خیز چهارم و نرسیدن واکسن
مریم شاهسمندی
وضعیت بحرانی است. دولت زمانی به بخش خصوصی اعلام کرد که میتواند در زمینه خرید واکسن کرونا اقدام کند که تمام واکسنهای تولید شده و معتبر در سراسر جهان پیش خرید شده بودند. از سوی دیگر همین واکسنها در بازار سیاه ناصر خسرو به قیمتهای نجومی در حال خرید و فروش است و همین روزهاست که ترکیه و امارات هم بشوند مقصد از ما بهتران برای تزریق واکسن. این در حالی است که خیز بلند موج چهارم هنوز از راه نرسیده نفس کادر درمان را به شماره انداخته است و بیمارستانها تمام عملهای جراحی غیرضروری را از دستور کار خارج کردهاند و تمام ظرفیت خود را برای درمان بیماران کرونایی در نظر گرفتهاند. اما کافی است کمی به عقب برگردیم. به روز 27 اسفند که ستاد ملی کرونا تصمیم گرفت رنگهای شادتری برای شهرهای کرونا زده در نظر بگیرد و به همین خاطر خیلی از شهرها از قرمز به نارنجی و از نارنجی یه زرد تغییر یافتند. بعد همین مسوولان اعلام کردند که هیچ محدودیتی برای سفر رفتن وجود ندارد.
این در حالی بود که وزیر بهداشت و درمان مردم را به همه مقدسات قسم میداد که در خانههایشان بمانند و به مسافرت نروند. از سوی دیگر اما رییس دولت با لبی خندان از بهتر شدن اوضاع و شکست دادن کرونا حرف میزد و در این میان اما هیچ کس نمیگفت چرا در حالی که بسیاری از کشورهای دنیا حداقل 10 درصد جمعیت خود را واکسینه کردهاند ایران هنوز نتوانسته این رقم را به یک درصد برساند. در این شرایط حالا دوباره بسیاری از شهرهای کشور قرمز رنگ شدهاند. بیش از 47 شهر در شرایط بحرانی به سر میبرند. بهشت زهرا تهران هم به حالت آماده باش درآمده است و حالا دیگر جان مردم به اعداد و ارقامی تبدیل شده که در صدر خبرها میآید و میرود. اینکه وزیر بهداشت درجلسه کمیسیون بهداشت مجلس قسم میخورد هیچ مسوولی هنوز واکسن کرونا تزریق نکرده، دردی را از مردمی که جان عزیزانشان در خطر است، دوا نمیکند. برای خانوادههایی که همین تعلل کردن در خرید واکسن آنها را عزادار کرده دیگر برایشان چه فرقی میکند، وزیر بهداشت یا هر مقام دیگری واکسن تزریق کرده یا نه. همان روزهایی که همه از تولید واکسن داخلی خبر میدادند، بسیاری از کارشناسان و پزشکان اعلام کردند که منتظر ماندن برای به تولید انبوه رسیدن واکسن داخلی کار درستی نیست. باید دست به کار شد و واکسن خرید و واکسیناسیون را شروع کرد تا زمانی که واکسن داخلی تایید سپس به تولید انبوه برسد. اما کو گوش شنوا...
وقتی مسوولان چنین بحرانی را ساده میگیرند و از کنار آن به راحتی رد میشوند، مردم هم ترجیح میدهند که از فرصتهای پیش آمده نهایت استفاده را ببرند. به این ترتیب ناگهان بیش از 15 هزار بیمار مبتلا به کرونا مسافرت میکنند و به هرشهری که وارد میشوند سوغات کووید 19 را به همراه میبرند. مازندران که تازه داشت روی آرامش را به خود میدید دوباره در وضعیت بحرانی قرار گرفت چرا که بیش از 2 میلیون نفر در تعطیلات نوروز به این استان سفر کردند. واقعا بستن جادهها چقدر میتوانست برای مسوولان و دولتمردان سخت باشد که ترجیح دادند چنین ریسک بزرگی را با جان انسانها بکنند؟ حالا که کار به اینجا رسیده این مردم هستند که مقصر شناخته میشوند در حالی که مسوولان خود را از هر گناه و اشتباهی مبرا میدانند و فکر میکنند تمام این مشکلات به خاطر نافرمانیهای مردم است و ربطی به اهمال کاری و بیتوجهی آنها ندارد.