۱۰ میلیون تن فولاد در انتظار صادرات
حمیدرضا رستگار رییس اتحادیه فروشندگان آهن و فولاد اظهار کرد: ما می‌توانیم با حمایت از صنعت فولاد و سرمایه‌گذاری هدفمند، ضمن ایجاد اشتغال پایدار و قطع وابستگی به فروش نفت، تمامی هزینه‌های کشور را تامین کنیم.
به گفته وی، با ارزان فروشی میلگرد و بعضا خام‌فروشی سعی شده بعضی از بازار‌ها را حفظ کنیم.
وی بیان کرد: رونق تولید و رشد در صنعت فولاد، مستلزم این است که به توانمندی‌ها و ظرفیت‌های بالقوه در کشور و مصارف آن در داخل و صادرات این کالای استراتژیک به کشور‌های همجوار توجه ویژه کرده و نگاه دقیق‌تری به شرایط خاص ایران در تولید فولاد در جهان داشته باشیم.
وی ادامه داد: هم‌اکنون، ما با موقعیتی ویژه، یعنی با ۱۵ کشور همسایه و با حدود ۶۰۰ میلیون جمعیت هم مرز، و بر اساس آمار این کشور‌ها قریب به ۲۰۰۰ میلیارد دلار مراودات تجاری داشته که سهم ما از این دادوستد‌ها بسیار ناچیز و تنها ۳۷ میلیارد دلار آن هم با ریسک بسیار بالا و مشکلات فراوان یعنی کمتر ۲ درصد است.
در سال ۲۰۱۸ سرانه مصرف داخلی فولاد ۲۰۱ کیلو گرم بوده است
رستگار بیان کرد: امروزه مصارف داخلی فولاد ما بر اساس آمار در سال ۲۰۱۸ سرانه مصرف ۲۰۱ کیلو گرم بوده که ما حدود ۲۰ کیلو گرم از متوسط نرم مصرف خاورمیانه کمتر هستیم، یعنی حدود ۲۵ میلیون تن تولید که ۱۷ میلیون تن آن مصرف داخلی و مازاد این تولیدات در انتظار صادرات است.
رییس اتحادیه فروشندگان آهن و فولاد تصریح کرد: آنچه برای ۱۴۰۴ هدف‌گذاری شده ۵۵ میلیون تن است که از این میزان تولید باید ۲۲ تا ۲۵ میلیون تن صادر شود، و برای رسیدن به این هدف باید از سرمایه‌گذاران داخلی حمایت شود چرا که تولید پایدار نیازمند برنامه و استراتژیک است.
رستگار گفت: با توجه به شرایط خاص کشور به جهت برخوردار بودن از منابع ارزان این اهداف خوشبختانه دست یافتنی و تولید فولاد در این سال‌ها رشد قابل توجهی داشت است که درحال حاضر جزو چند کشور اصلی و مطرح تولیدکننده فولاد بوده و از مصرف‌کننده صرف به یک صادر‌کننده تبدیل شده‌ایم.
قیمت تولیدات ما برای صادرات ارزان‌تر است
وی بیان کرد: اما متاسفانه در سال‌های اخیر و مخصوصا سال ۹۸ به دلیل دخالت مستقیم افراد
غیر متخصص، فعالان حرفه‌یی و خوشفکر این حوزه به حاشیه رانده شده‌اند همچنین سرکوب قیمت‌ها و عدم مصارف داخلی و عدم حمایت از فعالین صادر‌کننده موجب کاهش ارزآوری و برهم خوردن توازن قیمتی این زنجیره شده است.
وی افزود: البته با ارزان فروشی و بعضا خام فروشی سعی شده بعضی از بازار‌ها را حفظ کنیم.به عنوان مثال؛ هم‌اکنون، با دارا بودن بهترین کیفیت در تولید، نرخ میلگرد ما برخلاف روند جهانی در هر تن۲۰ تا ۶۰ دلار ارزان‌تر از قیمت شمش است و بیشتر مواقع قیمت تولیدات ما برای صادرات ارزان‌تر و معمولا در سود گرفتن هم متضرر هستیم.
رییس اتحادیه فروشندگان آهن و فولاد ادامه داد: امروزه در کشور ما با شعار زیبای کنترل قیمت‌ها، تصدی‌گری دولتی حاکم شده و برخلاف کشور‌های توسعه یافته که سعی می‌کنند از حوزه‌های اقتصادی (فولادی و...) فاصله گرفته و بخش خصوصی را برای سرمایه‌گذاری و اشتغال تشویق کرده و دولت بیشتر به اموری مانند آموزش، بهداشت و موضوعات رفاهی و از این قبیل خود را مشغول و دخالتی مستقیم در مقوله اقتصادی نداشته باشد مگر حمایتی، ولی در کشور ما سعی می‌شود به‌صورت مستقیم و با شیوه‌های مدیریتی که با هیچ‌یک از قوانین اقتصادی همخوانی ندارد دخالت مستقیم نموده و متاسفانه این روش مدیریتی موجب برهم خوردن چرخه تولید وتوزیع و صادرات شده است.
رستگار در پایان گفت: اما تغییر بعضی از قیمت‌ها در روز‌های اخیر به‌دلیل افزایش مصرف داخلی کمبود کالا نبوده، بلکه بازار ما متاثر از نوسانات نرخ جهانی فولاد و التهابات و نوسان نرخ ارز‌های خارجی همچنین انتظار تغییرات نرخ حامل‌های انرژی و خدمات دولتی و افزایش و وصول چشمگیر مالیات مستقیم و غیرمستقیم است.
گفتنی است، هم‌اکنون، صنعت آهن‌آلات در اکثر جوامع پیشرفته از رکود مالی رنج می‌برد، زیرا آنها مراحل اصلی توسعه خود را پشت سر گذاشته‌اند و
به تدریج در خواست شان برای فولاد کمتر شده است. این فلز در امور زیر بنایی و مسکونی مانند سد‌سازی، اتوبان‌سازی و ساخت خانه به کار می‌رود. در ایران و با توجه به وضعیت موجود در منطقه، صنعت فولاد رشد خوبی داشته و ظرفیت تولید این فلز در سال‌های گذشته به ٢۱/۴ تُن در سال رسید که کشور ایران را در جایگاه چهاردهم کشور‌های تولیدکننده فولاد قرار داد.
ایران، قصد دارد در افق ۱۴۰۴ این رقم را به ۵۵ میلیون تُن در سال برساند. هزینه تولید، در صنعت فولاد‌سازی نقش کلیدی دارد. مانند نیروی کار ارزان، مسائل محیط زیست و مواد اولیه کافی، که ایران همه این ویژگی‌ها را داراست. از این رو البته با توجه به مزیت نسبی این فلز در کشور ما، این صنعت نباید فقط با تکیه بر بازار داخلی توسعه یابد.
تلاش برای دستیابی به بازار‌های جهانی به گونه‌ای که سهم کشور را افزایش دهد می‌تواند کلیدی جهت توسعه اقتصادی بیشتر در آینده باشد. ضمن آنکه بیشتر کشور‌های پیرامون جمهوری اسلامی مانند پاکستان، عراق و سوریه نیاز بسیاری به فولاد برای امور زیر بنایی خود دارند. بنا بر این مسوولان نیز باید تمام نیروی خود را در سال جاری و در شرایط تحریم‌ها برای حمایت از تولید‌کنندگان داخلی به کار بگیرند تا رشد و رونق در صنعت فولاد روز افزون شود تا در رتبه بالاتری در بازار جهانی فولاد قرار بگیرند.
