مقابله با سانسور با ارایه سرویس بومی
کارشناسان حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات معتقدند برای مقابله با رسانهها و سرویسهای خارجی که این روزها در فضای سایبری جولان میدهند، باید به تولید سرویسهای بومی اقدام و از این طریق محتوای مورد نظر را در این فضا منتشر کرد و به اطلاع کاربران جهانی رساند.
رسانههای اجتماعی امروزه تبدیل به تکنولوژی فراگیر جهت ایجاد و تسهیل در اشتراکگذاری اطلاعات، ایدهها و علایق از طریق ارتباطات و تعاملات مجازی بر بستر شبکه شدهاند. رسانههای اجتماعی، تعاملی و مبتنی بر وب هستند و محتوای آن توسط کاربران در قالب متن، نظر، عکس، صوت و ویدئو تولید میشود و تعاملات آنلاین کاربران نقش حیاتی و کلیدی در رسانههای اجتماعی دارد. پیامرسانها و شبکههای اجتماعی نیز از سرویسهای محبوب و فراگیر در میان رسانههای جمعی هستند و میلیونها کاربر از این طریق بهتعامل با یکدیگر میپردازند. کاربران پروفایل خود را ایجاد میکنند و رسانه اجتماعی با اتصال پروفایل کاربران به یکدیگر، توسعه شبکههای اجتماعی را تسهیل میکنند. هرچند با وجود تلاشهایی که در کشور برای توسعه سرویسهای بومی صورت گرفته، این سرویسها هنوز نتوانستند به جایگاه درخوری درمیان کاربران برسند.
از طرفی این روزها شاهد سیاست دوگانهای از طرف شرکتهای خارجی مدعی آزادی بیان هستیم که به بهانه تحریمهای امریکا علیه ایران، اقدام به حذف پستهای کاربران ایرانی در شبکههای اجتماعی میکنند. در این راستا خسرو سلجوقی - عضو سابق هیات عامل سازمان فناوری اطلاعات- در گفتوگو با ایسنا، درباره ایجاد محدودیت در شبکههای اجتماعی بیان کرد: شبکه اجتماعی مانند اینستاگرام هرچه درباره سردار قاسم سلیمانی بود را حذف کرد. البته شاید این از طبیعت دیتاست و وقتی شرکتی چنین اختیاری دارد، این کار را انجام میدهد. وی خاطرنشان کرد: دانش فناوری اطلاعات زمانی در خارج از مرزها قرار داشت، اما زمانیکه ما با ابرقدرتهای این حوزه اختلاف داریم، باید وقت بگذاریم و به این دانش فنی برسیم. زیرا آنها همانطور که در مساله اخیر شاهد بویم، میتوانند به اختیار خود، دسترسی ما به شبکهها را قطع کنند. برخی ممکن است به این موضوع اشاره کنند که شبکههای اجتماعی بومی، آن گستردگی و تاثیری که شبکههای جهانی میتوانند بگذارند را ندارند. سلجوقی در این باره اظهار کرد: این موضوع صحیح است، اما با سرویسی داخلی مشابه اینستاگرام هم میتوان اقداماتی انجام داد. البته ارایه سرویسهای بومی به این معنا نیست که محدودیتی در سرویسهای خارجی ایجاد شود. همانطور که بارها به این موضوع تاکید شده است. بنابراین منظور از راهاندازی شبکه ملی اطلاعات و سرویسهای بومی این است که نیاز ما به اینترنت جهانی کمتر شود و برای سرویسهای داخلی، نیازی به مبادله دیتا به خارج از کشور نباشد.