شکست نتانیاهو از ورشو تا ویشگراد
تحلیلگران رسانههای عربی معتقدند که اگرچه نتانیاهو و رهبران کشورهای عربی با حضور در نشست ورشو امیدوار بودند که اهداف ضد ایرانی و فلسطینی خود را پیش برند، اما استقبال سرد بسیاری از قدرتهای جهانی از نشست ورشو و رخ دادن مسائلی مانند لغو نشست گروه ویشگراد در قدس نشان میدهد که نتانیاهو و همدستان او در ماجراجوییهای خود راه به جایی نخواهند برد.
به گزارش ایرنا، سرانجام پس از هیاهوهای فراوان، امریکا در تازهترین اقدامات ضد ایرانی خود نشستی را در پایتخت لهستان برگزار کرد. در این نشست که محل برگزاری آن به مرکز بحثها، لابیها و سخنرانیهای یک گروه از کشورهای منطقه و امریکا تبدیل شد و آنها را به مدت 2 روز سرگرم کرد قدرتهای بینالمللی مانند روسیه و چین حضور نیافتند و قدرتهای اروپایی نیز در پایینترین سطح شرکت کردند. تنها رژیم صهیونیستی و کشورهای عرب منطقه از این نشست استقبال کردند تا به گمان خود حلقه محاصره ایران را تنگتر کنند، اما ماحصل این نشست نشان داد آنچه بیش از هر چیز در این نشست برای امریکاییها و صهیونیستها مهم بود، عادیسازی روابط میان تل آویو و دولتهای عربی بوده است و ایران تنها بهانهای برای این دورهمی بود. اما رخدادهای پس از این حادثه به ویژه لغو نشست گروه ویشگراد در قدس که قرار بود 29 بهمن ماه برگزار شود نشان داد که «بنیامین نتانیاهو» نخستوزیر رژیم صهیونیستی به اهداف مورد نظر خود دست نخواهد یافت. نتانیاهو با برگزاری نشست ویشگراد امیدوار بود بتواند حمایت کشورهای لهستان، اسلواکی، مجارستان و چک را در رویارویی با اتحادیه اروپا به دست آورد و بین اروپاییها درباره 2 مساله پرونده هستهای ایران و صلح با فلسطینیها شکاف ایجاد کند. اما لهستان پس از مواضع نخستوزیر و وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی و متهم کردن لهستانیها به همکاری با نازیها در هولوکاست (سوزاندن یهودیان در جنگ جهانی دوم)، در نشست ویشگراد شرکت نکرد و این نشست لغو شد.
روزنامه «رای الیوم» چاپ لندن درباره ماجراجوییهای نتانیاهو و رهبران کشورهای عربی در گزارشی به قلم «عبدالباری عطوان» نوشت: در نشست ورشو نتانیاهو نخستوزیر رژیم صهیونیستی مانند داماد بود اما نمایندگان کشورهای عربی که بیشتر وزیران امور خارجه این کشورها بودند تنها سیاهی لشگری بودند که امریکا آنان را برای عادیسازی روابط با رژیم صهیونیستی و تامین هزینههای جنگ افروزیهای آن به این نشست دعوت کرده بود. نشستن «خالد الیمانی» وزیر امور خارجه دولت مستعفی یمن در کنار نتانیاهو و شوخی و لبخند زدن با وی دردناک بود. دردناکتر از آن، دیدار «یوسف العلوی» وزیر امور خارجه عمان با نخستوزیر رژیم صهیونیستی در برابر دوربینها بود. زیرا عمان درباره بسیاری مسائل اختلافی کشورهای عربی موضع بیطرفانهای را در پیش گرفته بود و به این دلیل نزد بسیاری از عربها از احترام برخوردار بود، اما این دیدار بیانگر آن است که عمان از مقاومت گذشته خود در مقابل رژیم اسراییل عقبنشینی کرده است. در شرایطی که بسیاری از مسوولان همپیمانان اصلی اروپایی امریکا در ناتو در سطح پایینی در این نشست شرکت کردهاند و هنوز هم به توافق هستهای ایران پایبند هستند وزیران امور خارجه کشورهای عربی برای پیوستن به ائتلاف جدید ورشو با هدف ماجراجویی علیه ایران شتاب کردند. با توجه به این موضوع میتوان گفت که نشست ورشو نشستی مصیبت بار و بیانگر اوج خواری بود و اندک آبروی باقی مانده کشورهای عربی را هم از بین برد. نتانیاهو حق دارد که با شادمانی توییت کند و با افتخار از ایستادن در کنار برادران عرب خود دریک سنگر برای مقابله با خطر ایران سخن بگوید. ما اطمینان داریم که خوشحالی او دیری نخواهد پایید. زیرا آنانی که او را به عنوان دوست و رهبر خود انتخاب کردند، نماینده ارزشهای عربی و اسلامی و حتی نماینده ملتهای خود نیستند. به عنوان مثال اینکه خالد الیمانی میکرفون خود را در اختیار نتانیاهو بگذارد تا او با صدای بلند علیه ایران و عربها سخن بگوید، بزرگترین لغزش دیپلماتیک و اخلاقی است، اما ملت یمن با وجود همه اختلافهایی که ممکن است داشته باشند درباره دشمن بودن اسراییل جنایتکار که برادران فلسطینی آنان را قتل عام میکند، اتفاق نظر دارند.
عطوان در بخشی از گزارش خود آورد: شام پالوده به نان ذلت با نتانیاهو و «کوشنر» داماد و مشاور ترامپ و «پمپئو» وزیر امور خارجه امریکا گوارای وجود وزیران امور خارجه کشورهای عربی باشد. بادِ جنگی که توسط امریکا و اسراییل به سوی آن کشیده خواهند شد و هزینه آن را از خون ملتها و نسلهای کنونی و آینده خود خواهند پرداخت و شهرهای خود را به آوار و چاههای نفت خود را به انبوهی از خاک تبدیل خواهند کرد، گوارای آنان باشد.
آرزو داشتیم که دستکم یک وزیر کشورهای عربی که در این نشست شرکت کرد شجاعت آن را داشت که میکروفون را بگیرد و از خطر رژیم اسراییل در منطقه و هزینه 7 تریلیون دلاری جنگهای امریکا در عراق، افغانستان، سوریه، لیبی و یمن وکشته شدن میلیونها تن به وسیله بمبهای هوشمند و اورانیوم غنی شده سخن به میان بیاورد. اما دیگر زمان حضور وزیران با شهامت در شرایطی که کشورهای عربی غرق در پستیها و خواریها شدهاند، سپری شده است.