حسین دهلوی چگونه هنرمندی بود؟

تعدادی از شاگردان و دوستان زنده‌یاد حسین دهلوی ـ موسیقیدان، آهنگساز و رهبر ارکستر ـ با برگزاری یک مراسم بزرگداشت در فضای مجازی، با شرح خصوصیات رفتاری و هنری این هنرمند، یاد و خاطرش را گرامی داشتند. به گزارش ایسنا، در ابتدای مراسم علی رهبری، آهنگساز و رهبر ارکستر که از شاگردان حسین دهلوی بوده است، درباره رابطه خود با این هنرمند فقید توضیح داد: استاد دهلوی برای من تنها معلم نبود، همه‌چیز بود. آشنایی من با ایشان مثل یک پدر بود. زمانی که ایشان رییس دبیرستان شدند من آلوده رادیو و تلویزیون و برنامه‌های مختلف بودم که البته پول خوبی هم کسب می‌کردیم و مدام به جای مدرسه به دنبال این کارها بودیم. زمانی که ایشان مدیر هنرستان شدند، همان اوایل ریاست خود مرا به دفترشان خواستند و گفتند که شنیده است که آقای مفتاح چندین بار مرا جریمه کرده است و تهدید کرده‌اند که اگر دوباره مرا در تلویزیون ببینند، از هنرستان اخراج می‌کنند. او ادامه داد: در آن زمان کیهان بچه‌ها چهارشنبه‌ها بعد از ظهر در تلویزیون برنامه داشت و ما تمام هفته با بچه‌ها برای این برنامه‌ها تمرین می‌کردیم که از نظر مدرسه این کار ما ممنوع بود. زمانی که آقای دهلوی مدیر مدرسه شد، به من گفتند که اگر علاقه دارم می‌توانم کارهای بهتری انجام دهم. ایشان گفتند که آقای فرامزر پایور (موسیقیدان، آهنگساز و رهبر ارکستر) نیاز دارند کسی برای ارکستر ایشان نت‌های سنتور را برای کلارینت و آلتو تبدیل کند. در نتیجه استاد دهلوی مرا با آقای پایور آشنا کردند. این موسیقیدان ادامه داد: من و استاد دهلوی همیشه به صورت تلفنی ارتباط داشتیم. حدود ۲۰ سال پیش که رییس دولت اصلاحات به ایشان قول ضبط قطعه «مانی و مانا» را داده بودند و عملی نشده بود، ایشان خیلی ناراحت بودند. به ایشان گفتم که همراه با پسرشان به اتریش بیایند تا آن قطعه را ضبط کنیم که آمدند و با ارکستر فیلارمونیک اسلواکی ضبط کردیم. چند سال بعد که به ایران آمدم دیدم که خیلی به ایشان سخت می‌گذرد و بیشتر ناراحتی ایشان بر سر این بود که افرادی سر کار بودند که جایگاهی که باید را نداشتند. او همچنین درباره آثار دهلوی گفت: یکی از اقدامات بزرگ حسین دهلوی جدی گرفتن تلفیق شعر و موسیقی بود. این اقدام ایشان روی من خیلی تأثیر گذاشت و برای همیشه برای ما به یادگار خواهد ماند. همچنین ایشان بسیار منظم بود که این خصوصیت ایشان روی من هم مانده است. همچنین حسین علیزاده درباره آشنایی خود با استاد حسین دهلوی گفت: دوره هنرستان موسیقی بعد از ریاست روح‌الله خالقی، زمانی بود که من تازه به هنرستان رفته و سال اول بودم. آن زمان تمام اساتید هنرستان نه تنها اساتید موسیقی حتی آنهایی که دروس نظری را تدریس می‌کردند، وقتی سر کلاس می‌آمدند و اسم خالقی را می‌آوردند بغض می‌کردند؛ زیرا نه تنها یک هنرمند بلکه یک دلسوز و عزیز را از دست داده بودند. طبیعی بود که این نگرانی باشد که پس از ایشان چه کسی ریاست را بر عهده خواهد گرفت. ولی مسوولان به خوبی دریافتند که جانشین استاد خالقی باید استاد دهلوی باشد. من سال ۱۳۴۳ به هنرستان رفتم که استاد دهلوی مدیر هنرستان بود؛ دورانی بود که فعالیت‌های استاد دهلوی در رشته آهنگسازی و موسیقی شروع به شکوفایی کرده بود. در این سال‌ها طبیعی بود که باید به مسائل کاری خود می‌رسیدند و مدرسه را به گونه‌ای اداره می‌کردند که بتوانند شاگردانی تربیت کنند که بعدها نمونه‌های خیلی خوبی شوند. او ادامه داد: زمانی که برای ورود به هنرستان نزد ایشان آزمون دادم بدون اینکه زمینه قبلی درباره ایشان داشته باشم او را خیلی با جذبه دیدم. اگر ساده به ایشان نگاه می‌کردی ممکن بود فکر کنی فردی است که کمتر مهربان باشد ولی در مواقع حساس و وقتی که مشکلی داشتی می‌دیدی که مهر یک پدر و معلم را به همراه دارد. سختگیری و دقت استاد دهلوی بود که همیشه می‌خواست شاگردان هنرستان را افراد منظم و هنرمند بار بیاورد. ایشان چون مدیر خیلی خوبی بود از اساتید خیلی خوبی همانند زنده‌یاد استاد پورتراب و استاد فرهاد فخرالدینی دعوت به کار کرده بود که ایشان را در این مسیر به خوبی همراهی کردند.او در پایان گفت: جوان‌ها باید بدانند که بدترین چیز برای یک هنرمند، این است که درگیر کارهای اجرایی شود و از کار هنری خود باز بماند. زمانی که استاد دهلوی مدیر هنرستان بود بهترین شاهکارهای خود را خلق کرد. ایشان کار کسی را کپی نمی‌کرد و خط کاری خود را داشت. هر روز هر گاه هر چند هم که زود به مدرسه می‌رفتیم ایشان در آنجا بود و در حال ساخت موسیقی بودند. آثاری که ایشان خلق می‌کرد جوهره ایرانی داشت؛ زیرا از کودکی با موسیقی ایرانی بزرگ شده بودند. دوره مدیریت ایشان هنرمندان بزرگ و با ارزشی تربیت شدند. ایشان در زمینه تدریس هم موفق بودند. ایشان غنیمتی بود که به هنرستان سپرده شد و امیدوارم هنرستان دوباره روزی به آن دوران بازگردد و برای این کار افرادی همانند خالقی و دهلوی مدیریت آن را بر عهده بگیرند. هر بار اسم ایشان را بر زبان می‌آورم احساس می‌کنم که باید مصمم کار کنم و منظم باشم؛ همانند یک هنرمند واقعی.