوایز اسکار در ۱۶ می‌۱۹۲۹ برای تقدیر از بهترین فیلم‌های سال ۱۹۲۷ برگزار شد، بخش جداگانه‌ای برای فیلم‌های غیرانگلیسی تعریف نشده بود. اگرچه آکادمی اسکار بین سال‌های ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۵ جوایز افتخاری به بهترین فیلم‌های غیرانگلیسی ساخته‌شده در خارج از امریکا اعطا می‌کرد و پس از آن سال و از بیست‌ونهمین دوره جوایز اسکار شاخه‌ای مستقل تحت عنوان “بهترین فیلم خارجی “ شکل گرفت. سینمای ایتالیا با کسب ۱۴ جایزه در بخش بهترین فیلم خارجی جوایز اسکار رکورددار است و آخرین بار در سال ۲۰۱۴ با فیلم «زیبایی بزرگ» ساخته «پائولو سورنتینو» موفق به کسب این جایزه شد.

سینمای ایران نیز که اولین بار در سال ۱۹۹۷ در رقابت اسکار خارجی حضور یافت، تاکنون دوبار با فیلم «جدایی نادر از سیمین» (۲۰۱۱) و «فروشنده» (۲۰۱۶) موفق به کسب این جایزه شده و با ۲۳ حضور و دو جایزه، موفقیت 6/8 درصدی را به خود اختصاص داده تا پس از ایتالیا، فرانسه، شوروی و به صورت مشترک با چک اسلواکی در رتبه چهارم موفق‌ترین کشورها از حیث درصد موفقیت (نسبت تعداد حضور به کسب جایزه) قرار گیرد.

در سال‌های ۲۰۱۴، ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ به ترتیب فیلم‌های «گذشته» اصغر فرهادی، «امروز» رضا میرکریمی و «محمدد رسول‌الله» مجیدی به اسکار فرستاده شدند و در سال ۲۰۱۶ اصغر فرهادی با فیلم «فروشنده» برای دومین‌بار اسکار خارجی را برای ایران به ارمغان آورد. سال گذشته نیز فیلم «نفس» از نرگس آبیار نماینده سینمای ایران در نودمین دوره جوایز سینمایی اسکار بود و امسال فیلم «بدون تاریخ، بدون امضاء» ساخته وحید جلیلوند این فرصت را یافته تا بیست‌ و چهارمین نماینده ایران در این رویداد سینمایی باشد.