استقبال از صندوق‌های سرمایهگذاری به جایگاه مطلوب نرسید
دبیرکل کانون نهادهای سرمایهگذاری در مورد کارکرد و اهمیت صندوق‌های سرمایهگذاری در بورس معتقد است که، صندوق‌های سرمایهگذاری در بورس تفاوت‌های جدی با ابزارهای پولی که به ویژه در شبکه پولی کشور طی دهه‌های گذشته تبلیغ شده‌اند، دارند و آن شفافیت بسیار بالای این صندوق‌ها است. بطوری که ارزش خالص دارایی آنهایی که قابل معامله هستند در هر دو دقیقه و غیر قابل معامله‌ها هر روز اعلام می‌شود و سرمایه‌گذار می‌تواند واحدهای سرمایهگذاری خود را با ارزش خالص دارایی‌ها خرید و فروش کند. به گزارش ایلنا، اسلامی بیدگلی ادامه داد: البته ریسک‌های جاری در بازار سرمایه و اقتصاد کشور بر صندوق‌ها نیز حاکم است که بخشی از آن به وسیله مدیریت ریسک کنترل می‌شود. اما به هر حال ریسک‌های کلی بر آنها حاکم است، یعنی در صورت سقوط ناگهانی بازار سرمایه، ارزش بسیاری از صندوق‌های سرمایهگذاری که دارایی آنها عمدتا اوراق بهادر قابل معامله هستند، نیز سقوط خواهد کرد. این کارشناس بازار سرمایه در توضیح ضامن نقدشوندگی این صندوق‌ها گفت: صندوق‌هایی که در بورس اوراق بهادار پذیره‌نویسی و معامله می‌شوند ارکان متفاوتی دارند که برخی از این ارکان اجباری و برخی دیگر اختیاری هستند. ضامن نقدشوندگی عملا به این مفهوم است که نهاد تضمین‌کننده در صورت فروش از سوی صاحب واحد سرمایهگذاری آن را براساس قیمت اعلامی در تابلوی بورس خریداری کند و پول آن ظرف 48 ساعت توسط ضامن پرداخت خواهد شد و به نوعی مشکل نبود مشتری که در فروش سهام مشاهده می‌شود را برطرف می‌کند. اسلامی بیدگلی در مورد استقبال از این صندوق‌ها گفت: در ابتدای راه‌اندازی صندوق‌ها مشکل عدم شناخت وجود داشت اما خوشبختانه در دوره‌ای میان عموم رایج شده بود. البته توصیه می‌شود سرمایه‌گذاران غیرحرفه‌ای از طریق این صندوق‌ها وارد بازار شوند، چرا‌که پشت این صندوق‌ها یک تیم حرفه‌ای، قوانین و دستورالعمل‌های جدی وجود دارد. مثلا این صندوق‌ها حق ندارند تمام سرمایه را در یک شرکت خاص سرمایهگذاری کنند و دارای یک تنوع بخشی هستند.
وی افزود: کارکرد این صندوق‌ها مرتبا به سازمان بورس اوراق بهادر، کانون نهادهای سرمایهگذاری و چند نهاد ناظر دیگر گزارش می‌شود و برخی ریسک‌های قابل کنترل نیز مدیریت می‌شود. در ضمن وقتی سخن از بانک محور بودن اقتصاد کشور است، منظور وجه سیاست‌گذاری و تامین مالی نیست بلکه این است که شناخت مردم از ابزارهای شبکه پولی بیشتر از ابزارهای بازار سرمایه است که یکی از دلایل عدم توسعه بازار سرمایه نیز مربوط به این موضوع است، در مجموع استقبال از این صندوق‌ها در ابتدا رشد خوبی داشت اما به جایگاه مطلوب نرسیده است. این اقتصاددان با اشاره به نقش این صندوق‌ها در جذب نقدینگی اقتصاد گفت: به نظرم توسعه این صندوق‌ها و کلاً ابزارهای مالی یکی از ملزومات کشیدن نقدینگی به بازار سرمایه است و خود این صندوق‌ها بخشی از این سازوکار هستند. اما وجود ابزارهای مالی مختلف که طیف مختلفی از سرمایه‌گذاران با درجات متنوع ریسک‌پذیری را پوشش دهد در این روند تاثیرگذار است. وی تاکید کرد: زمانی که سرمایه‌گذار حس کند یک تیم حرفه‌ای مدیریت در پشت این ابزارها است کمک فراوانی در راستای جلب اعتماد عمومی و در نتیجه جذب نقدینگی خواهد داشت. اسلامی بیدگلی در مورد رقابت سیستم بانکی و بازار سرمایه گفت: شاید از نظر جذب نقدینگی باهم رقابت داشته باشند اما به لحاظ توسعه‌ای اینگونه نیست و این برخلاف ادبیات رایج است که بازار سرمایه را رقیب بازار پول می‌داند. هریک از این بخش‌ها کارکرد خاص خود را دارند، اتفاقا زمانی که از کارکرد خود خارج شوند، آسیب‌زا خواهند بود همانطور که از آسیب‌های شبکه پولی در یک دهه گذشته آگاه هستیم.
