نخبگان علمی بزرگ‌ترین سرمایه کشور هستند

معاون اول رییس‌جمهوری معتقد است: بزرگ‌ترین سرمایه ملی که امروز در اختیار ایران است همین جوانان و نخبگان علمی‌ هستند که می‌توانند آینده کشور را رقم بزنند. «اسحاق جهانگیری» عصر شنبه در بیست و هشتمین مراسم تجلیل از دانشجویان برگزیده اظهارداشت: تحریم جدید FATF و لیست سیاهی که متاسفانه مجددا ناجوانمردانه ایران در آن قرار داده شد، شرایط اقتصادی و سیاسی کشور و کرونا همه موضوعات مهمی هستند.  وی گفت: نیروی انسانی پیش‌نیاز توسعه همه‌جانبه و توسعه علمی کشور است کسی در آن تردید ندارد. توسعه علمی پایه و جایگاه آن دانشگاه‌های کشور هستند در این هم تردید وجود ندارد.  وی با بیان اینکه در شرایط اقتصادی پیچده، دشوار و سختی قرار داریم، گفت: ما از یک طرف با تحریم‌های بی‌سابقه بین‌المللی قدرتی مثل امریکا روبرو هستیم که به سخت‌ترین روش که تا الان در سطح بین‌الملل بی‌سابقه بوده علیه کشور ما وضع شده است. هدفشان هم این بود که اقتصاد کشور را دچار فروپاشی کنند. راهکاری که ما پیش‌بینی کردیم اقتصاد کشور را از این تحریم را عبور دهیم سیاست‌های اقتصاد مقاومتی بوده است که کشور را تا حد زیادی در مقابل تکانه‌های تحریم مقاوم کند و تاب‌آوری کشور و مردم را بالا ببرد. او به جهت‌گیری اقتصاد مقاومتی اشاره کرد و افزود: یکی از رویکرد ۵گانه اقتصاد مقاومتی، دانش بنیان کردن اقتصاد ایران است . او ادامه داد: بنگاه‌های بزرگی در ایران هستند، و اقتصاد ایران اقتصاد بزرگی است. ۲سال دیگر، نفت در تحریم است، نفت در شدیدترین تحریمی که می‌توانسته وضع شده است و خصوصا روی نفت ایران فشار خاصی گذاشته شده است تا فروخته نشود. وی با اشاره به حجم ۲۰۰ میلیارد دلاری تجارت خارجی ایران اظهارداشت: بخشی مانند نفت که بیش از ۵۰ میلیارد دلار درآمد ارزی حداقل در این دوران اخیر داشته و برخی مواقع وقتی که قیمت نفت روی ۱۰۰ یا ۱۲۰ دلار در هر بشکه می‌رفت، درآمد ما از نفت بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار در سال بوده است. اکنون باید دید چه عاملی باعث شده با وجود این فشار روی نفت، اقتصاد کشور به‌هم نریخته است. بنابراین پیداست بنگاه‌های یک مجموعه‌های از رشته‌های مختلف از پتروشیمی، فولاد، صنایع معدنی تا صنایع غذایی هستند. او اظهار داشت: جهت‌گیری مهم دیگری در اقتصاد مقاومتی بوده که ما در یک سیر چند سال‌های اتکایمان از درآمد نفت و منابع طبیعی مانند نفت کم کنیم و به جای دیگری این تکیه را قرار بدهیم. اینکه گفته شود تکیه کشور از درآمد نفت کاهش پیدا کند، نمی‌توان گفت که اقتصاد کشور کوچک شود. جهانگیری افزود: اقتصاد کشور یک کیکی است که ۵۰ میلیارد دلار از این مجموعه اقتصاد از سود سهم نفت بوده است، وقتی که نفت از آن جدا شود معنای آن این است که درحال کوچک شده است. وقتی که کیک اقتصاد کشور کوچک می‌شود، معنای آن این است که مردمی که می‌خواهند از این کیک سالانه یک برداشتی کنند و زندگی‌شان را اداره کنند، حتما سهم کمتری برداشت می‌کنند. وی خاطرنشان کرد: هنر اقتصاد کشور در این است که سالانه حداقل به اندازه رشد جمعیت به اضافه یک کمی بیشتر، که رفاه بیشتری به مردم بدهد، بزرگ می‌شود. اگر اقتصاد کشور سالانه بتواند به این نسبت بزرگ شود، مردم هر سال احساس می‌کنند که رفاهشان و زندگی‌شان نسبت به استفاده‌ای که دارد، بهتر شده است. او اضافه کرد: وقتی که گفته می‌شود اتکا کم شود، معنای آن این نیست که کیک اقتصاد در کشور کوچک شود چرا که زندگی مردم سخت‌تر می‌شود. بنابر این باید تکیه‌گاه دیگری پیدا کنیم و مثلا اینجا را کوچک کنیم و به جای دیگری متکی شویم. جهانگیری ادامه داد: من خودم هم الان و هم در مسوولیت‌های قبلی‌ای که داشتم روی این موضوع خیلی فکر کردم، که اگر ما بخواهیم تکیه‌مان را از نفت ‌برداریم، کجا بگذاریم. من در زمانی که وزیر صنایع و معادن بودم، بعضی‌ها می‌گفتند معدن می‌تواند جای نفت را بگیرد. اولا اینچنین نیست. (بقیه) مواد معدنی ایران چنین ظرفیتی ندارند. نفت یک نعمت استثنایی است. وی یادآور شد: دوم اینکه آنها هم معدن هستند. نفت یک ماده معدنی، به نام نفت است، سنگ آهن هم یک ماده معدنی‌ به نام سنگ آهن است، مس هم یک ماده معدنی به نام مس است لذا همه اینها هم یک ذخیره‌ای دارند و یک روز تمام می‌شوند. بنابراین منظور از یک تمام شده به یک تمام شده دیگر نیست. تنها جایی که تمام نمی‌شود، مغز جامعه ما و تنها جایی که از بین نمی‌رود، قدرت خلاقیت و نوآوری جوانان است. او بیان کرد: اگر بخواهیم درآمد نفت را کم کنیم، تنها درآمدی که آینده این کشور می‌تواند، به آن متکی شود، مغز جوانان، نخبگان و نیروهای تحصیلکرده کشور است که بسیار هم ارزشمند است ایران از این جهت، یک فرصت استثنایی در اختیار دارد لذا ما باید قدر این موضوع را بدانیم. جهانگیری ادامه داد: ما هنوز در برخی از دستگاه‌ها، نتوانسته‌ایم این موضوع را با زبان واقعی جا بیندازیم که نیروی انسانی تحصیلکرده، زبده، نمونه کشور سرمایه‌ای است که اگر نه بهتر از نفت، بلکه حتما بهتر از نفت برای این کشور است. چطور وقتی می‌گوییم تحریم کردن نفت کار بدی است، کسانی که در این نیروی انسانی کشور اخلال می‌کنند، مانند کسانی هستند که نفت کشور را تحریم می‌کنند و مانند امریکایی‌ها و چه من و چه هر شخص دیگری باشد. البته به ظاهر ممکن است روی اعتقاد و اخلاص کاری را انجام می‌دهیم.